عنوان پایان‌نامه
بررسی رابطه سبکهای مقابله و سطوح سازش روانشناسی با فرایند بهبود بیماران قلبی - عروقی
- رشته تحصیلی
- روانشناسی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی شماره ثبت: 35173;کتابخانه موسسه روانشناسی شماره ثبت: 368
- تاریخ دفاع
- ۲۱ خرداد ۱۳۸۶
- دانشجو
- پریسا پورنگ
- استاد راهنما
- محمدعلی بشارت
- چکیده
- در این پـژوهش رابـطه سبکهای مقابـله و سطوح سازش روانشناختی با رونـد بهبود بیماران قلبی- عروقی (CHD) مورد بررسی قرار گرفت. هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه سبکهای مقابله با استرس شامل سبکهای مسأله مدار، هیجان مدار مثبت و هیجان مدار منفی و سطوح سازش روانشناختی شامل بهزیستی روانشناختی و درماندگی روانشناختی با روند بهبود بیماران قلبی– عروقی بود. در مرحله نخست یکصد و پنجاه آزمودنی از بیماران بیمارستان شهید رجایی تهران به عنوان نمونه انتخاب شدند، که تنها چهل و شش نفر در مرحله دوم مراجعه نمودند. در مرحله نخست از آزمودنی ها خواسته شد مقیاس سبک مقابله تهران (بشارت، 1385) و مقیاس سلامت روانی (ویت و ویر، 1983؛ بشارت، 1384) را تکمیل کنند. در مرحله دوم پرسشنامه روند بهبود از طریق پرونده پزشکی بیمار و معاینات بالینی توسط متخصص قلب تکمیل شد. برای تحلیل داده ها، شاخص های مرکزی و پـراکندگی و در سطح استنباطی ضرایب همبستگی و تحلیل رگرسیون بررسی شد. نتایج این پژوهش نشان داد که بین سبکهای مقابله مسأله مدار و هیجان مدار مثبت و روند بهبود رابطه معنادار وجود ندارد. همبستگی سبک مقابله هیجان مدار منفی با بهبودی عینی نیز معنادار نبود، اما با بهبودی ادراک شده معنادار بود. سبک مقابله هیجان مدار منفی با بهبودی ادراک شده همبستگی مثبت معنادار داشت. بین سطوح بهزیستی روانشناختی بیماران مبتلا به CHD و روند بهبود بیماری و بین سطوح درماندگی روانشناختی بیماران مبتلا به CHD و روند بهبود بیماری رابطه معنادار وجود نداشت. همچنین تعامل سبک مقابله مسأله مدار و هیجان مدار مثبت با بهزیستی روانشناختی بیماران مبتلا به CHD تغییرات مثبت بیشتر و تعامل سبک مقابله هیجان مدار منفی با درماندگی روانشناختی بیماران مبتلا به CHD تغییرات منفی بیشتر را در روند بهبود بیماران پیش بینی نکرد.
- Abstract
- ندارد
