عنوان پایان‌نامه

بررسی امکان کنترل بیولوژیکی بیماری کپک سبز آبی پرتقال با استفاده از برخی مخمرها و بررسی برخی مکانیسم های آنتاگونیستی آنها



    دانشجو در تاریخ ۱۰ آبان ۱۳۸۹ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "بررسی امکان کنترل بیولوژیکی بیماری کپک سبز آبی پرتقال با استفاده از برخی مخمرها و بررسی برخی مکانیسم های آنتاگونیستی آنها" را دفاع نموده است.


    محل دفاع
    کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 46236;کتابخانه پردیس ابوریحان شماره ثبت: 381
    تاریخ دفاع
    ۱۰ آبان ۱۳۸۹

    در این تحقیق سه جدایه M60،M47 و M63از مخمر Pichia guilliermondii ، جدایه M61 از مخمر Rhodotorula mucilaginosa ، جدایه M45 از مخمرPichia kluyveri ، جدایه M42 از مخمر Rodotorula glutinis و جدایه هایM54 و M43 ازمخمر Metschnikowia pulcherrima برای کنترل دو عامل بیمارگر کپک آبی و سبز پرتقال به ترتیب با عوامل Penicillium italicum و P. digitatum به کار گرفته شدند. تأثیر جدایه های آنتاگونیست در کنترل رشد میسلیومی قارچ عامل بیماری Penicillium italicum و P.digitatum در آزمون کشت متقابل بین38/23 تا65/62 درصد، در آزمون متابولیت های فرار بین 59/42 تا 93/95 درصد و در آزمون ترکیبات غیرفرار به روش ولر بین 28/52 تا 29/79 درصد متغیر بود. همچنین میزان بازدارندگی آنتاگونیست ها از رشد بیمارگر P. digitatum در آزمون کشت متقابل بین 69/26 تا 88/74 درصد، در آزمون متابولیت های فرار بین 57/41 تا 84/81 درصد، در آزمون ترکیبات غیرفرار به روش ولر بین 50/16 تا 04/45 درصد متغیر بود. در بررسی اثر جدایه های مخمر در کنترل بیماری کپک آبی در روی میوه پرتقال، چهار چاهک به عمق 4 میلی متر ایجاد و 40 میکرولیتر از سوسپانسیون مخمر با غلظت 108 سلول در میلی لیتر به داخل هر چاهک مایه زنی شد. پس از 24 ساعت 20 میکرولیتر سوسپانسیون قارچ عامل بیماری به غلظت 105 اسپور در میلی لیتر به داخل هر چاهک مایه زنی گردید. در مورد شاهد از آب مقطر استریل استفاده شد. پرتقال ها بعد از مایه زنی به مدت 15 روز در دمای 20 درجه سانتی گراد، و به مدت 30 روز در دمای 5 درجه سانتی گراد نگهداری شدند. پس از گذشت این مدت قطر لکه های ایجاد شده روی پرتقال اندازه گیری و مساحت لکه ها محاسبه شد. تمام جدایه ها در هر دو دما مساحت لکه های ایجاد شده توسط بیمارگر را کاهش دادند. در نهایت جدایه M54از مخمر Metschnikowia pulcherrima وجدایه M45از مخمر Pichia kluyveri به عنوان بهترین آنتاگونیست های مورد آزمایش برای هر دو عامل بیماری کپک سبز و آبی شناخته شدند. فعالیت بیوکنترلی دو جدایه مخمر M. pulcherrima M54 وM45 P. kluyveri روی P.italicum و توانایی آن¬ها در القاء سیستم دفاعی در بافت میوه پرتقال مورد بررسی قرار گرفت. میزان فعالیت آنزیم های پراکسیداز ، کاتالاز، بتا1و3- گلوکاناز و میزان ترکیبات فنل کل در روز های 1، 3، 5، 7و 9 بعد از مایه زنی عامل بیماری اندازه گیری شد. علاوه بر کنترل بیماری، این دو جدایه فعالیت آنزیم های پراکسیداز ، کاتالاز و بتا1و3- گلوکاناز را تحت تأثیر قرار دادند و میزان ترکیبات فنل را نیز افزایش دادند. توانایی این دو جدایه آنتاگونیست برای تحت تاثیر قرار دادن فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت و افزایش میزان ترکیبات فنلی می تواند یکی از مکانیسم های بیوکنترلی آنها باشد.
    Abstract
    Abstract Eight yeast isolates, three isolates of Pichia guilliermondii (M60, M63 and M47), two isolates of Metschnikowia pulcherrima (M43 and M54), one isolate of Pichia kluyveri (M45) and one isolate of Rhodotorula mucilaginosa (M61) were evaluated against Penicillium italicum and P. digitatum on orange. Effect of antagonists on control of mycelial growth of Penicillium italicum in dual culture was 23.38 to 62.65 percent, in volatile metabolites test was 42.59 to 95.93 percent, in non-volatile metabolites test with Weller method was 52.28 to 79.29 percent. Also, Effect of antagonists on control of mycelial growth of P. digitatum in dual culture was 26.69 to 74.88 percent, in volatile metabolites test was 41.57 to 81.84 percent, in non-volatile metabolites test with Weller method was 16.50 to 45.04 percent. In order to investigate effect of antagonist isolates in control of blue mold in orange fruit, the fruits were wounded in each four side with a 3mm diameter nail to a depth of 4mm and 40 microlitre aliquots of each yeast suspension (108 cell/ml) or sterile distilled water were dispensed in each wound. After 24 h a 20 microlitre aliquot of conidial pathogen suspension (105spore/ml) or sterile distilled water was dispensed to each wound. The treated oranges were placed on cardboard trays that were then enclosed in plastic bags. The inside of the bags was sprayed with SDW to maintain high relative humidity. The oranges were incubated at 20 oC for 15 day, at 5 oC for 30 day. All isolates significantly reduced decay area caused by Penicillium italicum. The biocontrol activity of Metschnikowia pulcherrima M54 and P. kluyveri M45 on orange fruits caused by Penicillium italicum and their ability to induce some biochemical defense responses in orange tissue investigated. In addition to controlling blue mold, these two isolates affected peroxidase, ?1,3-glucanase and catalase activities and increased phenolic compounds. The ability of these two isolates to affect on H2O2-metabolizing enzymes and increase level of phenolic compounds maybe one of mechanisms of their biocontrol activity.