عنوان پایان‌نامه
تحلیل کاربری فضای سبز شهر اسلامشهر با تاکید برنظریه توسعه پایدار
- رشته تحصیلی
- جغرافیا و برنامه ریزی شهری
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده جغرافیا شماره ثبت: 1554;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 59286
- تاریخ دفاع
- ۳۱ شهریور ۱۳۸۹
- دانشجو
- حافظ مهدنژاد
- استاد راهنما
- کرامت اله زیاری
- چکیده
- هدف این پژوهش تحلیل توزیع مکانی – فضایی، سرانه و تراکم کاربری فضای سبز در اسلام شهر به عنوان یکی از جلوه های بارز فقر و زاغه نشینی در پیرامون کلانشهر تهران، و همچنین سنجش میزان رضایتمندی ساکنان شهری اسلامشهراز کیفیت پارک ها و فضاهای سبز این شهر می باشد. روش این پژوهش توصیفی-تحلیلی و پیمایشی است. در این پژوهش با استفاده از نرم افزازهای سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) شامل Arc/info و Arc View مبادرت به نمایش توزیع مکانی و فضایی و سرانه فضای سبز در اسلامشهر شده، و پس از آن با استفاده از مدل کامبیز بهرام سلطانی اقدام به ارایه سرانه بهینه فضای سبز در شهر اسلامشهر شده است. همچنین به منظور سنجش میزان رضایتمندی مردم مبادرت به تکمیل 250 عدد پرسش نامه در میان مراجعان به پارک صورت گرفته، و با استفاده از نرم افزار آماری SPSS، به تحلیل پرسش نامه و تشخیص روابط علت و معلولی مبادرت شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد در اسلامشهر کمبود فضای سبز شهری محسوس می باشد؛ به گونه¬ای که با توجه به جمعیت 357171 نفری این شهر در سال 1385 و با تعداد خانوار 91293 نفری، در مجموع در حدود 26/156 هکتار(1562590متر مربع) از مساحت کاربری های شهری به فضای سبز اختصاص یافته است و سرانه¬ی فضای سبز برای کل شهر37/4 مترمربع می باشد؛ که با استاندارد فضای سبز شهری که حدود 15 متر مربع است، فاصله بسیار زیادی دارد. در حالی که بر مبنای شاخص های مدل بهرام سلطانی سرانه بهینه فضای سبز در اسلامشهر 42 متر مربع می باشد. در عین حال توزیع فضایی آن نیز بسیار نامتعادل و نامتناسب می باشد. کاربری فضای سبز به صورت لکه های کوچک در اکثر نقاط شهر پراکنده شده است، و عملکرد اکثریت پارکها و بوستانهای این شهر محله ای می باشند. با وجودی که میزان تراکم جمعیت در محلات 12، 16 و 18 بیشتر از 300 نفر در هکتار می باشد اما مقدار فضای سبز در کمترین حد ممکن در این محلات است. بیشترین مساحت فضای سبز در محله 19 می باشد که در حدود 64/21 هکتار است. در محلات 9 و 17 در حدود 45/ 20 هکتار، محله 18 در حدود 47/ 18 هکتار از مساحت محله به کاربری فضای سبز تعلق دارد. کمترین میزان این کاربری متعلق به محله 12 می باشد که فاقد این کاربری می باشد. اکثر فضاهای آموزشی در فاصله 100 الی 200 متری از فضاهای سبز واقع شده اند. البته در برخی از نواحی و محلات شهر به دلیل فقدان فضای سبز فاصله کاربری های آموزشی تا فضای سبز به حدود 800 متر می رسد. گرچه حدود 20 درصد از واحدهای مسکونی نیز در حدود 100 الی 200 متر از فضاهای سبز فاصله دارند، اما در محلاتی از شهر از قبیل محله 6، 10، 19 و محله 12 فاصله واحدهای مسکونی با فضای سبز بیشتر می باشد که نمایانگر توزیع به نسبت نامتعادل و ناپایدار فضای سبز در اسلام شهر می باشد. تحلیل پرسش نامه ها نیز نشان می دهد که مهمترین عامل دافعه در استفاده از پارک ها فقدان امنیت و پس از آن کمبود زیرساخت های بهداشتی می باشد، و میزان رضایت مردم در سطح ضعیفی قرار دارد.
- Abstract
- This research analyzed spatial distribution of land use density and green space per capita in the Islamshahr as one of the obvious manifestations of poverty and slum settlement in the surrounding metropolitan Tehran, as well as measuring Islamshahr urban residents satisfaction of parks and green spaces quality in this city. The research method is descriptive analytic. In this study, using Geographic Information System (GIS) soft ware, including Arc / info and Arc View attempt to show the spatial distribution and green space per capita in Islamshahr, and Then using the model of Kambryz Bahram Soltani is estimated green space optimal per capita in Islamshahr. In order to measuring people satisfaction attempted to complete a questionnaire250 among clients to the park, and using statistical software of SPSS, the analyzed questionnaires and causal relationship. The results indicate the lack of green space in Islamshahr is tangible. Islamshahr have the 357,171 population in 2006 and with equal number of 91,293 households. In total, about 156.26 hectares (1,562,590 square meters), is allocated to green space in Islamshahr and green space per capita for the whole city is 4.37 square meters. While the standard of urban green space in Iran is approximately 15 square meters. Nevertheless, based on model of Kambryz Bahram Soltani, green space optimal per capita is 42 square meters. Also its spatial distribution of green space is very unbalanced and disproportionate. Green space land use as small spots scattered in most parts of town, and the majority of urban parks are local. Although the population density in 12 & 16 and 18 neighborhoods is more than 300 people in per hectare, but this neighborhood having the amount minimum of green space. The amount highest of green space is in 19 neighborhood ( about 21.64 hectare). The green space in 9 and 17 neighborhoods is about 20.45 hectare. Also in the 18 neighborhood, about 18.47 hectares of the land use belongs to green space. Lowest this land use belongs to the neighborhood of 12, that is without the green space land use. Most educational spaces are located in distance 100 to 200 meters away from the green spaces. However, in some areas and city neighborhoods , due to lack of green space, distance of green space white educational land use is reached to about 800 m. Although about 20 percent of the residential units away from the green spaces ranging from 100-200 meters, but in the neighborhoods of the city such as 6, 10, 19 and 12 distance units of residential with green space is more. The unbalanced distribution of green space in Islamshahr is obvious. also Questionnaire analysis shows that the the most important factor in the use of parks are lack of security and health infrastructure, A total The satisfaction of the green spaces in Islamshahr is poor. Keywords: Green Space density, green space per capita, satisfaction, Islamshahr
