عنوان پایان‌نامه

نقد وتحلیل روانکاوی مکانی نمایشنامه مسیر دراز روز در شب نوشته یوجین اونیل



    دانشجو در تاریخ ۲۰ تیر ۱۳۹۰ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "نقد وتحلیل روانکاوی مکانی نمایشنامه مسیر دراز روز در شب نوشته یوجین اونیل" را دفاع نموده است.


    رشته تحصیلی
    ادبیات‌ نمایشی‌
    مقطع تحصیلی
    کارشناسی ارشد
    محل دفاع
    کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 50473
    تاریخ دفاع
    ۲۰ تیر ۱۳۹۰

    نقد روانکاوانه گونه ای نقد ادبی است که در روش، مفهوم و نظریه تحت تأثیر سنت روانکاوی است که زیگموند فروید آغازگر آن بوده است. ژاک لاکان با تأثیرپذیری از آرای سوسور، یاکوبسن و لوی استروس، نظریات ساختارگرایان را در نظریه روانکاوی خود که از آن تعبیر به «بازگشت به فروید» می کرد، وارد نمود. نظریه لاکان بر این بنیان است که ناخودآگاه همچون زبان ساختار یافته است. نقدهای ادبی لاکان موجب گردید تا گونه ای از نقد ادبی مبتنی بر نظریه روانکاوی ساختارگرای او شکل گیرد. در این پایان نامه سعی نگارنده بر آن بوده است تا دو نمایشنامه سیر دراز روز در شب نوشته یوجین اونیل و لبخند باشکوه آقای گیل نوشته اکبر رادی را در روندی تطبیقی و در چارچوب نظریه لاکان مورد نقد روانکاوانه قرار دهد. برای نیل به این مقصود ابتدا نظریه لاکان و سه نظم تصویری، نمادین و واقع و مفاهیم مرتبط با هر کدام مورد تبیین قرار گرفته و پس از معرفی نقد روانکاوانه فرویدی، پسافرویدی و ساختارگرا و نظریه پردازان هر کدام، نمونه های نقد لاکانی در ادبیات نمایشی مورد بررسی قرار گرفته اند.
    Abstract
    Psychoanalytic criticism is a type of literary criticism which, in method, concept, or form, is influenced by the tradition of psychoanalysis begun by Sigmund Freud .Affected by Saussure's, Jakobson's and Levi-Strauss' theories, Jacque Lacan brought the theories of structuralist into his psychoanalytic theory, which he called "return to Freud". Lacanian theory is based on the fact that the unconscious is structured like a language. Lacanian literary criticism has formed a type of literary criticism based on his structural psychoanalytic theory. In this thesis, the author tries to apply a psychoanalytic criticism in Lacanian framework and in a comparative way on the two following plays: Long Day's Journey into Night by Eugene O'Neill and The Glorious Smile of Mr. Gill by Akbar Radi. To achieve this purpose, Lacanian theory and therefore relevant Real, Symbolic and Imaginary orders to each play are first explained and after the introduction of Freudian, post Freudian and structuralist psychoanalysis and their theorists, samples of Lacanian psychoanalytic criticism in dramatic literature are studied using persian resources