عنوان پایان‌نامه
بایواستراتیگرافی فرامینیفرها(با نگرشی ویژه بر میوژیپسینیده و لپیدوسیکلینیده) و محیط رسوبی سازندقم در چاه های آران ۳ و فخزه یک شمال شرق کاشان
- رشته تحصیلی
- زمین شناسی -چینه و فسیل شناسی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس علوم شماره ثبت: 4492;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 49196
- تاریخ دفاع
- ۱۸ تیر ۱۳۹۰
- دانشجو
- پوریا خدابخشی
- استاد راهنما
- فرشته سجادی هزاوه
- چکیده
- سازند قم یکی از مهم‌ترین سازندهای ایران مرکزی و نشانگر آخرین پیشروی دریا در این حوضه می‌باشد. این سازند در چاه‌های آران3 و فخره1 در شمال شرقی کاشان شامل آهک، مارن، آهک ماسه‌ای و ژیپس می‌باشد و از دو جنبه‌ی فسیل شناسی و رسوب شناسی مورد بررسی قرار گرفته است. از جنبه‌ی فسیل شناسی پارامترهای بیومتریک مربوط به حجرات جنینی دو خانواده‌ی میوژیپسینیده و لپیدوسیکلینیده مطالعه شده است و بر مبنای این پارامترها گونه‌های مربوط به این دو خانواده در سازند قم شناسایی شدند. بر این اساس میوژیپسینوئیدس‌های موجود در مقاطع نازک سازند قم، متعلق به گونه‌ی میوژیپسینوئیدس فارموسنسیس (Miogypsinoides formosensis) به سن شاتین می‌باشند. همچنین گونه‌های یولپیدینای موجود، مربوط به یولپیدینا دیلاتاتا (Eulepidina dilatata) و یولپیدینا الفانتینا (Eulepidina elephantina) هستند که شاخص شاتین می‌باشند. گونه‌ی نفرولپیدینا مورگانی (Nephrolepidina morgani) نیز در رسوبات متعلق به شاتین تا آکی‌تانین سازند قم شناسایی شد. از دیگر فرم‌های شاخص، Spiroclypeus blanckenhorni است که سن آن در سازند آسماری با استفاده از داده‌های ایزوتوپ استرانسیم، شاتین می‌باشد. این گونه در نمونه‌های سازند قم نیز در همین محدوده سنی مشاهده شد. در مجموع 30 گونه (در میان 25جنس) از روزن‌داران بنتیک در رسوبات سازند قم شناسایی و سه بایوزون معر?فی شدند که عبارتند از: I) Miogypsinoides formosensis- Eulepidina dilatata- Eulepidina elephantina- Spiroclypeus blanckenhorni interval zone (Chattian) II) Peneroplis evolutus- Peneroplis thomasi- Elphidium sp. 14 interval zone (Aquitanian) III) Borelis melo curdica- Dendritina rangi- Valvulinid sp. 2 interval zone (Burdigalian) زون اول از لحاظ زمانی معادل بایوزون شماره‌ی 3 آدامز و بورژوا (Adams and Bourgeois, 1967) و بایوزون شماره‌ی 56 وایند (Wynd, 1965) در سازند آسماری و بایوزون SB 23 کاهوزاک و پونانت (Cahuzac and Poignant, 1997) در حوضه‌ی اروپا است. زون دوم قابل مقایسه با بایوزون شماره‌ی 2 آدامز و بورژوا، بایوزون 59 وایند و SB 24 کاهوزاک و پونانت است. زون سوم، از نظر سنی معادل بایوزون شماره‌ی 1 آدامز و بورژوا، بایوزون 61 وایند و SB 25 کاهوزاک و پونانت است. از جنبه‌ی رسوب شناسی نیز پس از بررسی‌های پتروگرافی و شناخت اجزای تشکیل دهنده‌ی سنگ‌های کربناته، اعم از اجزای اسکلتی و غیر اسکلتی، هفت رخساره و دو زیر رخساره مربوط به محیط‌های پهنه‌ی جزر و مدی، لاگون، شول، ابتدای رمپ میانی، میانه‌ی رمپ میانی، انتهای رمپ میانی و رمپ خارجی شناسایی شدند. با توجه به ویژگی‌های این رخساره‌ها، محیط ته‌نشست این سازند که مربوط به یک رمپ هم‌شیب (Homoclinal Ramp) است، تعیین و مدل رسوبی آن نیز ارائه شد. وجود تبخیری‌های ژیپس در قسمت‌هایی از سازند قم، بیانگر آب و هوای گرم و خشک در زمان تشکیل رسوبات این سازند در منطقه‌ی مورد مطالعه می‌باشد.
- Abstract
- Abstract The Qom Formation, one of the most important rock units in the Central Iran Basin, indicates the latest sea transgression in this area. It consists of limestones, marls, sandy limestones and gypsums in the Aran#3 and Fakhreh#1 wells, in northeast of Kashan. Two families of foraminifera including Lepidocyclinidae and Miogypsinidae have been precisely studied on the basis of biometric parameters of proluculus chambers. Based on this parameters, the species belonging to these families are identified in the Qom Formation. Accordingly, Miogypsinoides formosensis, Eulepidina dilatata and Eulepidina elephantina are index species of late Oligocene (Chattian). Nephrolepidina morgani indicates a Chattian to Aquitanian age for the sediments studied. Other Chattian index taxa is Spiroclypeus blanckenhorni that its age has been corroborated by strontium isotope data from the Asmari Formation. A total of 30 species (distributed among 25 genera) of benthic foraminifera are identified from the Qom Formation. Based on the vertical distribution of distinctive benthic species, three biozones (I, II & III) are identified as follows: I) Miogypsinoides formosensis- Eulepidina dilatata- Eulepidina elephantina- Spiroclypeus blanckenhorni interval zone (Chattian) II) Peneroplis evolutus- Peneroplis thomasi- Elphidium sp. 14 interval zone (Aquitanian) III) Borelis melo curdica- Dendritina rangi- Valvulinid sp. 2 interval zone (Burdigalian) Of which, the first is equivalent to the 3rd biozone of Adams and Bourgeois (1967), 56th biozone of Wynd (1965) of the Asmari Formation and SB 23 Cahuzac and Poignant (1997) in Europe. The second is comparable with the 2rd biozone of Adams and Bourgeois, 59th biozone of Wynd and SB 24 Cahuzac and Poignant. Finally, the third is equivalent to the 1st biozone of Adams and Bourgeois and 61th biozone of Wynd and SB 25 Cahuzac and Poignant. Recognition of components of the calcareous rocks in the sequence has led to determination of seven facies and two subfacies pertaining to tidal flat, lagoon, shoal, proximal midramp, middle midramp, distal midramp and outer ramp environments indicating deposition in a homoclinal ramp. The presence of gypsum in parts of the sediments studied points to prevalence of warm and dry climate during the deposition of the Qom Formation at the wells investigated
