عنوان پایان‌نامه
بررسی پیامدهای رابطه با رژیم صهیونیستی در ایران عصر پهلوی
- رشته تحصیلی
- مدرسی معارف اسلامی- انقلاب اسلامی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده الهیات و معارف اسلامی شماره ثبت: 2026ف;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 53015
- تاریخ دفاع
- ۲۸ شهریور ۱۳۹۰
- دانشجو
- سیدشهاب لاجوردی
- استاد راهنما
- محمد صادق کوشکی
- چکیده
- رژیم صهیونیستی در سال 1326ش توسط سازمان ملل متحد به‌رسمیت شناخته شد و یک‌سال بعد، در 24 اردیبهشت سال 1327ش اعلام موجودیت کرد که این مسئله موجب خشم و دشمنی دولت‌های عربی و در نتیجه انزوای کامل این رژیم در منطقه شد. بدین علت رژیم صهیونیستی همواره درپی متحدی در منطقه خاورمیانه بود تا خود را از این انزوا خارج کند و ایران به‌دلایل متعدد، بهترین کشوری بود که می‌توانست این خواسته را محقق کند. در این رساله، با بررسی تاریخی زمینه‌های شکل‌گیری روابط ایران و رژیم صهیونیستی به ابعاد این رابطه تا آخر دوران پهلوی در زمینه‌های سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی پرداخته شده و در دو فصل پایانی، آثار و پیامدهای داخلی و خارجی این روابط در ابعاد ذکر شده، بررسی شده است و اینگونه نتیجه‌گیری شده که درواقع، این رابطه دوسویه و طرفینی نبوده است و رژیم صهیونیستی دراین بین، بیشترین استفاده را از این روابط برده و به تحکیم پایه‌های سیاسی، اقتصادی، نظامی و فرهنگی خود پرداخته است. رژیم پهلوی نیز در مقابل، بیشترین ضرر را کرده و ضمن وابستگی به رژیم صهیونیستی، در بین کشورهای مسلمان بدنام شد و اعتماد ملت خویش را نیز از دست داده و موجبات خشم و بدبینی مردم و علما را نیز فراهم ساخت.
- Abstract
- Israel was recognized as a sovereign state by UN in 1947 and one year later on May 14th, 1948 it declared itself as an independent country which entailed resentment of Arab governments and led to the complete isolation of this country in the region. Therefore Israeli regime has always been looking for an ally in the middle-east to step out of this isolation and for many reasons Iran was the best option. Studying historical grounds of this relationship, this article covers different political, economical, security and military and cultural aspects of this relation until the end of Pahlavi dynasty. Two final chapters study domestic and foreign implications of these relations. It concludes that these relations were not bilateral rather they were unilateral and Israel has used the most of these relations to reinforce its political, economical, military and cultural foundations. Pahlavi regime, however, suffered most and lost its fame and respect among Muslim nations and became independent upon the Zionist regime. It also lost its nation's trust and raised the nation and Muslim scholars' distrust and anger. Keywords: Zionist regime, Pahlavi regime, relations, implications, the nation, Muslim scholars.
