عنوان پایان‌نامه
نسخه شناسی و مقایسه ی دیباچه های نسخ خطی تاریخی از دوره ی شاه عباس یکم تا پایان صفویه
- رشته تحصیلی
- تاریخ-اسناد ومدارک آرشیوی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده ادبیات و علوم انسانی شماره ثبت: 894210;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 51253
- تاریخ دفاع
- ۰۳ مهر ۱۳۹۰
- دانشجو
- حسین قاسمی
- استاد راهنما
- منصور صفت گل
- چکیده
- یکی از اجزای مهم نسخه¬های خطی تاریخی دیباچه¬های آن¬هاست که در آن¬ها می¬توان به اطلاعات ارزشمندی درباره¬ی مورخ و نوع نگاه او به حوادث تاریخی دریافت. از دوران شاه¬عباس تا پایان دوره¬ی صفویه نیز متون تاریخی قابل¬توجهی باقی مانده است که با بررسی دیباچه¬های آن می¬توان به درک عمیق¬تری از نگاه مورخان به تاریخ و خود این متون نائل شویم. در این بررسی تلاش می¬گردد دیباچه¬ی نسخه¬های این دوره را با توجه به عناصر درونی و بیرونی آن¬ها مورد بررسی قرار داده و این امر نشان داده شود که مورخان این دوره، از چه الگوهایی برای نگاشتن دیباچه¬ها¬ی آثارشان بهره می¬بردند. در مبحث عناصر درونی دیباچه¬ها می کوشیم نشان دهیم سرمشق مورخان این دوره تا اواسط دوران شاه¬عباس، دیباچه¬ی حبیب¬السیر خواندمیر بوده است و اینکه با ظهور اسکندربیگ ترکمان، در الگوی دیباچه¬های دوره¬ی مورد نظر تغییراتی جدید ایجاد شده و دیباچه عالم¬آرای عباسی سرمشق مورخان بعدی قرار گرفته است. به نظر می¬رسد که به لحاظ عناصر بیرونی نیز بسیاری از عناصر نسخه¬شناسانه¬ی¬ این متون در ارتباط با موضوعات این کتب بوده¬اند. به عبارت دیگر هر اندازه دیباچه¬ی متون بیشتر مورد توجه¬ مورخان بعدی قرار می¬گرفت کاتبان نیز اهمیت بیشتری از لحاظ عناصر نسخه¬شناسانه¬ی در متن دیباچه اعمال می¬دادند. واژگان کلیدی: دیباچه، نسخه های خطی تاریخی، دوره صفویه، عالم آرای عباسی.
- Abstract
- One of the integral parts of historical manuscripts is their preface, where we can find valuable information about the historian and his view of historical events. There is a rich collection of these manuscripts dating from the Shah Abbas’ era to the ending of the Safavid dynasty and with their investigation one can obtain a deep insight into historians view of history and the manuscripts themselves. In this work I will investigate the preface to manuscripts of this period with an eye on internal and external elements and show that these historians followed which models for writing their prefaces. In the context of internal elements in the writing of manuscripts I try to show that to the middle of Shah Abbas’ reign the model for the historians was Habib al-Seir Khandamir’s preface and with the rise of Eskandar Beik the Turkman one can find a change in the model of manuscripts. Alam Ara al-Abbasi’s preface was also a model to follow for the forthcoming historians. It seems that in relation to external elements many of the manuscriptological elements of these texts were related to these books i.e. more attention from the next generation historians received by the prefaces, more manuscriptological elements inserted by writers in the preface. Key words: Preface, historical manuscripts, Safavid era, Alam Ara al-Abbasi.
