عنوان پایاننامه
علل تغییر در سیاست خاور میانه ای ترکیه ۲۰۱۱-۲۰۰۲
- رشته تحصیلی
- مطالعات منطقه ای- مطالعات خاورمیانه وشمال آفریقا
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی شماره ثبت: LP2958;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 51610
- تاریخ دفاع
- ۲۴ بهمن ۱۳۹۰
- دانشجو
- حامد اسماعیلی
- استاد راهنما
- سعیده لطفیان
- چکیده
- برای فهم علت تغییر در سیاست خاورمیانه ای ترکیه در زمان تصدی حزب عدالت وتوسعه ابتدا لازم است که این تغییر را بدیهی نیانگاریم وبه آزمون این ادعا بپردازیم. در دوره کنونی که ما در آن به سر می¬بریم، به نظر می¬رسد که بهترین راه تاثیرگذاری و نفوذ گفتمان یک کشور بر دیگری، همانا گزینه قدرت نرم است. حال اگرتغییر ملموسی برای ترکیه در نگاه به خاورمیانه قائل هستیم، باید این تغییر را در چارچوب همین ابزار قدرت نرم بررسی کنیم. از آنجا که پژوهشگران و تحلیلگران مسایل سیاسی، راه رسیدن به قدرت نرم را ایجاد نوعی وابستگی متقابل اقتصادی بیان داشته¬اند، می¬توانیم این برداشت از قدرت نرم ترکیه را در روابط گسترده اقتصادی این کشور باسایر کشور های منطقه مشاهده کنیم. اتخاذ سیاست آزادی ویزا که باعث شده است، سیل عظیمی از مردم منطقه به این کشور سفر کنند،به آشنایی با فرهنگ ترکیه کمک کرده است.سیاست میانجیگری فعال در منطقه،ترکیه را به کشوری معتمد وجلودار در بحران¬های منطقه¬ایمبدل ساخته است. ادعا شده است که سیاست دموکراسی¬سازی و مدنی¬سازی در نظام سیاسی ترکیه می¬تواند برای برخی کشورهای اقتدارگرای منطقه الگوی مطلوبی باشد. باید تاکید کرد، که سال¬ها تمرکز مباحث سیاست خارجی ترکیه حول پیوستن به اتحادیه اروپا بوده است. این تغییر عمده درسیاست خارجی ومنطقه¬ای ترکیه، که از زمان روی کار آمدن حزب عدالت و توسعه آرام آرام به¬وقوع پیوست، نمی¬تواند بی¬علت باشد.با نگاهی گفتمانی - انتقادی، به سخنان مقامات ارشد اتحادیه اروپا و نیز مطبوعات آن اتحادیه در می¬یابیم که به استثنای انگلستان، کشورهای دیگر به ویژه آلمان و فرانسه، نگاهی کاملا منفی به مسئله عضویت ترکیه دارند، و دستاویز غالب آنها برای این مخالفت¬ها همان تفاوت¬های فرهنگی دو طرف است. از این گذشته، هنگامی که به بیانات مقام¬های ارشد و تحلیلهای رسانه¬های ترکیه می¬نگریم، نوعی احساس دلسردی و تحقیر را مشاهده می¬کنیم که خود را به شکل نگاه به شرق وبی تفاوتی به غرب نشان می¬دهد.با کنار هم گذاشتن همه این یافته¬ها شاید بتوان گفت این تغییر در سیاست خاورمیانه¬ای ترکیه، به طور تلویحی، نگاه به غرب باشد که امیدوارند در بلند مدت ترکیه را با آغوش باز بپذیرد.اما روشن است که سیاست¬های اتحادیه اروپا، نقش مهمی را در تغییر سیاست منطقه¬ای ترکیه داشته است.
- Abstract
- The main objective of this research is to understand the underlying reasons of change in Turkey`s Middle Eastern Policies during the rule of the AKP. It is of paramount importance not to take this change for granted, and try to analyze its existence, scope and implications at first. In the present international system, it seems that the best way for a country to exert influence on another country is through the use of soft power. Thus, if a significant shift in Turkey`s attitude towards the Middle East is observed, it should be investigated within the framework of its soft power. Robert Keohane and Joseph Nye asserted that in order to gain soft power, mutual economic dependence should be established. This type of approach to soft power can be observed in Turkey`s wide economic relations with other countries in the region. Another evidence for this comes from Turkey`s policy in easing visa restrictions, which has paved the way for many people from different parts of the region to travel to this Middle Eastern society and become more familiar with its culture and people.Ankara government has acted as a mediator in the regional conflict situations, and has thus presented this country as a reliable and effective partner in managing the crises of the region. Moreover, Turkey has tried to promote a democratic and people-oriented policy internally, and has claimed that it is setting a good example for the region’s totalitarian regimes. Many of Turkey`s foreign policy issues have revolved around its long-time ambition to join the European Union. Thus, the significant transformation in Turkey`s foreign policy, which occurred after the AKP came to power,cannot be examined without taking into account Ankara-EU ties. Using the discourse analysis as the major research method, we examine the statements of high-ranking officials of the European Union and the Euroean print and electronic media. This analysis reveals that with the exception of The UK, other countries (particularly Germany and France) have a negative view of Turkey`s membership in the EU. Their main reason for this opposition is the cultural differences between the two sides.In contrast, the statements made by Turkish high-ranking officials and its media reveals some kind of weariness and contempt on the part of Turkish people who are fed up with the way their membership has been handled by the EU. As a result, Turkey is now looking more to the East and showing indifference to the West. Considering all these issues, it can be concluded that the European Union`s policies have played a leading role in changing Turkey`s regional policy.