عنوان پایان‌نامه

مطالعه رابطه میان رسانه ها وجراحی های زیبایی وارایش صورت



    دانشجو در تاریخ ۲۳ خرداد ۱۳۹۰ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "مطالعه رابطه میان رسانه ها وجراحی های زیبایی وارایش صورت" را دفاع نموده است.


    مقطع تحصیلی
    کارشناسی ارشد
    محل دفاع
    کتابخانه دانشکده علوم اجتماعی شماره ثبت: رس 4232;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 48709
    تاریخ دفاع
    ۲۳ خرداد ۱۳۹۰

    چکیده: ما در این پایان نامه با استفاده از رویکرد نظری به مصرف، به مطالعه عوامل اصلی جراحی های زیبایی و آرایش صورت پرداخته ایم و در این میان رسانه ها به عنوان عامل اصلی مورد توجه قرار گرفته است. ترویج ایده و نشانه های زیبایی توسط رسانه ها منجر به شدت بخشی به رواج این گفتمان در میان فاعلان اجتماعی زنان ایرانی شده است. استفاده از روش تحلیل گفتمان نشان می دهد که گفتمان جراحی های زیبایی صورت به عنوان یک عمل اجتماعی و در نهایت یک گفتمان مستقل زنانه معرفی می شود که در پی تغییرات اجتماعی و فرهنگی، به تعدیلات گفتمانی در ساختار کلان فرهنگی و اجتماعی ایرانی و بافتار های موقعیتی آن هستند. برای این تحقیق از روش مصاحبه نیمه متمرکز استفاده کرده ایم. گفت و گو ها نشان می دهند گزاره های گوناگونی در خصوص الگوهای اجتماعی و فرهنگی نظریه کلاسیک مصرف وبلن و پست مدرن بودریار در خصوص جامعه مصرفی وجود دارد. این گزاره های گفتمانی که نشان از تغییرات گوناگون در فرهنگ و جامعه هستند منجر به مطرح شدن مفهوم های دیگری در ارتباط با جامعه مصرفی می شوند. از الگوهای اجتماعی که وبلن به آنها پرداخته و در این پژوهش به طور خاص مدنظر قرار گرفته اند؛ می توان به "مالکیت مالی"، "چشم هم چشمی های مالی" و "مصرف متظاهرانه" اشاره کرد. تحلیل گفتمان به عنوان ابزار مناسب پژوهش در تغییرات اجتماعی و فرهنگی بکار می رود که بالاخص دیالکتیک متن و ساختار های اجتماعی را مورد توجه قرار می دهد. تحلیل گفتمان جراحی های زیبایی و آرایش صورت نشان می دهد رویکرد نظری وبلن در مورد الگوهای اجتماعی بسط داده می شود. دانشجویان به جای "مالکیت مادی" از "مالکیت های نشانه ای" حرف می زنند و به عنوان یک نیروی فرهنگی – اجتماعی تازه به جای چشم هم چشمی مالی و نیز مصرف متظاهرانه مادی به " چشم هم چشمی نشانه ای " و " مصرف متظاهرانه نشانه ای (زیبایی)" روی آورده اند. تحلیل هایی پیرامون جنسیت، رسانه ها و ابژه های نسلی نقش قوام بخش درشکل گیری گفتمان جراحی های زیبایی صورت دارند. در مورد مصرف لوازم آرایشی می توان گفت ما بر اساس ادبیات تحقیقی که در زیبایی و آرایش صورت وجود دارد کار خود را در مورد زنان و آرایش آغاز کردیم. رویکرد نظری بودریار در خصوص جامعه مصرفی را بکار گرفته ایم و با استفاده از روش "گروه متمرکز" کسانی را که به مصرف کالا
    Abstract
    Abstract In this dissertation, we studied the main factors of cosmetic surgery and facial makeup by adopting a theoretical approach toward consumption and in the meantime media was considered as the main factor. The promotion of the idea and symbols of beauty through media has led to the intensification of this discourse’s propagation among social doers of the Iranian women. Applying discourse analysis indicated that facial cosmetic surgeries discourse is introduced as a social act and in the end as an independent feminine discussion, which is trying to make social and cultural changes and also make discourse adjustments in the Iranian major social and cultural structure and their situational contexts. In this research, semi-centralized interview method was utilized. The dialogues showed that there are various propositions regarding the social and cultural patterns of the classic Conspicuous Consumption Theory of Veblen and the Pierre Bourdieu's postmodern theory about consuming society. These discourse propositions, which are indicative of miscellaneous changes in the culture and society, lead to the emergence of other concepts in connection with consuming society. “Financial possession”, “financial emulations” and “ostentatious consumption” are some of the subjects, which were considered by Veblen and were particularly focused on in this research. The discourse analysis is used as an appropriate means for researches related to social and cultural shifts, which particularly centers on context dialectics and social structures. Discourse analysis of cosmetic surgeries and facial makeup showed that Veblen’s theoretical approach is extended to social patterns. Students talk about “symbolic possessions” rather than “physical possession” and have resorted to “symbolic emulation” and “ostentatious symbolic consumption (beauty)” as a novel cultural-social force instead of financial emulation and ostentatious financial consumption. The researches regarding gender, media