عنوان پایان‌نامه
پیشنهاد مناسب ترین یگان سرزمین برای ارزیابی ریسک محیط زیستی خطوط انتقال گاز
- رشته تحصیلی
- مهندسی منابع طبیعی - محیط زیست
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی شماره ثبت: 4513;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 49744
- تاریخ دفاع
- ۰۹ مرداد ۱۳۹۰
- استاد راهنما
- نعمت اله خراسانی, افشین دانه کار
- دانشجو
- مریم خالقیان
- چکیده
- هدف این مطالعه تعیین یگان مناسب برای ارزیابی ریسک زیست محیطی خطوط لوله در قالب یک مطالعه موردی واقع در خط لوله گاز سراسری نهم در استان لرستان می باشد. در این مطالعه ضمن استفاده از روش نمایه سازی برای ارزیابی ریسک معروف به شیوه Muhlbauer از سامانه اطلاعات جغرافیایی برای تولید نقشه های مورد نیاز مربوط به ریسک های محیطی و نقشه سازی نمره های ریسک نسبی و همچنین تشریح وضعیت موجود منابع زیست محیطی منطقه مورد مطالعه استفاده شد. با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی زیر نمایه های مختلف مورد مقایسه و اولویت بندی قرار گرفت. از میان لایه های مورد ارزیابی زیر نمایه کلی تخریب عوامل ثالث، لایه کاربری اراضی بیشترین امتیاز را به خود اختصاص داد و نشان داد کاربری اراضی وزن بیشتری نسبت به سایر لایه ها در محاسبه ریسک خط لوله دارد. از میان امتیازات بدست آمده مخاطرات کل، امتیاز زیر نمایه کلی تخریب عوامل ثالث از سایر امتیازات کمتر و معرف مخاطرات بالاتری بود. همچنین زیر نمایه خوردگی امتیاز بیشتر و مخاطرات کمتری را نشان داد. یگان های ارزیابی ریسک برای نمایش اثربخشی بهترین یگان در بازتاب ریسک های مهم زیست محیطی در قالب سه گزینه مکانی شامل، تمام خط لوله به طور یکپارچه، یگان تقسیمات کشوری بر اساس محدوده دهستان ها و گزینه واحدهای شکل زمین مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد براساس تحلیل سلسله مراتبی صورت گرفته بر روی معیارهای مورد استفاده در روش نمایه سازی، یگان دهستان مناسب ترین یگان برای بازتاب ریسک های محیط زیستی است. پس از آن و با فاصله نزدیک، یگان شکل زمین قرار داشت. همچنین مقایسه امتیاز ریسک های محاسبه شده در یگان شکل زمین و یگان دهستان با امتیاز ارزیابی در تمام خط لوله نشان داد، یگان شکل زمین به نحو بهتری مناطق نامناسبی که از نظر زیست محیطی با ریسک بالاتری مواجه هستند را نشان می دهد. به کارگیری روش تحلیل تشخیصی چندگانه، نشان داد متغیر هایی مانند نمایش خطربالقوه منابع اکولوژیک، نزدیکی به سامانه ارزیابی محیط زیست و آمایش سرزمین و دقت بالاتر، در تمایز بین یگان های ارزیابی به ترتیب اهمیت بیشتری نسبت به سایر متغیر ها دارد. با توجه به جمیع نتایج به دست آمده پیشنهاد می شود مطالعه ریسک خطوط لوله برای نمایش بهتر ریسک های زیست محیطی با در نظر گرفتن یگان شکل زمین صورت گیرد.
- Abstract
- The purpose of this study is to identify the appropriate unit for evaluating the environmental risk of pipelines in the form of a case study conducted in the 9th National Gas Pipeline in Lorestan province. The study employed the indexing method for investigating the risk through the Muhlbauer method. Geographic Information System is also used to develop the maps corresponding to the environmental risks and to map the relative risk scores and also to delineate the current status of environmental resources in the study area. The different sub-indices were compared and prioritized using a hierarchical analysis. Among the layers under investigation, the land use layer gained the highest score. Accordingly, the land use layer proved to have more weight, compared to other layers, in calculating pipeline risk. Among the obtained scores, the sub-index of third-party damage scored lower than the others, indicating more risks. The sub-index of corrosion scored higher, indicating fewer risks. To display the effectiveness of the best unit in reflecting major environmental risks, the units of measuring risk were investigated in the forms: 1) spatial, including the entire pipeline in an integrative fashion; 2) the administrative divisions unit, based on rural district limits; 3) and land formation unit. The results revealed that, on the basis of the hierarchical analysis performed on the employed criteria in the indexing method, rural district unit appeared to be the most appropriate unit for reflecting environmental risks which was immediately followed by the land formation unit. Further, comparing the calculated risks’ score in the land formation unit and rural district unit with the assessment score in the entire pipeline indicated that the land formation unit better display inappropriate regions facing with higher environmental risks. Through the use of multiple diagnostic-analysis technique it was found out that variables such as potential risk of ecological resources, proximity to the Environment Assessment System, land logistics and higher precision enjoyed higher importance respectively than the other variables in distinguishing between the assessment units. Overall, according to the obtained results, it is proposed that, in order to better show environmental risks, pipeline risk be studied by considering the land formation unit.
