عنوان پایان‌نامه
مقایسه فعالیت الکترومیوگرافی عضلات چرخاننده بالایی کتف در افراد سالم ومبتلا به ناهنجاریهای سر به جلو
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی شماره ثبت: 793;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 47824
- تاریخ دفاع
- ۳۰ بهمن ۱۳۸۹
- استاد راهنما
- علی اشرف جمشیدی
- دانشجو
- اعظم محمودپور
- چکیده
- پوسچر سر به جلو یکی از ریسک فاکتورهای افزایش درد شانه و ابتلای بیشتر به سندرم گیرافتادگی شانه شناخته شده است. اگر چه شواهد مبنی بر وجود ارتباط بین پوسچر سر به جلو و افزایش درد و مشکلات شانه وجود دارد، اما مطالعات کمی چگونگی این ارتباط را بررسی کرده اند. پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان فعالیت الکترومیوگرافی عضلات دندانه ای قدامی، ذوزنقه بالایی و پایینی حین حرکت ابداکشن بازو در افراد سالم و مبتلا به ناهنجاری سر به جلو انجام گرفت. جامعه آماری این تحقیق دانشجویان دختر دانشگاه تهران سنین 30-23 سال بودند، که از بین آن ها 14 دختر سالم و 18 دختر مبتلا به ناهنجاری سر به جلو، که بر اساس متغیرهایی از قبیل وزن، قد، سن، غالب بودن اندام فوقانی همتا سازی شده بودند، به صورت هدفمند و از میان دانشجویان در دسترس، بر اساس معیار های ورود و خروج انتخاب شدند. برای بررسی وضعیت عضلات چرخاننده کتف، فعالیت الکترومیوگرافی عضلات توسط الکترودهای سطحی یک بار مصرف و با استفاده از سیستم ME6000 حین حرکت ابداکشن بازو ثبت گردید. جهت نرمال سازی داده ها حداکثر انقباض ایزومتریک از عضلات مربوطه ثبت شد تا RMS داده های الکترومیوگرافی هر عضله حین بالا آوردن بازو بر RMS حداکثر انقباض ایزومتریک همان عضله تقسیم شود. نسبت مشارکت هر عضله نیز از تقسیم فعالیت الکترومیوگرافی نرمال شده آن عضله بر مجموع فعالیت الکترومیوگرافی نرمال شده هر سه عضله بدست آمد. جهت مقایسه میزان فعالیت الکترومیوگرافی هر یک از عضلات و همچنین مقایسه نسبت مشارکت هر عضله در دو گروه از آزمون آماری t مستقل استفاده گردید. تجزیه و تحلیل آماری افزایش معناداری در میزان فعالیت الکتریکی ذوزنقه بالایی (002/0=p) در گروه مبتلا به ناهنجاری سر به جلو را نشان داد. همچنین با مقایسه نسبت مشارکت هر یک از عضلات بین گروه سالم و مبتلا به ناهنجاری سر به جلو، کاهش معناداری در نسبت فعالیت الکتریکی عضله دندانه ای قدامی (002/0=p) و افزایش معناداری در نسبت فعالیت الکتریکی ذوزنقه بالایی (008/0=p) در گروه مبتلا به ناهنجاری سر به جلو مشاهده شد. در مجموع یافته های تحقیق حاضر می تواند تئوری رایج مبنی بر این که تغییرات پوسچر سر فعالیت عضلانی اطراف کتف را حین فعالیت های دست در موقعیت بالای سر تغییر می دهد حمایت کند و پیشنهاد می کند که ارزیابی ساده پوسچر سر می تواند اطلاعات مفیدی در مورد عملکرد شانه فراهم کند.
- Abstract
- Forward head has been identified as a potential risk factor for the development of shoulder pain and shoulder impingement. Although there is evidence for an association between forward head posture and the development of shoulder pain, few studies consider the issue how this relationship might be. Therefore, the purpose of this study was to assess muscular activity during arm abduction in subjects with and without forward head posture. The subjects were female students of Tehran University aged between 23-30 years old, which classified as either having forward head posture (18 girls) or ideal posture (14 girls), participants were catagorized based on variables such as weight, height, age and dominance arm. For assessing scapular rotators muscles, EMG activity of serratus anterior, upper trapezius and lower trapezius were recorded during arm abduction using surface electromyography by ME6000 system. Maximal voluntary isometric contractions was use to normalize the EMG values recorded during the task. The normalized value of each muscle divided on the total of normalized muscle values to calculate contribution ratio. Independent t-test was used to compare EMG activity and ratio of each muscle in two groups. Statistical analysis displayed significant increases in upper trapezius muscle activity (p = 0 / 002) in subjects with forward head posture. In addition, comparison of the contribution ratio of each muscle between subjects with and without forward head posture shown a significant decrease in serratus anterior muscle activity ratio (p = 0 / 002) and a significant increase in upper trapezius muscle activity ratio (p = 0 / 008) in subjects with forward head posture. In conclusion, the result of this study provides support for the clinical theory that forward head posture can alter muscle activity.
