عنوان پایان‌نامه

اثر بخشی برنامه تقویت غیر مشروط و تقویت تفکیکی رفتارهای دیگر بر کاهش مشکلات رفتاری سه کودک خودمانده



    دانشجو در تاریخ ۰۶ مهر ۱۳۹۰ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "اثر بخشی برنامه تقویت غیر مشروط و تقویت تفکیکی رفتارهای دیگر بر کاهش مشکلات رفتاری سه کودک خودمانده" را دفاع نموده است.


    محل دفاع
    کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 52459
    تاریخ دفاع
    ۰۶ مهر ۱۳۹۰
    استاد راهنما
    غلامعلی افروز

    اتیسم رویکرد اختلالی عصبی تحولی است که با نارسایی کیفی در تعامل اجتماعی ، مهارت های کلامی و نیز الگوی محدود ، قالبی و تکراری در رفتار شناسایی می شود. یکی دیگر از علایم شایع اختلال اتیسم ، بروز مشکلات رفتاری است . رویکردهای درمانی بسیاری جهت کاهش مشکلات رفتاری افراد خودمانده ارائه شده است که بخش قابل توجهی از آن ها مبتنی بر رفتارگرایی است. پژوهش حاضر باهدف بررسی و مقایسه اثربخشی دو برنامه تقویت غیر مشروط و تقویت تفکیکی رفتارهای دیگر بر کاهش مشکلات رفتاری کودکان خودمانده اجرا شد .این پژوهش ، با استفاده از طرح تک آزمودنی بازگشتی در میان رفتارهای آماج سه آزمودنی دارای اختلال خود ماندگی 4 تا 7 ساله وبه کار گیری مشاهده نظامدار مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته است. پیش از اجرای برنامه مداخله ای ، ارزیابی کارکردی رفتار اجرا و داده های حاصل ازآن در طراحی برنامه مداخله ای استفاده شده است. یافته های این پژوهش به سه صورت تحلیل چشمی، شاخص اندازه اثر و آمار استنباطی (t) بررسی و تفسیر شده است. جمع بندی این یافته ها حاکی از تفاوت معنی دار بین شرایط خط پایه و برنامه های مداخله ای در سطح (05 /0> p) برای هر سه آزمودنی است. مشاهده شاخص اندازه اثر (1)، (1) و (95/.) در مورد برنامه تقویت غیر مشروط و نیز اندازه اثر (86/.)، (77/.) و (95/.) برای آزمودنی اول تا سوم به ترتیب یافته های حاصل از آزمون (t) را مورد حمایت قرار می دهد.
    Abstract
    Recent findings of epidemiological studies indicate increase in prevalence of autism. Considering deficits in social, cognitive, and communicative skills of autistic individuals, they display many behavioral problems which are leading more difficulties such as isolation from environmental educations. Many treatment approaches have been suggested to reduce behavioral problems of children with autism while majority of them is based on behavioral approach. Using single subject design and systematic observation, in this research, two intervention plans including differential reinforcement of other behaviors and noncontingent reinforcement was utilized to decrease behavioral problems of three autism children. Functional behavioral assessment was conducted before implementing the intervention plan. Results of the research was examined and interpreted by visual analysis, effect size index, and inferential statistics. Findings suggested that there was significant difference between baseline and intervention conditions for all the participants (p<0.05). Observation of effect size index (1), (1), (. /95) for noncontingent reinforcement and (. /86), (. /77), (. /95) for differential reinforcement of other behaviors supports the results of (t) test.