عنوان پایان‌نامه
مخابرات همیار در شبکه رادیو شناختی با دسترسی OFDMA
- رشته تحصیلی
- مهندسی برق-مخابرات-سیستم
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده برق و کامپیوتر شماره ثبت: E1858;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 47991
- تاریخ دفاع
- ۲۲ اسفند ۱۳۸۹
- دانشجو
- مصطفی آژینی
- استاد راهنما
- علی الفت
- چکیده
- در سیستم های مخابراتی همیاری، رله کردن به روش دیکد و ارسال (DF)، یک راهبرد رله ی مورد توجه و جذاب است. اما هنگام استفاده از این روش با مشکل شناخته شده ای به نام انتشار خطا مواجه می شویم. تکنیک های موجود برای از بین بردن این عیب را می توان به دو گروه تقسیم کرد که عبارتند از پردازش مناسب با فرض دانستن SNR دریافتی لینک ها در رله و دوم ، یک طرح ترکیب کردن مناسب در مقصد. در قسمت اول این پروژه ترکیبی از هر دوی این روش ها پیشنهاد می شود. هدف ما در این قسمت بدست آوردن گین عملکرد با استفاده از درجه ی آزادی است که در رله در نظر گرفته می شود. بدین صورت که ضرایبی در رله برای وزن کردن توان سیگنال ارسالی پیشنهاد می شود که به کمک آنها می توان به عملکردی بهتر از گیرنده ای همچون ترکیب کننده ی همیارِ (CMRC) معمولی که در رله از ضریب ثابت استفاده می کند، دست یافت. همچنین در مقصد از یک ترکیب کننده بهینه که در واقع تقریبی از گیرنده ی ML و تعمیمِ ترکیب کننده ی همیارِ (CMRC) معمولی می باشد ، استفاده خواهد شد. مزیت طرح پیشنهادی هم در شبیه سازی و هم بصورت تحلیلی اثبات می گردد. جهت بررسی تحلیلی برای اولین بار از معیار گین همیاری برای مقایسه ی عملکرد دو گیرنده ی همیاری استفاده می شود. همچنین یک ضریب وزنی توان در رله پیشنهاد خواهد شد که از SNR لحظه ای لینک منبع به رله مستقل می باشد و به خصوص هنگامی که رله نزدیک منبع باشد ، گین عملکرد فوق العاده ای در مقایسه با سایر گیرنده های همیاری بدست می دهد. ضمنا نشان می دهیم که در SNR های بالا، احتمال خطای میانگین طرح رله کردن پیشنهادی با این ضریب وزنی توان در رله، تقریبا به حالت بهینه خواهد رسید. در بخش دوم این پروژه، مدلی جدید از یک روش رله کردن به نام روش همیاری انتخاب رله بر مبنای آستانه ارائه می شود که در آن صرفا برای ترمینال های لینک رله به مقصد از مدولاسیون وفقی استفاده شده است. کاربرد این حالت در جایی است که بجای کاربر رله با ایستگاه رله مواجه هستیم و بنابراین رله می تواند پیچیدگی بیشتری از منبع داشته باشد. ضمن آنکه در مقصد از ترکیب کننده ی ماکزیمم کننده ی توان (MRC) استفاده نمی شود و در عین حال با تعیین یک آستانه در رله ها که جهت تعیین رله های مطمئن استفاده می گردد، مرتبه ی دایورسیتی کامل برآورده خواهد شد. هدف ما در بخش دوم ماکزیمم کردن گذردهی با تعیین مناسب آستانه های سوییچینگ مدولاسیون وفقی در لینک رله به مقصد می باشد. ضمن اینکه فرم بسته ی گذردهی، احتمال خطای میانگین و احتمال عدم آشکارسازی سیگنال در مقصد بطور دقیق بدست خواهد آمد. در نهایت ضمن حل این مسئله بهینه سازی مقید بصورت عددی، آن را با یک روش زیر بهینه مقایسه می کنیم.
- Abstract
- ندارد
