عنوان پایان‌نامه
سیاستگذاری جمهوری اسلامی ایران در حفاظت از میراث فرهنگی مطالعه موردی تمدن جیرفت
- رشته تحصیلی
- مطالعات منطقه ای - مطالعات ایران
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی شماره ثبت: LP3025;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 53073
- تاریخ دفاع
- ۱۰ مهر ۱۳۹۰
- دانشجو
- حجت شاهرخی
- استاد راهنما
- مجید وحید
- چکیده
- اهمیت ملی و بین المللی سوابق تاریخی ایران و کمیت و کیفیت ملموس آن به حدی است که هر نوع برنامه ریزی اجتماعی را به نحوی در ارتباط با آن قرار میدهد. بدین جهت وجود دیدگاهی روشن در این مورد نه تنها امکان تنظیم سیاست های بهره برداری مطلوب را تقلیل می دهد بلکه امکان پذیرش و تحقق سایر برنامه های عمومی دولت را نیز نقصان می بخشد. فلذا ما برآنیم تا سیاست های جمهوری اسلامی ایران را در خصوص حفاظت از میراث فرهنگی را بررسی نماییم تا با جستجوی معایب و مشکلات به ارائه سیاست های مناسبی در این راستا اقدام نمائیم. پژوهش حاضر با محور قرار دادن نقش و جایگاه حفظ میراث مادی و معنوی وهمین طور تدوین و ایجاد قوانین و رویه های مناسب به بررسی سیاست ها و اهداف نهادهای مربوطه و ئخیل یعنی سازمان میراث فرهنگی به عنوان مجری و سیاست گذار بخشی و همین طور مجلس شورای اسلامی به عنوان تدوین گر و قانون گذار موازین و رویه های حقوقی و سازمانی در این حوزه به پژوهش وارزیابی در این مورد پرداخته و با تاکید بر رویکردی سیستمی و مناسب اقدام به شناخت عوامل عدم تحقق هدف حفظ میراث پرداخته شود. در این پژوهش اقدام به بررسی جایگاه میراث فرهنگی در جمهوری اسلامی ایران از طریق نظام حقوقی نظام اداری و مدیریت و همینطور نظام برنامه ریزی کشور و در هر یک به تعیین جایگاه میراث فرهنگی پرداخته خواهد شد. این تحقیق از منظر رشته سیاست گذاری که میان رشته ای و کاربردی است صورت می گیرد . بر این اساس سیاست گذاری در یک حوزه خاص مستلزم تجزیه و تحلیل آن حوزه و صورت بندی آن به شکل یک مشکل یا معضل که نیازمند به پاسخ و راه حل سیاستی می باشد است. صورت بندی یک مشکل باید به گونه ای باشد که قابلیت آن را داشته باشد که تحت یک عمل دولتی یا طرح مدیریتی قرار گیرد. این امر خود مستلزم تحدید حدود یک پدیده و شناسایی متغیرهای مستقل اساسی و سپس تدوین و ترسیم شاخص های عینی و در پایان شناخت ابزار های تاثیرگذار بر آن متغیر است. بر این اساس این پژوهش بر آن است تا دو فاکتور" ارتقاء فرهنگ محافظت از میراث مادی و معنوی" و همینطور" تدوین و ترسیم قوانین و رویه های مناسب حقوقی و سازمانی را بهعنوان متغیری تاثیرگذار بر ناتوانی در حفظ میراث فرهنگی در این برهه زمانی بررسی کند. این پژوهش بر این است که تا در قالب نگاه به دو حوزه سیاست گذاری فرهنگی و همین طور طراحی و ترسیم سازوکارهای قانونی و روندهای اداری و سازمانی اقدام به ارزیابی و ارائه چارچوبی از وضعیت حفاظت میراث فرهنگی در ایران در برهه زمانی 1370 تا 1390 با تاکید بر دو عنصری که در بالا گفته شد پرداخته و با ارائه ارزیابی از آن در مطالعه موردی خود: سایت باستانی جیرفت: به شکل موردی هم به نحوه عمل و سیاست گذاری در این حوزه پرداخته و روشن دارد که چه عواملی در جهت عدم تحقق هدف حفظ سیاست گذاران حوزه حفظ میراث فرهنگی در رسیدن به این هدف پرداخته شود. کلیدواژه: سیاستگذاری فرهنگی, میراث فرهنگی, حفاظت میراث فرهنگی
- Abstract
- The national and international significance of Iran’s historical records and its tangible quantity and quality is to the extent that it connects every type of social planning to it. For this reason, lack of a clear perspective in this regard not only reduces the probability of drawing up desirable utilization policies but also decreases acceptance and realization of the state’s other general plans. Therefore, we intend to investigate Islamic Republic of Iran’s policies regarding protection of cultural heritage in order by looking for the shortcomings and problems to offer suitable policies in this regard. Present research by laying the main emphasis on the role and position of cultural heritage protection in a sustainable cultural and national development as the two fundamental policy making elements of promotion in material and spiritual heritages protection culture and legislation of appropriate laws and procedures, investigates policies and goals of the respective and contributing institutions, i.e. the Cultural Heritage Organization, as the partial executor and policy maker as well as the Islamic Consultative Assembly as the legislator of legal and organizational rules and procedures in this area, and by emphasis on a systemic and appropriate approach, identifies the causes of non-realization of the heritage protection purposes. In this research, position of cultural heritage in Islamic Republic of Iran is investigated through legal system, administrative and management system as well as the national planning system, and in each, it determines position of cultural heritage. This research, from the perspective of the discipline policymaking, is an inter-disciplinary and applied research. Based on this, policy making in a particular area involves analysis of that area and its formulation as the problem which requires a policy making answer and solution. A problem formulation should be so that can be the subject to a governmental action or a managerial plan. This issue itself involves restriction of a phenomenon’s boundaries and identification of the principal independent variables and then composition and draw-up of objective indices, and eventually, identification of effective tools on this variable. Thus, this research tries to investigate the two factors “promotion of the protection culture of material and spiritual heritage” and “composition and draw-up of suitable laws and legal and organizational procedures as the determinant of the failure in protection of cultural heritage” in this period. This research intends to evaluate and provide a framework on the situation of cultural heritage protection in Iran for the time period 1991-2011 by viewing the two areas of cultural policy making and draw-up of legal mechanisms and administrative and organizational procedures by emphasis on the two above mentioned elements in light of the case study “Jiroft ancient site”, so as the actions and policy making in this area are discussed and the factors of failure in realization of cultural heritage protection are clarified and the reasons for the failure of the policy makers in the area of cultural heritage protection are described and analyzed.
