عنوان پایان‌نامه

تاثیر سالیسیلیک اسید بر ترمیم پذیری بذرهای زوال یافته ارزان ( مروارید و پرسو) تحت تاثیر نقش شوری و خشکی



    دانشجو در تاریخ ۲۶ بهمن ۱۳۹۰ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "تاثیر سالیسیلیک اسید بر ترمیم پذیری بذرهای زوال یافته ارزان ( مروارید و پرسو) تحت تاثیر نقش شوری و خشکی" را دفاع نموده است.


    رشته تحصیلی
    علوم و تکنولوژی بذر
    مقطع تحصیلی
    کارشناسی ارشد
    محل دفاع
    کتابخانه مرکزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی شماره ثبت: 5062;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 54877
    تاریخ دفاع
    ۲۶ بهمن ۱۳۹۰

    به منظور بررسی اثر سطوح مختلف تنش شوری و خشکی و آزمون پیری کنترل شده بر جوانه زنی و خصوصیات گیاهچه ارزن و بهبود اثرات سوء آن ها بوسیله هورمون سالیسیلیک اسید آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با چهار تکرار در آزمایشگاه بذر پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران (کرج) در سال 1388- 1389 اجرا گردید. سطوح تنش شوری و خشکی در در پنج سطح (شاهد، 3- بار پنانسیل اسمزی، 6- بار پتانسیل اسمزی، 9- بار پتانسیل اسمزی و 12- بار پتانسیل اسمزی) و سالیسیلیک اسید در پنج سطح صفر(شاهد)، 0.25 ، 0.50 ، 0.75 و 1 میلی مولار در نظر گرفته شد. پیری کنترل شده در دو سطح و به صورت پرایمینگ بذور بعد از زوال و پرایمینگ قبل از زوال و دو رقم ارزن علوفه ای (باستان و پیشاهنگ) به عنوان رقم به صورت فاکتوریل در نظر گرفته شدند. نتایج آزمایش نشان داد که تاثیر سطوح مختلف تنش شوری و خشکی به طور معنی داری سبب کاهش درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، شاخص بنیه بذر و گیاهچه، طول گیاهچه، وزن خشک گیاهچه و کاهش وزن ذخیره ای تجزیه شده بذر می شود. اعمال تیمار توسط سالیسیلیک اسید به طور معنی داری سبب افزایش برخی از صفت های مورد بررسی نسبت به شاهد شد. اما در اثر متقابل سطوح تنش شوری و خشکی و هورمون سالیسیلیک مشاهده شد بیشترین میانگین برای این صفات تیمار شاهد(پتانسیل صفر) و سالیسیلیک اسید در غلظت 0.75 میلی مولار می باشد. تاثیر کاربرد پیری کنترل شده بر صفات مورد بررسی نشان داد که هنگامی که بذرها تحت تاثیر زوال کنترل شده پیر شود و سپس با سالیسیلیک اسید 0.75 میلی مولار تیمار گردند دارای بالاترین درصد و سرعت جوانه زنی و سپس دارای بالاترین وزن و طول گیاهچه نسبت به شرایط پرایمینگ بذر ها قیل از زوال می باشد. در مقایسه بین رقم ها مشاهده می شود که تحت تاثیر سطوح مختلف تنش شوری و خشکی رقم پیشاهنگ برتری نسبی نسبت به رقم باستان دارا می باشد که در اکثر صفات مورد بررسی در این آزمایش این برتری قابل مشاهده است. تحت تاثیر اثر متقابل سطوح تنش شوری و خشکی، سالیسیلیک اسید و پیری کنترل شده، مشاهده می شود که بیشترین میزان میانگین بدست آمده برای اکثر صفات برای رقم پیشاهنگ و در تیمار شاهد و یا بدون پتانسیل اسمزی و در شرایطی که پرایمینگ بذور با سالیسیلیک اسید با غلظت 0.75 میلی مولار و بعد از زوال انجام شده باشد بدست آمده است. در نهایت مشاهده می شود بیشترین میزان فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت شامل کاتالاز و پراکسیداز و آنزیم Rnases که جزء آنزیم های دخیل در مرگ دیواره سلولی بذور میباشند در رقم پیشاهنگ و زمانی که هیدروپرایمینگ برای بذور به کار رفته است مشاهده می شود. میزان فعالیت آنزیم سوپراکید دیسموتاز تحت تاثیر پرایمین با سالیسیلیک اسید با غلظت 0.75 میلی مولار قرار گرفته و دارای بالاتریم میزان فعالین این آنزیم در رقم باستان می باشیم.
    Abstract
    To study the effect of limited irrigation and nitrogen fertilizer levels on seed yield and yield components of two red kidney bean varieties, an experiment was conducted in split factorial arrangement based on RCBD in four replicates at research farm of University of Tehran (Karaj-Iran) in 2010. The main factor cosisted of three irrigation levels i.e. normal irrigation (after 60 mm evaporation from open pan class A); mild water stress (irrigation after 90 mm evaporation from open pan) and severs water stress (after 120 mm evaporation from open pan). Nitrogen fertilizer levels comprised zero, 50, 100 and 150 kg N ha-1 and two red kidney bean genotypes (Akhtar & D81083) were as sub factors. Limited water stress significantly reduced pod no. per plant, seeds per pod, 100 grain weight, seed & biological weight, harvest index and plant height, but incresed grain protein percentage. Nitrogen fertilizer levels incresed all these traits. The interaction effects of limited stress×genotypes showed that at normal irrigation the genotypes D81083 and at sever water stress the Akhtar genotype produced the highest and lowest grain yield, respectively. Similary, the interaction effect of limited water stress × nitrogen levels showed that 150 kg N ha-1 at normal irrigation gave the highest grain yield whereas no fertilizer and sever stress produced the lowest grain yield. The effect of limited water stress and nitrogen levels on leaf area index (LAI), relative water content (RWC) and leaf carotenoid were significant. Genotypes were also significantly differed in these physiological traits as well as grain yield. The interaction effect of limited water stress × nitrogen levels for content of chlorophyll a, b and total, proline and and difference between canopy and ambient temprature were significant (p< 0.01). Similary, the interaction effects of limited stress×genotypes for these traits differed significantly. The main values for LAI, RWC, content of chlorophyll a, b and total and and difference between canopy and ambient temprature reduced with limited water stress. Application of nitrogen fertilizer increased all these traits except the difference between canopy and ambient temprature. The Akhtar genotype produced the highest photosynthetic pigments, leaf proline content, RWC and canopy temprature, whereas the D81083 genotype gave the highest grain yield at limited water stress levels.