عنوان پایاننامه
وارونسازی زمان سیر به روش پرتو خمیده در دادههای پروفیل لرزهای قائم کمعمق
- رشته تحصیلی
- ژئوفیزیک-لرزه شناسی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 38749;کتابخانه موسسه ژئوفیزیک شماره ثبت: 534
- تاریخ دفاع
- ۳۱ شهریور ۱۳۸۷
- دانشجو
- رضا محسنی دهنوی
- استاد راهنما
- مجید نبی بیدهندی
- چکیده
- در پروفیل لرزهای قائم موج از یک چشم? سطحی به گیرندههای داخل چاه رسیده و توسط آنها ثبت میگردد. میتوان با وارونسازی زمان رسیدهای موج تراکمی دریافت شده توسط گیرندهها سرعت مناطق اطراف چاه را تخمین زد. در اکثر وارونسازیهای پروفیل لرزهای قائم فرض میکنند که مسیر پرتوها از چشمه تا گیرنده را میتوان به صورت خط مستقیم در نظر گرفت. فرض پرتوهای مستقیم در صورتی معقول است که تغییرات سرعت کوچک بوده و فاصل? افقی بین چشمه و گیرندهها کمتر از عمق اولین گیرنده باشد. اما در پروفیلهای لرزهای قائم کم عمق فاصل? چشمه تا چاه معمولاً به انداز? عمق چند گیرند? اول و دوم میباشد. همچنین سرعت در مناطق کم عمق معمولاً دارای تغییرات زیادی از 300 متر بر ثانیه تا 2000 متر بر ثانیه میباشد. تغییرات زیاد سرعت باعث شکسته شدن پرتوها در مرز لایهها میگردد در نتیجه در مناطق کم عمق مدل پرتوهای خمیده تقریب بهتری از زمانسیر پرتوها در مقایسه با مدل پرتو مستقیم میدهد. در این تحقیق از روش وارونسازی پرتوی خمیده برای تخمین سرعت در مناطق اطراف چاه استفاده میگردد.روش وارونسازی پرتوی خمیده برای مدلهای مصنوعی که شامل تغییرات زیاد سرعت میباشند نتایج بهتری در مقایسه با روش پرتوهای مستقیم میدهد.
- Abstract
- A vertical seismic profile (VSP) records energy traveling from a surface source to receivers in a borehole. We can invert the arrival times of compressional or P-waves at the receivers to estimate the subsurface velocity profile near the borehole. Many VSP inversions assume that the raypaths between sources and receivers can be approximated by straight lines. The straight-ray assumption is reasonable if velocity contrasts are small and the horizontal offset between the shot and the receivers are less than the depth of the first receiver. In VSPs collected in shallow investigations, however, source offsets from the well axis are commonly of the same order as the depths of the first two or three receivers. Also, velocities in the shallow subsurface typically span a large range from less than 300 m/s to greater than 2000 m/s for P-waves. Large velocity contrasts result in significant refraction of rays at interfaces. As a result, a curved-ray model will better approximate the true P-wave raypaths and give more realistic travel times than that of a straight-ray model in shallow subsurface environments. We used a curved-ray inversion to estimate the velocity profile near the borehole. The curved-ray routine performed better than a straight-ray inversion for synthetic models containing high-velocity contrasts; so curved rays are suggested to model VSP traveltimes.