عنوان پایان‌نامه
جنگ ایران و عراق و احیای جنبش کردی در کردستان عراق
- رشته تحصیلی
- روابط بین الملل
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی شماره ثبت: LP3032;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 52949
- تاریخ دفاع
- ۰۴ مهر ۱۳۹۰
- دانشجو
- اردشیر پشنگ
- استاد راهنما
- محمدعلی شیرخانی
- چکیده
- پایان جنگ جهانی اول که منجر به سقوط و تجزیه امپراتوری عثمانی گردید عملاً کُردها را بین چهار کشور ایران، ترکیه، عراق و سوریه تقسیم کرد. در این بین کُردهای عراقی از همان بدو تاسیس این کشور همواره به عنوان یک جنبش ملی¬گرای قومی با گرایش¬ها و خواست¬های گاه استقلال¬طلبانه و گاه خودمختاری¬خواه، دست به شورش¬های مسلحانه ممتد علیه دولت مرکزی زده¬اند. این جنبش که در اواسط دهه 1970م بعد از امضای معاهده 1975 الجزایر میان ایران و عراق، دچار افول شدید گردید؛ طی دهه 1980 یکبار دیگر این فرصت را یافت تا خود را احیا کرده و در برابر دولت این کشور صف¬آرایی کند. حال اثبات احیای جنبش ملی¬گرای قومی کُرد عراق در زمان مذکور محور اساسی پژوهش پیش¬رو است. در حقیقت پژوهش حاضر به دنبال آن است تا دریابد «چه عواملی در احیای جنبش ملی¬گرای قومی کُرد عراق در دهه 1980» دخیل بوده اند؟ فرضیه اصلی ارائه شده در پاسخ به این پرسش عبارت است از اینکه: «جنگ ایران و عراق منجر به احیای جنبش ملی¬گرای قومی کُرد در عراق شده است». فرضیه مذکور بر این استدلال استوار است که بروز انقلاب اسلامی در ایران و سپس وقوع جنگ میان ایران و عراق در دهه 1980 از یکسو منجر به باطل شدن توافقات پیشین میان این دو کشور همسایه شد و از سوی دیگر به کُردهای عراقی فرصتی مغتنم داد تا یکبار دیگر جنبش ملی گرای قومی خود را احیا کنند. سازماندهی مجدد نیروهای نظامی پیشمرگ، بازسازی کادر رهبری، اتحاد نسبی گروههای مختلف کُرد و فراگیری جنبش در بین مردم (در سطح فروملی)؛ به چالش کشیدن قدرت و نفوذ سیاسی و نظامی دولت مرکزی در شمال قدرت، وادار ساختن دولت به انجام مجدد مذاکره و تبدیل شدن به محور اصلی گروههای مختلف معارض عراقی (در سطح ملی)؛ تبدیل شدن به یک بازیگر تاثیرگذار در جنگ ایران و عراق و کسب حامیان منطقه¬ای از جمله ایران و سوریه (در سطح منطقه¬ای) و بین المللی شدن مساله کُرد (در سطح بین المللی و فرامنطقه¬ای) از جمله نتایج این پژوهش محسوب می¬شوند که می¬توان از آنها به عنوان شاخصه¬های اثبات کننده فرضیه اصلی نام برد.
- Abstract
- The end of the World War I marking the demise of the Ottaman Empire, left Kurds divided among four different nation-states: Iran, Turkey, Iraq and Syria. From the very beginning, Iraqi Kurds have always been involved in ethnic-nationalist armed struggle against the central government, claiming autonomy and at times independence. Being extremely withdrawn by the 1975 Algiers agreement between Iran and Iraq, once more the nationalist movement found an opportunity to revive and challenge the central government in the 1980s. The research tries to explore the reasons leading to the restoration of the Iraqi Kurds’ ethnic nationalist movement. In fact, the paper seeks to answer “what factors” have been involved “in the restoration of Iraqi Kurds’ ethnic nationalist movement”? The main hypothesis of this research is that: “the Iraq-Iran war was a key factor in restoring the Iraqi Kurds’ ethnic nationalist movement.” The hypothesis is supported by the fact that Iran’s Islamic revolution and the outbreak of war between Iran and Iraq, on one hand, cancelled the previous agreements between the two countries, and on the other hand, gave the Iraqi Kurds the best opportunity to restore their ethnic nationalist movement. Among the reasons that this research has explored are: the re-orgnization of Pishmarga forces, restoration of the leadership cadre, re-unity of different Kurdish groups and the popularity of the movement among the masses (in intra-national level); challenging the central government's political and military authority in the north, forcing the government to restart the negotiations and becoming a key figure among the opposition groups (in national level) ; as well as playing a key role in Iran-Iraq war and finding regional supporters including Iran and Syria (in regional level) and Kurdish issues being recognized by international community (in international and intra-regional level).
