عنوان پایان‌نامه
تحلیلی از تاریخمندی آگاهی در فلسفه هگل
- رشته تحصیلی
- فلسفه
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده ادبیات و علوم انسانی شماره ثبت: 67943;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 51026
- تاریخ دفاع
- ۲۷ شهریور ۱۳۹۰
- دانشجو
- احمد رجبی
- استاد راهنما
- سیدحمید طالب زاده
- چکیده
- شکل‌گیری آگاهی و اندیشه تاریخی در فلسفه دوران جدید، در وهله نخست، به فلسفه هگل بازمی‌گردد؛ چنانکه می‌توان آگاهی تاریخی را میراث اصلی فلسفه او به حساب آورد. نخست با هگل است که تاریخ، نسبتی عمیق و ناگسستنی با حقیقت انسان، و با حقیقت مطلق پیدا می‌کند. روح، به منزله حقیقت انسان، جز از طریق تاریخ و در درون آن، نمی‌تواند به حقیقت مطلق، یعنی به خودآگاهی مطلق خویش نائل گردد. بنابراین، حقیقت مطلق و حقیقت انسان در نظر هگل، همان روح است؛ حال، تاریخ چیزی نیست مگر نحوه تحقق روح، یعنی نحوه وجود آن. در این رساله کوشیده‌ایم، بسی فراتر از آنچه به عنوان فلسفه تاریخ هگل شناخته می‌شود، نظام فلسفی او را بر اساس پرسش از نحوه ارتباط عمیقی که میان تاریخ و روح برقرار است، از نو بازخوانی و در واقع، بازسازی نماییم. در این مسیر، نخست به تعریف و تبیین معنای تاریخ و آنچه تاریخی است، پرداخته‌ایم؛ سپس با ارائه تفسیری از مفهوم حقیقی زمان در نظر هگل و نسبت آن با دیالکتیک، مبانی فلسفیِ تلقی هگل از تاریخ را روشن ساخته‌ایم؛ و در نهایت، نسبت ذاتی، و بلکه اینهمانی میان تاریخ و روح را تبیین نموده و آنگاه درباره امکان و معنای تاریخمندیِ مطلق در فلسفه هگل بحث کرده‌ایم. واژگان کلیدی: تاریخ، تاریخمندی، سوژه، روح، آگاهی، خودآگاهی، زمان، صیرورت، دیالکتیک، پیشرفت، مطلق، مفهوم، ایدئالیسم
- Abstract
- The genesis and development of historical consciousness and thought in the modern philosophy is primarily descended from Hegel’s philosophy. In other words, historical consciousness could be counted as the main heritage of his philosophy. Initially, it is with Hegel that the concept of history develops a deep, inseparable relation with the essence of man and the absolute truth. Spirit (Geist), as the truth of man, cannot reach the absolute truth, that is the absolute self-consciousness of itself, except through and within history. To Hegel’s view, thus, the absolute truth and the truth of man are the very spirit. Now history is the way of self-realization of spirit, the mode of its being. In this study, we attempt – far beyond the well-known Hegel’s philosophy of history – to reread and in fact, to reconstruct Hegel’s philosophical system according to the deep relation between history and spirit. For this, we will first define and explain the meaning of history and what is called historical in Hegel’s philosophy. Then, the philosophical bases of Hegel’s conception of history will be clarified by an interpretation of the true concept of time and its relation with dialectics in Hegel’s view. Finally, we will explain not only the essential relation between history and spirit, but also their identity; and then discuss the meaning and possibility of historicity of the absolute in Hegel’s philosophy. Keywords: history, historicity, subject, spirit, consciousness, self-consciousness, becoming, time, dialectics, progress, the absolute, notion, Idealism
