عنوان پایان‌نامه
بررسی ایرانیت در خوانشی تاریخی از رمان سمرقند امین معلوف
- رشته تحصیلی
- زبان وادبیات فرانسه
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده زبانها و ادبیات خارجی شماره ثبت: 1510/2;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 50675
- تاریخ دفاع
- ۰۴ مهر ۱۳۹۰
- دانشجو
- سعید خان آبادی
- استاد راهنما
- ناهید شاهوردیانی
- چکیده
- این نوشتار که خوانشی است تاریخی از رمان "سمرقند"، نوشته امین معلوف، بر آن است تا نمونه ای باشد از مطالعات فرهنگی و میان رشته ای در حوزه ی ادبیات. در این راستا، پژوهش نامه ی پیش روی، مضمون "ایرانیت" را از دیدگاه نویسنده ی لبنانی وا می کاود تا در پایان منشوری را پردازد، برساخته از ویژگی های رنگ رنگِ فرهنگ ایرانی. نگارنده این هدف را در سه بخش اصلی پی گرفته است؛ بخش نخست کنکاشی است از فردیت ایرانی و ایرانیت فردی، تبلور یافته در کردار و پندار پنج تن از کنشگران داستان. فصل دوم از ایرانیت فردی به دولت ایرانی و منش سیاسی ایرانیان می رسد. واپسین بخش که ترکیب و تحلیل پاره های قبلی است، پنج جلوه از ایرانیت را به فراخور اندیشه و قلم امین معلوف وا می نماید. رویکرد تاریخ پژوهانه ی این نوشتار در شوند امور داخل نمی گردد و مقید است به فضا و روند داستان. این پایان نامه، "سمرقند" را ندایی می داند که خواننده ایرانی را به سمرقند افسانه ای و مشرق آریایی فرا می خواند تا چون خیام رندانه چهارپاره ی پارسی را بر قصیده ی سامی برتری دهد و مستانه در آسمان پرستاره ی ایران زمین، ایزدان فراموش گشته را در سالنمای ایرانی اش بازجوید.
- Abstract
- rique, à travers divers personnages du récit, et par les différents phénomènes sociopolitiques. En suivant cette perspective, ce mémoire envisage de déchiffrer, en trois chapitres, les différents aspects de l’Iranité dans l’optique d’Amin Maalouf. Le premier chapitre étudie l’individu iranien du point de vue d’Amin Maalouf. Le deuxième aborde la culture politiqueCette écriture, qui se veut, modestement, l’exemple d’une « Cultural Study » sur une œuvre littéraire, tente d’étudier par un regard historique, le roman Samarcande d’Amin Maalouf, le romancier libanais d’expression française. Cette étude cherche à relever et à analyser les éléments iranologiques dans ce roman histo et étatique des Iraniens et le dernier chapitre dessine un prisme pentacle de l’Iranité maaloufienne. L’Iranité qui se présente une fois royaliste et flatteuse, une fois religieuse et prudente, une fois libertine et amoureuse et une fois anarchiste ou révolutionnaire.
