عنوان پایان‌نامه
بررسی تاثیر برنامه اجتماعی
- رشته تحصیلی
- علوم اجتماعی-برنامه ریزی اجتماعی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 53403;کتابخانه دانشکده علوم اجتماعی شماره ثبت: رس 4373
- تاریخ دفاع
- ۱۳ مهر ۱۳۹۰
- دانشجو
- حنان زارع ماتیزانی
- استاد راهنما
- ملیحه شیانی
- چکیده
- چکیده هدف: افزایش پیشرونده جمعیت سالمند در بسیاری از کشورهای توسعه یافته موجب معطوف شدن توجه به مسایل این گروه سنی شده است. از جمله روشهایی که در دهه?های اخیر برای مقابله با مشکلات سالمندان و دیگرگروههای خاص به کار گرفته شده، برنامه?های اجتماع محور است. از آنجا که اجرای چنین برنامه هایی مراحل اولیه رشد خود را در کشورهای مختلف می?گذراند، لذا هدف از پژوهش بررسی برنامه?های اجتماع محوردر میان سالمندان کهریزک و تاثیر آن بر رفاه ذهنی آنان است. روش بررسی: در این پژوهش 100 نفر از سالمندان 60 سال به بالای آسایشگاه کهریزک(شعبه کرج) به روش نمونه گیری کاملا تصادفی انتخاب شدند.این افراد در دوگروه 50 نفری آزمون و شاهد قرار گرفتند. ویژگی اصلی تفکیک دو گروه، شرکت در برنامه?های اجتماع محور بوده است.روش بررسی پیمایش بوده که با استفاده از تکنیک پرسشنامه و مصاحبه اطلاعات مورد نیاز جمع آوری شده است. یافته ها: نتایج نشان دهنده تفاوت میان دو گروه آزمون و شاهد است به طوریکه سالمندانی که در برنامه?های اجتماع محور شرکت داشته و خدمات معناداری را دریافت کرده اند، از میزان رفاه ذهنی بیشتری برخوردار بوده اند. نتیجه گیری: با وجودی که مدت زیادی از اجرای برنامه?های اجتماع محور در کهریزک نمی گذرد، اما همانطوریکه در نظریه ها و مدل?های نظری مشخص شده افراد شرکت کننده در این برنامه ها با بازگشت به اجتماع و انجام فعالیت?های مختلف هویت فردی و اجتماعی خویش را باز یافته و توانسته اند در مقایسه با دیگر سالمندان از رفاه ذهنی بالاتری در ابعاد احساس شادکامی، کیفیت زندگی و رضایت از زندگی برخوردار شوند. کلید واژه ها: رفاه اجتماعی، سالمندان، برنامه?های اجتماع محور، رفاه ذهنی، کهریزک
- Abstract
- Abstract Objective: To introduce the community-based programs as a new way for keeping older adults in the community. This study examined the effectiveness of community-based programs on older adults’ subjective well-being. Methods: 100 elders above 60 years in KAHRIZAK had selected completely random sample. 50 elders had participated in the program (experimental group), 50 elders hadn’t participated (sub group). The data was gathered by questionnaire technique and interview. Results: elder members of KAHRIZAK whohad used services in community-based programs and had gave significant services had had more subjective well-being measure than other individuals. Discussion: although, this program isn’t performance for long time, but have significant effects on older adults’ subjective well-being. Elders who had participated in the programs remained more independly in the community. Happiness, quality of life, life satisfaction, and domain satisfaction has been increased by using the community-based programs. Key words: social welfare, alder adults, community-based programs, subjective well-being, KAHRIZAK
