عنوان پایان‌نامه
طرح تحقیق- عباس خورشیدنام
- رشته تحصیلی
- مطالعات جوانان
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 45902;کتابخانه دانشکده علوم اجتماعی شماره ثبت: رس 4179
- تاریخ دفاع
- ۲۴ شهریور ۱۳۸۹
- دانشجو
- عباس خورشیدنام
- استاد راهنما
- یوسف علی اباذری
- چکیده
- علوم انسانی از بدو تاسیس در ایران همواره مسئله ای حساسیت زا به شمار می رفته است. از یک سو این مسئله به این دلیل ذهن بسیاری را به خود مشغول داشته که این علوم به دلیل غرابتی که با جامعه و فرهنگ ما دارند باید به نحوی در ایران معرفی شوند و به کار برده شوند که بتوانند مسایل و مشکلات جامعه را تحلیل کرده و برای حل آن چاره اندیشی کنند. از سوی دیگر این نگرانی همواره وجود داشته که چگونه می توان سطح علوم انسانی در کشور را ارتقا داد و آن را به جایگاهی رساند که این علوم در کشورهای توسعه یافته از آن برخوردارند. اما علیرغم اینکه این دغدغه ها از ابتدا وجود داشته به نظر می رسد که آنچه در حال حاضر به عنوان علوم انسانی در جامعه از آن یاد می شود رضایت خاطر صاحب نظران و دست اندرکاران این رشته را فراهم نکرده است. در نتیجه وجود چنین معضلاتی است که سوال از چرایی عقب ماندگی علوم انسانی در ایران و عدم رشد و پیشرفت آن در دانشگاه و ناتوانی آن در حل مسایل اجتماعی موضوعیت می یابد. اکثر تحلیل ها و مطالعاتی که در این زمینه انجام شده بر ریشه های تاریخی و مسایل ساختاری تکیه دارد و می کوشد این مسئله را به واسطه رجوع به امور تاریخی و ساختاری تبیین کند. اما این تحقیق در پی آن است تا این مسئله را به واسطه رجوع به ساختار شخصیتی افراد تبیین کند. اگر علم ورزی مستلزم توسعه روانی باشد بنابراین حتی اگر امکانات و الزامات نهادی و سخت افزاری نیز فراهم باشد ولی توسعه روانی مورد نظر رخ نداده باشد نمی توان از جامعه علمی انتظار رشد داشت. البته تفسیر امر روانی به عنوان امر فردی و شخصی خطر تقلیل گرایی را در بر خواهد داشت. اما منظور از ساختار شخصیتی در این تحقیق، ساختاری است که جدا از ساختارهای زبانی قابل تفسیر نیست و بنابراین کاملا با امر اجتماعی پیوند دارد.
- Abstract
- Humanities from its very beginning in Iran has been a controversial matter. On the one hand it has been noticed that because of the dissimilarities that these sciences have with Iranian society and culture, they should be submitted and applied in a way so that they can have suggestion for social problems. On the other hand promoting of these sciences and taking the position these sciences have in western countries has been very important for Iranian social thinker. But despite all of this, what we have now as humanities in Iran can not meet the expectations. That,s why the question of disability of humanities in solving the social problems and the dysfunctions of the university arises. Studies and researches about this subject usually emphasize on historical and structural facts. But this study concentrates on personal structures. No matter how much institutional equipment is provided If this personal development has not occurred. Without this development no progress in humanities can be expected. This research does not reduce the personal structures to the psychological structures. Personal structures are inseparable from linguistic structures and that,s how they are linked to the social.
