عنوان پایان‌نامه

امنیت هستی شناختی و رویکرد جمهوری اسلامی ایران نسبت به اسرائیل



    دانشجو در تاریخ ۱۹ دی ۱۳۹۰ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "امنیت هستی شناختی و رویکرد جمهوری اسلامی ایران نسبت به اسرائیل" را دفاع نموده است.


    رشته تحصیلی
    روابط بین الملل
    مقطع تحصیلی
    کارشناسی ارشد
    محل دفاع
    کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی شماره ثبت: 2927;کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی شماره ثبت: 2927
    تاریخ دفاع
    ۱۹ دی ۱۳۹۰
    استاد راهنما
    ابومحمد عسگرخانی

    پس از انقلاب اسلامی ایران در 1957، روابط ایران و اسرائیل به تعارضی آشکار کشانده شد. ایرانِ جدید اسرائیل را به رسمیت نشناخت و آن را غده¬ای سرطانی نامید که می¬بایست از بین برود. در طول سی سال نخست پس از انقلاب اسلامی، ایران و اسرائیل هر کدام یکدیگر را بزرگ¬ترین دشمن و تهدید امنیتی خود پنداشته¬اند. با توجه به روابط نزدیک و اتحاد عملی ایرانِ پیشا¬انقلاب و اسرائیل، این سؤال پیش می¬آید چه عاملی تعارض جمهوری اسلامی ایران نسبت به اسرائیل را سبب شده است؟ با توجه به سؤال اصلی، در بخش نخست نگاهی مختصر به روابط ایران و اسرائیل، از زمان پیدایش اسرائیل تا 2010 می¬اندازیم. سپس دو فرضیه امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران و نقض حقوق مسلمانان به عنوان فرضیه¬های رقیب و امنیت هستی¬شناختی جمهوری اسلامی ایران به عنوان فرضیه اصلی مورد بررسی قرار می-گیرند و بیان خواهد شد که جمهوری اسلامی ایران هویتی سه¬گانه دارد؛ هویت ملی- تاریخی، اسلامی و انقلابی. استدلال خواهد شد که امنیت هستی¬شناختی جمهوری اسلامی ایران ریشه در ماهیت و هویت انقلابی این کشور دارد و هویت انقلابی جمهوری اسلامی به عنوان راهبر اصلی دو مفهوم منافع ملی و مصالح اسلامی است که دو شاخصه دارد: آمریکا¬ستیزی و اسرائیل¬ستیزی. بر همین اساس استدلال شده است که عامل اصلی شکل¬دهنده سیاست خارجی جمهوری اسلامی، امنیت هستی¬شناختی است که ریشه در هویت انقلابی این کشور دارد؛ هویتی که خود دو پایه داخلی (مخالفت با برنامه¬های پهلوی در داخل) و خارجی (بیگانه¬ستیزی؛ آمریکا و اسرائیل¬ستیزی) دارد. بر این اساس، استدلال شده است که تعارض جمهوری اسلامی با اسرائیل نیز ناشی از امنیت هستی¬شناختی این کشور است و تحلیل سیاست خارجی جمهوری اسلامی بر اساس مفهوم امنیت هستی¬شناختی می¬تواند تبیین¬کننده رفتار و جهت¬گیری¬های متفاوت این کشور در موارد مشابه باشد.
    Abstract
    After the Islamic revolution of Iran (1979), relations between Iran and Israel were brought to the apparent conflict. New Iran doesn't recognized Israel and called Israel cancerous tumor must be eliminated. During the first thirty years after the Islamic Revolution, Iran and Israel have considered each other's greatest enemy and threat to their security. According the Close relations and actual unity of Iran and Israel before Islamic Revolutions in Iran, This question arises what is causing conflict of Islamic republic of Iran towards Israel after Islamic revolution? In the first section, I review relations between Iran and Israel (1948- 2010) in addition to explaining ontological security concept. In the second section, the hypothesis of Islamic republic of Iran's national security and rights of Muslims as a competing hypothesis and ontological security of this country as the main hypotheses are examined and will say that Islamic republic of Iran has a triple identity: national- historical, Islamic and revolutionary. I will argue that ontological security of Islamic republic of Iran has its roots in the revolutionary identity and revolutionary identity of Islamic republic is as main administrator of national and Islamic interests that have two Index: the anti- America and anti- Israel. Accordingly, it is argued that the main factor in formation of Islamic republic foreign policy is ontological security that is rooted in revolutionary identity of this country. Revolutionary Identity of Iran had two base, first: internal basis (opposing to the Pahlavism programs) and foreign basis (Anti- America and Anti- Israel). Accordingly, it is argued that the conflict of Islamic republic of Iran towards Israel has its roots in the ontological security of this country and Foreign policy analysis of Islamic republic based on the ontological security concept can explain the different behaviors of this country in similar situations.