عنوان پایاننامه
قانون قابل اعمال در رابطه غیرقراردادی حقوق مالکیت فکری
- رشته تحصیلی
- حقوق مالکیت فکری
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی شماره ثبت: 2373;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 41144
- تاریخ دفاع
- ۰۹ مهر ۱۳۸۷
- دانشجو
- عباس احدزاده
- استاد راهنما
- محمود باقری
- چکیده
- قواعد حقوق بین الملل خصوصی در حل تعارض قوانین در برابر موضوعات جدیدی چون ملاحظات نفع عمومی در تامین عدالت میان متنازعین، خصوصاً در موضوعات نقض حقوق مالکیت فکری به چالش کشیده شده- اند. از یک سوء عناصر مهمی چون اصل سرزمینی بودن حقوق مالکیت فکری و از سوی دیگر اصل بدون تبعیض آمیز رفتار نمودن کشورهای عضو کنوانسیون برن، پاریس و رم، اصل رفتار ملی و بالاخره تاسی قوانین ملی کشورها از قواعد بین المللی چنین کنوانسیونهایی که منعکس کننده حقوق بین الملل عمومی می باشند، از ویژگی های عمده حقوق مالکیت فکری به شمار می روند، که این امر تاثیر بسزایی بر قواعد حل تعارض گذارده است. همین ویژگی ها سبب شده است تا قواعد حل تعارض قوانین در دعاوی مسئولیت مدنی که ساویینی و دیگر حقوقدانان برجسته حقوق بین الملل خصوصی از آنها بعنوان راه حل قطعی و قابل پیش بینی یاد نموده اند در دعاوی نقض حقوق مالکیت فکری با سئوالات جدی مواجه شوند. ماده 966 قانون مدنی ایران در چارچوب قواعد حقوق بین الملل خصوصی، از قواعد حل تعارض قوانین تلقی می- گردد. این قاعده به مرکزیت ثقل دعاوی راجع به اموال یعنی محل وقوع مال اشاره می نماید و قانون کشوری که مال در آنجا واقع است، بعنوان پایگاه مادی و ملموس مال قابلیت اعمال پیدا می کند. این نقطه در واقع بعنوان نزدیکترین عامل ارتباطی به دعوی اموال می باشد که راه حلی قطعی و قابل پیش بینی را در تعارض قوانین پیش روی دادگاه قرار می دهد. با این حال موضوع حقوق مالکیت فکری اموالی است که پایگاه مادی و ملموس ندارند و امکان نقض سریع و وسیع اینگونه حقوق سبب شده است تا عامل ارتباطی به دعاوی نقض حقوق مالکیت فکری همواره شناور باشد. گاه بر حسب مورد در دعاوی نقض حقوق مالکیت فکری، قانون کشور اولین محل انتشار اثر بعنوان قاعده حل تعارض قوانین انتخاب می شود، یا قانون کشوری که اولین محل ثبت یک اثر فکری است انتخاب می گردد و یا قانون کشوری که بر مبنای ماده 5 (2) کنوانسیون برن، محل تقاضای حمایت محسوب می گردد، بعنوان قانون حاکم تلقی گردد. چالش دیگری که پیش روی کشورهایی که عضو کنوانسیونهای بین المللی مالکیت فکری نمی باشند قرار دارد، این است که با وجود عدم عضویت در این کنوانسیونها، چگونه می توانند روش حل تعارضی را که کنوانسیون برن پیشنهاد نموده است در قوانین داخلی خود اجرا نمایند و راه حلی منطقی و عادلانه را بر پایه چه مبنایی می توان بدست آورد.
- Abstract
- Rules of private international law regarding the conflict of laws have encountered a challenge as a result of recent issues, in particular the consideration of public interest in serving justice for the disputing parties. This challenge appears particularly in issues involving the infringement of intellectual property rights. Important elements, such as the principle of territoriality of intellectual property rights or the principle of non-discriminatory treatment between member countries in the Berne, Paris and Rome Conventions, the principle of national treatment, and the principle of compliance of national laws to international rules of these conventions to reflect public international law, have become the principal characteristics of intellectual property rights as a new legal conception and influenced the conflict between such rules of law. These legal characteristics and their issues have caused the rules for any conflict between laws in tort cases, which Savigny and other prominent private international lawyers recognize as decisive and predictable solutions, to face the critical questions present in infringement cases on intellectual property rights. In cases concerning property, Article 966 of the Iranian Civil Code is one of the rules pertaining to conflict of laws in the private international legal framework. This rule points to lex rei sitae, i.e., the law of the country where the property is situated as the applicable rule in cases concerning property. In fact, as the closest connecting factor to cases concerning property, this connecting factor leads us to the said conflict rule, which submits a decisive and predictable solution to the Court in cases involving conflict of laws. However, Intellectual Property law deals with properties that do not have a tangible and physical basis. So, the possibility of quick and broad infringement of these rights has caused the connecting factor to be inconsistent in infringement cases on intellectual property rights. In such cases, sometimes the law of the country that is the first place of publication of works is selected as the rule or such conflict of law. Sometimes the law of the country that is the first place of registration of works is selected to be the conflict of law rule, and/or more recently the law of the country that on the basis of Article 5(2) of the Berne Convention is the protecting country. There is another challenge for the countries that are not parties to intellectual property Conventions. Regarding the fact that these countries are not members of the Conventions, another question is raised; that is, how they can implement the rule that the Berne convention has proposed as a conflict of laws solution in their own legal system and how a rational and fare solution should be obtained.