عنوان پایاننامه
بررسی تغییرات عمق و موهو و مرز لیتوسفر- استنوسفر در امتداد پروفیل شوشتر-دماوند
- رشته تحصیلی
- ژئوفیزیک - زلزله شناسی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 53968;کتابخانه موسسه ژئوفیزیک شماره ثبت: 744
- تاریخ دفاع
- ۲۸ شهریور ۱۳۹۰
- دانشجو
- نجمیه محمدی
- استاد راهنما
- احمد سدیدخوی
- چکیده
- تکنیک توابع انتقال گیرنده P و S به عنوان یک روش معمول برای شناسایی تغییرات عمق موهو و تخمین عمق مرز لیتوسفر-استنوسفر (LAB ) در زیر زون های تکتونیکی و زمین شناسی البرز، ایران مرکزی و زاگرس به کار گرفته شدند. این مناطق شامل 9 ایستگاه زلزله شناسی دائمی باند پهن پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله است. رویداد های دورلرز در فواصل رومرکزی بین ?30 تا ?90 با بزرگی بیش از 5/5 (mb) برای توابع انتقال گیرنده P و رویداد های دورلرز در فواصل رومرکزی بین ?60 تا ?85 با بزرگی بیش از 7/5 (mb) برای توابع انتقال گیرنده S که در بازه زمانی 2006 تا 2010 ثبت شده است، انتخاب شدند. به دلیل وجود زون های زمین شناسی مختلف در منطقه مورد مطالعه، نتایج بدست آمده تغییرات واضح عمق موهو و مرز لیتوسفر – استنوسفر را در فلات ایران نشان می دهند. عمق موهو و مرز لیتوسفر – استنوسفر با استفاده از اختلاف زمان رسید فازهای تبدیلی PS و SP به ترتیب مرتبط با موج مستقیم P وS با در نظر گرفتن مدل سرعتی IASP91 محاسبه شدند. عمق موهو و مرز لیتوسفر – استنوسفر در زیر ایستگاه شوشتر که در زون چین خورده و راندگی زاگرس (ZFTB ) واقع شده است به ترتیب 5/50 کیلومتر و 130 کیلومتر تخمین زده شدند بطوریکه عمق موهو در زیر زون سنندج – سیرجان تا حدود 67 کیلومتر و عمق مرز لیتوسفر – استنوسفر در این زون به 150 کیلومتر افزایش می یابد. سپس عمق موهو در زیر زون ارومیه – دختر در ایستگاه قم تا 42 کیلومتر و عمق LAB تا 5/85 کیلومتر کاهش می یابد. در زیر ایستگاه دماوند که در نزدیکی آتشفشان دماوند واقع شده است، یک افزایش محلی ضخامت پوسته ای در حدود 67 کیلومتر مشاهده شد. توابع انتقال گیرنده S، وجود ناپیوستگی لرزه ای در گوشته بالایی در عمق تقریبی 90 و 81 کیلومتر به ترتیب در زون البرز و ایران مرکزی را نمایش می دهدند.
- Abstract
- P and S receiver functions technique were used in this work as a popular method to detect the Moho depth variations and estimate the depth of Lithosphere – Asthenosphere boundary under an arbitrary profile from Damavand station to Shoshtar station. This profile contains nine permanent broad band seismic stations of the International Institute of Earthquake Engineering and Seismology (IIEES). The teleseismic events in epicentral distances between 30°-90° with magnitude larger than 5.5 (mb) for PRF and those in epicentral distances between 60°-85° with magnitude larger than 5.7 (mb) for SRF, which recorded in a time period between 2006 and 2010, were selected. Due to the different deformation zones existed along the profile, our results could show significant variations of the Moho and LAB depth beneath the Iranian plateau. The Moho and LAB depths were estimated by calculating the time difference in the arrival of the converted Ps and SP phases relative to the direct P and S wave respectively. For depth estimation, we used the IASP91 reference model. The estimated Moho and LAB depths beneath the Shoshtar station in the Zagros Fold and Thrust Belt (ZFTB) are estimated to be 50.5 km and 160 km, which increase to a depth of about 67 km and 150 km in the Sanandaj-Sirjan metamorphic zone (SSZ) respectively. Furthermore, the Moho depth decreases to around 42 km beneath the GHVR station located in Uroumieh dokhtar metamorphic zone (UDMA) with the LAB depth of 85.5 km. A local crustal thickening of about 67 km is observed beneath the DAMV station located near the Damavand volcano in ALBORZ zone. The S receiver functions exhibit the existence of a seismic discontinuity in the upper mantle at a depth of about 90 km and 81 km in Alborz zone and Central Domain respectively.