موانع و راهکارهای گسترش روابط اقتصادی جمهوری اسلامی ایران با کشورهای منطقه قفقاز جنوبی
- رشته تحصیلی
- مطالعات منطقه ای -مطالعات آسیای مرکزی وقفقاز
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی شماره ثبت: LP2855;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 50462
- تاریخ دفاع
- ۲۸ شهریور ۱۳۹۰
- دانشجو
- یعقوبعلی اولاد
- استاد راهنما
- مهدی سنائی
- چکیده
- هر کشوری برای قدرتمند شدن نیازمند داشتن رابطه در زمینههای سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و ... با دنیای خارج به ویژه کشورهای همسایهاش میباشد. رابطه اقتصادی یکی از مهمترین ابعاد این رابطه است زیرا از یک طرف تامین کننده بسیاری از نیازهای ملت یک کشور است و از سویی دیگر مجریان آن هم بخش خصوصی است و هم بخش دولتی. نقش بخش خصوصی نیز در بیشتر موارد مهمتر از بخش دولتی است و ازاینرو با قطع روابط سیاسی روابط اقتصادی ممکن است کاهش چشمگیر یابد اما یا قطع نمیشود و یا در طولانی مدت کاملا قطع میشود. گسترش روابط اقتصادی میان دو کشور نیازمند تلاش بخش دولتی و بخش خصوصی هر دو کشور است و در این میان نقش دولتها از جهت هدایت بخش خصوصی، برطرف کردن موانع و ایجاد بسترهای مناسب برای حضور بیشتر بخش خصوصی دو کشور در اقتصاد و تجارت خارجی یکدیگر بسیار با اهمیتتر است. مهمترین شاخصهای میزان روابط اقتصادی میان دوکشور، میزان سرمایهگذاری بخش دولتی در طرحهای عمرانی کشور مقابل و میزان صادرات و واردات میان دو کشور در طول یک سال است. مجری صادرات و واردات معمولا بخش خصوصی دو کشور است. برای گسترش روابط اقتصادی دو کشور ابتدا لازم است بسترها و زمینههای گسترش این روابط شناسایی و پس از آن ضمن اطلاع رسانی به بخش خصوصی، زمینههای بهرهبرداری هرچه بیشتر بخش خصوصی و دولتی از این بسترها فراهم شود. معمولا نخستین و مهمترین بستر و زمینه، شناسایی نیازمندیهای اقتصادی بازار داخلی و بازار کشور هدف است. در مرحله بعد شناسایی توانمندی بخش خصوصی و دولتی برای برآوردن نیازمندیهای کشور هدف و توانمندیهای هر دو بخش کشور هدف برای تامین نیازمندیهای داخلی است. پس از شناسایی بسترها و زمینههای مناسب برای گسترش همکاریهای اقتصادی دو کشور، شناسایی موانع گسترش این همکاریها و تلاش برای کاهش یا ازمیان بردن این موانع ضروری است. برای بررسی بهتر در این پایان نامه موانع به دو بخش خرد و کلان تقسیم شده است. موانع کلان معمولا توسط یکی از دو دولت طرف معامله یا دولت سومی با هدف کاهش حضور اقتصادی بخش دولتی یا خصوصی کشور مقابل ایجاد میشود. در این میان روابط سیاسی دو دولت طرف رابطه اقتصادی با یکدیگر و با برخی کشورها دیگر و جهان پیرامون تاثیر گذار است. موانع خرد توسط بخش خصوصی ایجاد میشود و ممکن است توسط دولتهای متبوع یا دولت سومی هدایت شود. این موانع بیشتر در میزان صادرات و واردات میان دو کشور خود را نمایان میسازد.
- Abstract
- For getting powerful each country needs to have strongrelations in political, cultural, economic and ... With the outsideworld, especially countries are neighbors. The economic relationship is the most important aspects of this relationship as a supplier to many of the nation needs is a country and on the other hand the private sector and public sector executives. The role of the private sector in most cases is more important than the public sector and hence the political relations but economic relations may be significantly reduced or cut off in the long term will be ended or not. Expansion of economic relations between the two countries' efforts to require public and private sectors in both countries and the role of governments and the private sector, barriers and creating platforms for greater private sector participation in the economy and foreign trade between the two countries is much lesser. The most important indicators of economic relations between the two countries, public sector investment in development projects and the country's exports and imports between the two countries over a year. Enforcement of export and import is often the private sector of both countries. To expand economic relations between the two countries is the need of hospitalization and extending these relationships to identify issues and then inform the private sector, exploit areas of platforms to provide more public and private sectors. Usually the first and most important context and background, Identify market and economic requirements of target markets. Next, identify potential public and private sectors to meet the needs and capabilities of both countries aim to meet domestic requirements. After identifying the appropriate platforms and areas for expansion of bilateral economic cooperation, expand cooperation and strive to identify barriers to reducing or eliminating among these barriers is essential. Barriers for the better in this thesis is divided into two parts, micro and macro. Host governments are often major obstacles to economic or other relationship that both governments can be a neighbor or neighbors. The political relationship between the government's economic relationship with each other and with other countries and the world around is impressive. Obstacles created by the private sector is small and may be driven by governments or the third. The more barriers to their exports and imports between the two countries reveals.