عنوان پایاننامه
ظرفیت سازی پارک های شهری به منظور اسکان موقت پس از زلزله مطالعه موردی: منطقه ۲ پارک پردیسان
- رشته تحصیلی
- مدیریت در سوانح طبیعی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده محیط زیست شماره ثبت: ENV 757;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 48938
- تاریخ دفاع
- ۱۴ تیر ۱۳۹۰
- دانشجو
- مصطفی باقرصاد
- استاد راهنما
- اکبر باغوند, اسماعیل صالحی
- چکیده
- یکی از مشکلات عمدهی کلانشهرها در کشورهای در حال توسعه، از جمله تهران، عدم وجود زمینهای بایر در بافت شهری و محدودیت منابع در استفاده از آنها برای به خدمت گرفتن این فضاها در شرایط اضطراری، بهویژه به منظور اسکان موقّت سانحهدیدگان است. تلاش در جهت شناسایی فضاهای باز و سبز شهری یکی از الویتهای اصلی در اسکان موقت افراد پس از زلزله میباشد. پارکها جزئی از فضاهای سبز شهری هستند که به دلیل کمبود فضای باز شهری، دارای پتانسیل زیادی برای اسکان موقّت افراد در مواقع اضطراری میباشند که با برنامهریزی، آماده سازی و استفادهی چند منظوره از آنها میتوان هم در شرایط عادی (استفاده اکولوژیکی، تفریحی و...) و هم در شرایط اضطراری (اسکان موقّت) از آن بهرهمند شد. در این پژوهش در ابتدا با بررسی نیازها، معیارها و استانداردهای اسکان موقت پس از زلزله و همچنین استانداردهای طراحی پارکها، نیازها و استانداردهای مشترکی برای سایتهای اسکان موقت و طراحی پارکها استخراج گردید. برخی از این نیازهای مشترک شامل مکان و موقعیت سایت اردوگاه و پارکها ، ایمنی و امنیت، دسترسیها، تشکیلات و تأسیسات، زیر ساختها، خدمات و تسهیلات عمومی و... میباشند که با در نظر گرفتن این نیازها و استانداردهای مشترک و همپوشانی نیازها و استانداردهای اردوگاههای اسکان موقت و طراحی پارکها میتوان پارکها را برای استفاده دو منظوره آن آماده نمود. سپس با الویتبندی معیارهای مشترک و با استفاده از روشAHP و نرمافزار EXPERT CHOICE پارک پردیسان به عنوان مناسبترین پارک در محور سبز همت انتخاب گردید. همچنین به منظور اسکان بیخانمان، الگویی جهت برپایی اردوگاههای اسکان موقت با توجه به استانداردها و معیارهای اسکان موقت برای پارک پردیسان ارائه گردید که از این الگو برای سایر پارکهای تهران نیز میتوان استفاده نمود و پس از تعیین پهنههای قابل اسکان به تخصیص مکانی و جانمایی عناصر مورد نیاز در پهنهها پرداخته شد و در نهایت به منظور آمادهسازی و تجهیز پارک پردیسان، پس از مقایسه وضع موجود با نیازهای آتی و استانداردهای اسکان موقت نقاط قوت، ضعف، فرصتها و تهدیدهای سایت پارک پردیسان تحلیل و تمهیداتی برای استفاده از پارک پردیسان در زمان اسکان موقت پس از زلزله بیان گردید.
- Abstract
- One of the main problems of macro cities in developing countries including Tehran is the absence of arid land in the urban context and the application of limited resources in these spaces in emergency situations, especially for the temporary sheltering of casualties. An attempt to recognize open and green urban spaces is considered as a main priority in temporary sheltering of people after earthquake. Parks are considered as a part of urban green spaces which – due to the lack of urban open space – have a great potential for temporary sheltering in the time of emergency; and with planning, preparation and multi-purpose application, these places would be used both in ordinary circumstances (ecological, recreational, etc) and in emergency circumstances (temporary sheltering). In this research, first by examining the requirements, measures, and standards of temporary sheltering after earthquake and also standards of park designing, a series of common requirements and standards were extracted for the temporary sheltering sites and park designs. Some of these common requirements include site location of camps and parks, safety, availability, establishments, sub structures, public services and facilities, etc. By considering these common requirements and standards and overlapping the requirements and standards of temporary sheltering camps and park designs, dual-purpose parks could be made. Afterwards, by prioritizing the common measures and also using the AHP method and the EXPERT CHOICE software, the best park (design) was selected by the green belt of Hemmat Highway (Pardisan Park). In the next step, in order to prepare the Pardisan Park for temporary sheltering, some areas were selected based on suitable land slope, distance from high voltage power lines, gas pipelines crossing sites, aqueducts and flood paths and also based on local accessibility around the park site. Thus, the capacity for temporary sheltering for accommodation of people in the Pardisan Park was determined. Furthermore, a model of preparing temporary sheltering camps based on the temporary sheltering standards and measures was proposed for the Pardisan Park for the purpose of accommodating the homeless. This model can also be used for other parks in Tehran. Then, after determining the suitable areas for accommodation, the space allocation and layout elements were examined in the areas and ultimately, in order to prepare and equip the Pardisan Park, the weak and strong points and opportunities and threats in the Pardisan Park site were analyzed after comparing the current situation and future requirements for temporary sheltering standards and then some measures were proposed for temporary sheltering in the Pardisan Park after earthquake. Keywords: Temporary Sheltering, Urban Open Space, Pardisan Park, AHP Method