عنوان پایان‌نامه

تاثیر تجویز داخل پستانی سفکینوم (sefquinome)در درمان باکتریایی وسلول اورام پستان تحت بالینی ناشی از پاتوژنزهای اصلی و فرعی در گاوهای شیرده




    محل دفاع
    کتابخانه دانشکده دامپزشکی شماره ثبت: 393 ت;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 46198;کتابخانه دانشکده دامپزشکی - مخزن مرد آباد شماره ثبت: 393 ت
    تاریخ دفاع
    ۱۵ اسفند ۱۳۸۸
    دانشجو
    رضا کسروی

    هدف از این مطالعه مقایسه رژیم های درمانی داخل پستانی استاندارد و تمدید شده با استفاده از سفکینوم یا ترکیب نفسیلین- پنی سیلین – دی هایدرواسترپتومایسین بود. در مجموع 196 کارتیه (از 116 گاو شیری) در یک گله شیری بزرگ در فصل تابستان بر اساس سل کانت بیش از دویست هزار و جدا شدن پاتوژن مشابهی در 2 نوبت کشت متوالی به فاصله 7 روز در مطالعه وارد شدند. گاوهای آلوده به روش تصادفی در یکی از 5 گروه درمانی وارد شدند: (1) گروه سفکینوم استاندارد: تزریق داخل پستانی 75 میلیگرم سفکینوم 3 وعده متوالی با فواصل 16 ساعته (52 کارتیه / 25 گاو)، (2) گروه سفکینوم تمدید شده: تزریق داخل پستانی 75 میلیگرم سفکینوم 6 وعده متوالی با فواصل 16 ساعته (58 کارتیه / 26 گاو)، (3) گروه نفسیلین- پنی سیلین- دی هایدرو استرپتومایسین استاندارد: تزریق داخل پستانی این ترکیب 3 وعده متوالی با فواصل 24 ساعته (43 کارتیه / 20 گاو)، (4) گروه نفسیلین- پنی سیلین- دی هایدرو استرپتومایسین تمدید شده: تزریق داخل پستانی این ترکیب 6 وعده متوالی با فواصل 24 ساعته (43 کارتیه / 23 گاو)، (5) گروه کنترل منفی درمان نشده (40 کارتیه عفونی / 22 گاو). بیشتر عفونتهای داخل پستانی از استافیلوکوک های کوآگولاز منفی، استرپتوکوک های محیطی و کُلیفُرم ها ناشی شده بود. حساسیت آنتی بیوتیکی تمام جدایه ها به سفکینوم یا ترکیب نفسیلین- پنی سیلین – دی هایدرواسترپتومایسین به روش انتشار دیسک تعیین گردید. جدایه ها بر اساس قطر ناحیه مهار رشد در یکی از 3 گروه حساس (قطر بیش از 20 میلی متر)، نسبتاً حساس (قطر بین 16 تا 20 میلی متر) و مقاوم (قطر کمتر از 16 میلی متر) قرار گرفتند. نمونه های شیر انفرادی کارتیه ها در روزهای 14 و 28 پس از آخرین نوبت درمان به منظور کشت و سل کانت اخذ گردید. کارتیه هایی درمان شده تلقی شدند که در دو کشت متوالی پس از درمان، از نظر حضور باکتری قبلاً شناسایی شده، منفی باشند (بهبودی باکتریولوژیک). کارتیه هایی که در دو نمونه گیری پس از درمان از نظر حضور باکتری شناسایی شده منفی باشند و سل کانت آنها نیز تا 28 روز پس از درمان به کمتر از صد هزار سلول در میلی لیتر رسیده باشد در گروه درمان مرکب (باکتریولوژیک و سیتولوژیک) قرار گرفتند. آنالیز آماری با نرم افزار SAS صورت گرفت. هر دو نوع داروی به کار گرفته شده (چه به صورت استاندارد و چه تمدید شده) از نظر نرخ بهبودی باکتریولوژیک و نرخ بهبودی مرکب بهتر از گروه کنترل بودند. سفکینوم تمدید شده مزیتی نسبت به سفکینوم استاندارد نداشت ولی نرخ بهبودی باکتریولوژیک نفسیلین- پنی سیلین- دی هایدرو استرپتومایسین تمدید شده نسبت به استاندارد بالاتر بود. در مقایسه دو تیمار درمانی استاندارد، سفکینوم مزیتی نسبت به نفسیلین- پنی سیلین- دی هایدرو استرپتومایسین نداشت ولی در مقایسه دو تیمار درمانی تمدید شده، نرخ بهبودی باکتریولوژیک در نفسیلین- پنی سیلین- دی هایدرو استرپتومایسین بیش از سفکینوم بود. در مقایسه تولید شیر روزانه درآخرین رکورد قبل و اولین رکورد پس از درمان، اختلافی در سطح تولید در گروه های پنجگانه مشاهده نشد ولی در همه گروه ها (از جمله گروه کنترل) افت تولید در اولین رکورد پس از پایان مطالعه معنی دار بود که به نظر می رسد دلیل آن تأثیرات منفی همزمان تنش گرمایی و افزایش روزهای شیردهی گاوها باشد. متعاقب درمان، درصد چربی شیر در هر چهار گروه درمانی افزایش یافت. درصد پروتئین شیر نیز به استثنای گروه نفسیلین- پنی سیلین- دی هایدرو استرپتومایسین استاندارد، در سه گروه درمانی دیگر افزایش معنی دار پیدا کرد. بین نتایج آزمون حساسیت ضد میکروبی به روش انتشار دیسک و نرخ بهبودی باکتریولوژیک در مورد هر 2 داروی بکار گرفته شده ارتباط معنی داری به دست نیامد. بر اساس نتایج این طرح پژوهشی، اگر هدف درمان (استاندارد یا تمدید شده) بهبودی باکتریولوژیک، کاهش سل کانت، افزایش درصد چربی شیر، کاهش مخازن عفونی گله و کاهش احتمال بالینی شدن موارد تحت بالینی باشد، این رژیم های درمانی می توانند مفید واقع شوند ولی اگر هدف اولیه افزایش تولید در دوره شیرواری فعلی باشد، درمان ورم پستان تحت بالینی در گاوهای با روز های شیردهی متوسط تا بالا و تحت تأثیر تنش گرمایی توصیه نمی شود. نتایج این طرح همچنین نشان داد که نتایج آزمون حساسیت ضد میکروبی به روش انتشار دیسک توان پیشگویی پیامد باکتریولوژیک را در درمان عفونتهای داخل پستانی با استفاده از سفکینوم یا ترکیب نفسیلین- پنی سیلین- دی هایدرو استرپتومایسین ندارد.
    Abstract
    The objectives of the present study were to evaluate and compare the efficacy of cefquinome and nafcillin-penicillin-dihydrostreptomycin combination (NPD) for treatment of persistent subclinical mastitis in lactating dairy cows, and to determine if extended therapy would enhance treatment efficacy. One hundred-sixteen Holstein dairy cows (mid to late lactating) with 196 infected quarters from a large dairy herd were enrolled in the study in summer 2007 based on composite milk somatic cell count (SCC) > 150,000/ml at the last test-day record, positive pre-enrolment California Mastitis Test scores (T, 1, 2 and 3), quarter SCC > 200,000/ml and isolation of the same mastitis pathogen in the 2 samples obtained 7-d apart. Infected cows allocated randomly to 1 of 5 different treatment regimens: (1) cefquinome conventional regimen group: 75 mg of cefquinome administered intramammarily (IMM) 3 times at 16-h intervals (25 infected cows, 52 intramammary infections [IMI]), (2) cefquinome extended regimen group: 75 mg of cefquinome administered IMM 6 times at 16-h intervals (26 infected cows, 58 IMI), (3) NPD conventional regimen group: a combination of nafcillin (100 mg), penicillin (180 mg), and dihydrostreptomycin (100 mg) administered IMM 3 times at 24-h intervals (20 infected cows, 43 IMI), (4) NPD extended regimen group: a combination of nafcillin (100 mg), penicillin (180 mg), and dihydrostreptomycin (100 mg) administered IMM 6 times at 24-h intervals (23 infected cows, 43 IMI), and (5) Control group: 22 cows with 40 IMI were included as untreated controls. Most IMI were due to CNS, Environmental streptococci and coliforms. All mastitis isolates were evaluated for in vitro antimicrobial susceptibility via the Kirby-Bauer disc diffusion method. The isolates were categorized as sensitive (zone diameter >20 mm), intermediate (zone diameter 16-20 mm) or resistant (zone diameter <16 mm). A bacteriological cure (BC) was defined as a treated infected quarter that was bacteriologically negative for the presence of previously identified bacteria at 14- and 28-d after the last treatment. Combined cures (bacteriological + cytological) were defined as infections that were negative for the presence of previously identified bacteria at both 14 and 28-d after the last treatment and also quarter SCC reached below 100,000/ml at 28-d after the last treatment. Statistical analysis was conducted using SAS software. All treated groups have a higher BC, and combined cure rate than the untreated control group. BC rate was higher in the extended NPD than the conventional NPD group and also was marginally higher in the extended NPD than the extended cefquinome group. There were no differences in pre-enrollment or post-treatment milk production between the groups. However, the post-treatment decrease in milk yield was significant for all groups including the untreated controls. The reason for this finding seems to be the combined negative effects of heat stress and advanced lactation on milk production level in cows especially in mid to late lactation. Fat percentage increased in all treated groups, and protein percentage increased in the extended groups as well as conventional cefquinome group. BC was not associated with the susceptibility test result in the standard groups. However, in the extended cefquinome group, the probability of BC was lower in the quarters from which sensitive pathogens were isolated than in the quarters from which intermediate or resistant pathogens were isolated. Results of this study indicate that cefquinome or NPD IMM therapy was effective in reducing SCC, eliminating subclinical IMI, and raising fat percentage in lactating dairy cows. However, when the primary objective of the therapy is to raise milk production in the current lactation, caution should be taken to avoid antibiotic therapy of subclinical mastitis in mid to late lactating cows as well as during heat stress. Results also indicate that Kirby-Bauer antimicrobial susceptibility testing does not accurately predict bacteriological outcome in cows with persistent subclinical mastitis treated with IMM cefquinome or NPD.