عنوان پایان‌نامه

ترجمه ی عناصر فرهنگی(بازیها- مناسبتها و گویش ها) در ادبیات کودک و بزرگسال- بررسی موردی نیکولا کوچولو اثر کوسینیو سامپه- جا و شرم اثر آنی ارنو




    رشته تحصیلی
    مترجمی زبان فرانسه
    مقطع تحصیلی
    کارشناسی ارشد
    محل دفاع
    کتابخانه دانشکده زبانها و ادبیات خارجی شماره ثبت: 1490/2;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 49623
    تاریخ دفاع
    ۱۷ اسفند ۱۳۸۹

    همواره، ترجمه‌ی عناصر فرهنگی، همچون گویش‍ها یا زبان‌های محلی، اعیاد و مراسم‌ها و بازی‌ها، منشا بحث میان مترجمان بوده‌است. چگونه می‌توان عناصر فرهنگی را به زبان مقصد منتقل کرد؟ برخی از مترجمان راه حل افزودن پاورقی یا توضیحات در انتهای کتاب برای توضیح دادن عناصر ناشناخته نزد خواننده را برگزیده‌اند. آنان از این شیوه بهره می‌گیرند تا عناصر فرهنگی را به همان صورت در متن ترجمه‌شده حفظ کنند و با اضافه کردن توضیح، آنها را برای خواننده روشن سازند و او را در فهم پیام نویسنده و دنبال کردن داستان یاری کنند. باید خاطر نشان ساخت که با به کار بستن این شیوه، مترجم حضور خود را به خواننده اعلام می‌کند. همچنین، بر وجود فاصله میان فرهنگ نویسنده و خواننده صحه می‌گذارد. این تحقیق شامل دو بخش است: ادبیات بزرگسال و ادبیات کودک. در بخش ادبیات بزرگسال ترجمه‌ی عناصر فرهنگی دو خودزندگینامه‌ آنی ارنو، جا و شرم ،را بررسی کرده‌ایم. ترجمه‌ی خودزندگینامه‌ لویی فردیناند سلین، مرگ قسطی، ترجمه‌ی مهدی سحابی یاریگر ما در بررسی ترجمه‌ی عناصر فرهنگی بوده‌است. در بخش ادبیات کودک نیز بر روی ترجمه‌ی عناصر فرهنگی در بخش اول داستان‌های نیکولا کوچولو ( جلد دوم)، نوشته‌ی سامپه و گوسینی کار کردیم. ترجمه‌ی امیرحسین مهدی‌زاده از همین بخش، مرجع ما برای بررسی ترجمه‌ بود. در نهایت، باید خود را از این باور رها سازیم که ترجمه‌ بوی ترجمه ن‌دهد و به آسانی خوانده‌‌شود. نمی‌توان منکر شد که نویسنده و خواننده در دو دنیای متفاوت به سر می‌برند. فاصله‌ای میان آن دو وجود دارد. مترجم سعی دارد آن دو را به یکدیگر نزدیک کند. بنابراین، ناچار ردپای وی در ترجمه دیده‌می‌شود. چه بهتر که این ردپا راهگشا باشد. کلمات کلیدی: ادبیات کودک، ادبیات بزرگسال، نیوکولا کوچولو، آنی ارنو، توضیحات آخر کتاب، پاورقی، ترجمه.
    Abstract
    La traduction des aspects culturels, comme les dialectes ou les langues régionales, les fêtes, les cérémonies et les jeux, est toujours la source de débat entre les traducteurs. Comment peut- on réussir à transporter les éléments culturels dans la langue cible ? La solution d’ajouter les notes infrapaginales ou le glossaire pour expliquer les éléments inconnus est déjà utilisée par certains traducteurs. Ils en profitent pour conserver les éléments tels qu’elles sont et donnent les explications à propos d’elles pour clarifier le texte et aider le lecteur à comprendre le message de l’auteur et suivre l’histoire. La recherche sera effectuée en deux parties : littérature pour adultes et littérature de jeunesse. On va travailler sur les deux autobiographies d’Annie Ernaux, La honte et La place dans la partie de la littérature pour adultes. La traduction de l’autobiographie de Louis-Ferdinand Céline, la Mort à crédit par Mahdi Sahabi nous a aidé beaucoup à trouver une solution pour traduire les éléments culturels des deux livres d’Ernaux. Le premier chapitre des Histoires inédites du Petit Nicolas (deuxième volume) est notre choix pour la littérature de jeunesse. La traduction d’Amir Hossein Mahdizadeh de la même partie du livre nous a aidé à présenter nos idées. Et enfin, une fois pour toutes, il faut se débarrasser de cette idée qu’une bonne traduction doit être facile à lire et ne pas donner l’impression d’être une traduction. On ne peut pas ignorer que le lecteur et l’auteur vivent dans deux mondes différents. Il existe une distance entre les deux. Le traducteur essaie de les faire approcher. Alors, il laisse inévitablement sa trace dans la traduction. Tant mieux si cette trace est bien travaillée. Mots clés : Littérature de jeunesse, Littérature d’adulte, Le petit Nicolas, Annie Ernaux, glossaire, note infrapaginale, Traduction.