عنوان پایان‌نامه
اختلافات منطقه ای و عدم همگرائی در شمال شرق آسیا
- رشته تحصیلی
- روابط بین الملل
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی شماره ثبت: LP2866;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 51006
- تاریخ دفاع
- ۲۰ دی ۱۳۹۰
- دانشجو
- مجید حاجی پور
- استاد راهنما
- بهاره سازمند
- چکیده
- یکی از ویژگی¬های روابط بین¬الملل پس از جنگ جهانی دوم و به¬خصوص بعد از جنگ سرد، رشد و توسعه همگرایی منطقه¬ای در قالب نهادهای بین¬المللی است. با توجه به اینکه گرایش به ترتیبات منطقه¬ای پدیده¬ای عالمگیر است، قطعاً قاره بزرگ آسیا نیز از این روند مستثنی نبوده اما شمال شرق آسیا فاقد چنین ترتیبات منطقه¬ای است. این پژوهش به دنبال پاسخگویی به این سؤال است که چرا منطقه شمال شرق آسیا، علی¬رغم زیر ساخت¬های لازم برای همگرایی منطقه¬ای، تاکنون موفق به تشکیل نهادی منطقه¬ای نشده است؟ به منظور پاسخگویی به این سؤال عوامل واگرایی میان کشورهای منطقه در سه فرضیه و سطح تحلیل داخلی (خرد)، منطقه¬ای (میانه) و بین¬المللی (کلان) مورد بررسی قرار گرفته تا پاسخی روشن به چرایی عدم همگرایی در منطقه داده شود، که در نهایت نیز با توجه به بررسی¬های انجام شده، اختلافات منطقه¬ای عامل اصلی عدم همگرایی میان کشورهای منطقه تشخیص داده شد.
- Abstract
- After the Second World War and especially after the Cold War the growth and development of regional integration in the form of international organizations is one of the characteristics of the international relations. Considering the tendency to regional orders and agreements is a universal phenomenon; so, definitely a huge continent such as Asia is not an exception to this, but Northeast Asia lacks such agreements. This dissertation argues why despite of all necessary infrastructures existing in Northeast Asia to regional integration agreements, still there is no regional organization at the zone? To answer this question, some divergence factors among the countries of the zone have been examined in three different analysis levels including domestic (micro), regional (middle), and international (macro). Based on the survey accomplished in this work, regional differences has been diagnosed as to be main regional divergence factor among the countries of Northeast Asia.
