عنوان پایان‌نامه
سرگذشت ژیل بلاس-ترجمه میرزا حبیب اصفهانی:باز آفرینی یک شاهکار ادبی
- رشته تحصیلی
- مترجمی زبان فرانسه
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده زبانها و ادبیات خارجی شماره ثبت: 1494/2;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 50308
- تاریخ دفاع
- ۰۴ مهر ۱۳۹۰
- دانشجو
- مریم دائمی
- استاد راهنما
- ماندانا صدرزاده اردبیلی
- چکیده
- داستان ژیل بلاس سانتیلانی ( l’Histoire de Gil Blas de Santillane )، یا بنابر ترجمه میرزا حبیب اصفهانی "سرگذشت ژیل بلاس" اثر آلن رنه لوساژ نویسنده بزرگ فرانسوی است که در سال های 1715 تا 1736 در چهار جلد نگاشته شد و همچون دیگر شاهکارهای ادبی جاودانه ماند. لوساژ در این اثر با کنایه به نقد اجتماع خود می پردازد و اقشار گوناگون مردم آن زمان را برای خواننده وصف می کند. برای قهرمان داستان او، ژیل بلاس، حوادث و ماجراهای گوناگونی اتفاق می افتد که هر کدام چیزی به او می آموزد و بدین ترتیب خواننده مدام در حال آموختن درس زندگی است. میرزا حبیب در اواخر قرن نوزدهم سرگذشت ژیل بلاس را به فارسی بر می گرداند. او که مترجمی مستعد و اهل شوخ طبعی است به خوبی از عهده ترجمه ژیل بلاس بر آمده است. در واقع شاهکاری را که نویسنده آفریده برای مردمی درآن سوی دنیا با زبانی دیگر خلق می کند طوری که گذشت زمان به هیچ وجه نتوانسته اعتبار این ترجمه را بکاهد. در این کار بعد از مطالعه ویژگی های کلی رمان و آشنایی با نویسنده و مترجم آن، به بررسی شیوه میرزا حبیب در ترجمه پرداخته ایم. ترجمه ی سبک، لحن، اسامی خاص، ضرب المثل ها و اشعار از موارد مورد مطالعه ما هستند. همچنین در مورد رنگ و بوی بومی ترجمه، روش آزادانه مترجم، شیوه او در برگرداندن مسائل فرهنگی، انتخاب معادل ها و... بحث نموده ایم. در تمام موارد فوق، تعداد قابل توجهی از مثال های مقایسه ای بین ترجمه و متن یاری دهنده ی ما در تبیین بهتر مطالب بوده اند.
- Abstract
- Dans notre étude, nous avons examiné, à l’aide d’un bon nombre d’exemples, une traduction littéraire de Mirza Habib Isfahani du roman français l’histoire de Gil Blas de Santillane. Avant tout nous avons étudié, dans notre première partie, les caractéristiques du roman de Lesage, et après, un petit résumé, quelques leçons morales, les histoires et les thèmes de chaque chapitre. Ensuite, nous avons donné de brefs commentaires et une petite biographie de l’auteur et du traducteur de l’histoire de Gil Blas, et nous avons discuté sur son genre littéraire : le genre picaresque. Dans notre deuxième partie c’est spécifiquement sur la traduction (de Mirza Habib) que nous nous sommes concentré: quelques points stylistiques ; la méthode de la traduction libre ; observer la brièveté des phrases, le ton, la couleur locale ; profiter des proverbes et des maximes, des versets coraniques, des traditions, des expressions arabes ; des vers et des hémistiches ; rythmer la prose ; traduire les noms propres ; les mots archaïques dans la traduction ; le choix des équivalents ; et quelques aspects culturels de la traduction (comme les équivalents pour métiers, postes, repas et boissons, serments, jurons, habits, occasions, lieux, propriétés, monnaies courantes, mois, saints, mythes). Dans tous les cas mentionnés nous avons considéré attentivement la traduction sous forme d’une étude comparée entre les phrases françaises et leurs équivalents persans.
