بررسی فعالیت های توسعه گردشگری پایداری روستایی با رویکرد مشارکتی. مطالعه موردی : روستای گرمه استان اصفهان
- رشته تحصیلی
- برنامه ریزی گردشگری(توریسم)
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 50166;کتابخانه دانشکده علوم اجتماعی شماره ثبت: رس 4289
- تاریخ دفاع
- ۰۱ تیر ۱۳۹۰
- دانشجو
- نینا امین زاده گوهرریزی
- استاد راهنما
- پویا علاء الدینی
- چکیده
- طی سالهای اخیر، پارادایم توسعه پایدار، جهت توسعه جوامع روستایی مورد توجه بسیار قرار گرفته است. در این پارادایم دو عنصر توسعه و مشارکت غیر قابل تفکیک هستند. یکی از راه های دستیابی به توسعه پایدار که مشارکت اجتماع محلی را به عنوان باثبات ترین و کم هزینه ترین راه به همراه داشته و تاثیری همه جانبه بر زندگی مردم روستا دارد، بسط و گسترش گردشگری پایدار در محیط روستا است. امروزه یکی از ضروریت های اصلی تحقق اهداف و شاخص های توسعه ی پایدار گردشگری روستایی، مشارکت جامعه ی بومی می باشد. اما در بعضی موارد نیاز به ابزار و محرکی برای تحقق هرچه بهتر و بیشتر مشارکت وجود دارد، زیرا ممکن است مردم محلی توانایی لازم برای درک نوع و چگونگی توسعه در شروع فرآیند را نداشته باشند. ابزاری که امروزه در سراسر دنیا در پروژه های کوچک مقیاس در رابطه با گردشگری جامعه محور مورد توجه قرار می گیرد استفاده از تسهیل گر برای مقاصد روستایی در زمینه های مختلف است. با توجه به اهمیت موضوع، این پایان نامه به بررسی میزان تحقق شاخص های توسعه پایدار گردشگری با توجه به نوع مشارکت جامعه محلی در روستای گرمه، استان اصفهان می پردازد. روستای گرمه، امروزه با توجه به فعالیت های تسهیل گر در آن به یکی از قطب های گردشگری روستایی دنیا تبدیل شده است که سالانه پذیرای چندین هزار گردشگر است. در این تحقیق از نظریه مبادله اجتماعی، توسعه پایدار و مشارکت تاسون در گردشگری استفاده شده است. با توجه به روش پژوهش (ارزیابی مشارکتی روستایی، مشاهده و مصاحبه نیمه سازمان یافته)، و نمونه گیری (هدفمند) در تحقیق، ابتدا جامعه میزبان به دو گروه تقسیم شدند، گروه اول کسانی که در گردشگری روستا مشارکت دارند و گروه دوم کسانی که در گردشگری روستا مشارکت ندارند. پس از آن به بررسی میزان تحقق شاخص های توسعه پایدار گردشگری روستایی و نوع مشارکت جامعه محلی با توجه به نقش تسهیلگر پرداخته شده است. تحلیل داده های تحقیق گویای این نتایج است: با شروع و توسعه فعالیت بخش گردشگری در روستا توسط تسهیلگر، روستای گرمه که رفته رفته روند تخلیه و فراموشی خود را طی می کرد با مشارکت گسترده اهالی خود تجدید حیات یافته و گام های بلندی را به سوی توسعه برداشته است. با توجه به نتایج حاصل از ارزیابی شاخص های توسعه پایدار گردشگری روستایی می توان گفت در این توسعه، که هنوز در معنای عام خود باقی مانده و پارادایم پایداری را برای روستا به همراه نداشته است، در عین حال، به رغم اینکه مشارکت مردم در بخش گردشگری روستا از نوع تشویق شده بوده، اما مردم در مبادله اجتماعی گردشگری شرکت کرده و در مقابل دریافت سودهای این بخش حاضر به پرداخت هزینه هایی نیز شده اند. در انتها نیز راهکارهایی برای بهبود شاخص های گردشگری روستایی و مشارکت فعال مردم ارائه شده است. واژگان کلیدی: توسعه پایدار روستایی، گردشگری پایدار روستایی، مشارکت، تسهیلگر، روستای گرمه
- Abstract
- The sustainable development paradigm has been increasingly promoted for the development of rural societies in recent years. In this paradigm, the two concepts of development and participation are inseparable. Rural tourism development can be highly sustainable and cost-effective and is in line with the overall sustainable development paradigm. Its realization requires local participation. Yet, local participation often needs to be facilitated for a certain period of time. For local communities may initially lack the necessary capabilities to start the process. Thus, the use of facilitators has become a common practice for small-scale rural projects across developing regions. This thesis is a case study of the role and impact of the tourism development facilitator in the Garmeh Village of Esfahan Province in Central Iran. The Village of Garmeh, owing to the activities of the facilitator, has become renowned and attracts a significant number of domestic and international tourists on a regular basis. For the purpose of this study, an analytical framework was developed based on a synthesis of social exchange and sustainable development theories as well as Tosun’s local participation categories in tourism. The main field research tools included participatory rural appraisal, observation, and semi-structured interviews. Purposive sampling was utilized and the host community was categorized into two groups. The first group comprised those who directly participated in the tourism sector while the second group included the rest. The focus of the field probes was on the degree to which the main sustainable development indexes had been realized on the one hand and the main modes of participation as a result of the facilitator’s activities on the other. Research findings indicate the following: With the start and expansion of tourism-related activities in Garmeh through the work of the facilitator, the village has overcome years of neglect and has been fully revived through relatively widespread participation. Based on the examined sustainable development indexes, while development has certainly taken place in Garmeh, its sustainability is not guaranteed. At the same time, although people’s participation in the tourism sector has been encouraged in a top-down manner, village residents have been willing to engage in social exchanges – accepting costs to receive profits in return. The thesis offers a set of recommendations toward improving sustainability indicators and enabling more active participation. Keywords: sustainable rural development, sustainable rural tourism, participation, facilitator, Garmeh Village, Iran