عنوان پایان‌نامه
مقایسه چهارروش هم زمانی اوولاسیون در گاو شیری
- رشته تحصیلی
- مامایی و بیماری های تولید مثل دام
- مقطع تحصیلی
- دکتری تخصصی PhD
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده دامپزشکی شماره ثبت: 557 ت;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 59777;کتابخانه دانشکده دامپزشکی - مخزن مرد آباد شماره ثبت: 557 ت
- تاریخ دفاع
- ۲۲ شهریور ۱۳۸۹
- استاد راهنما
- پرویز هورشتی, محمود بلورچی
- دانشجو
- قاسم اکبری
- چکیده
- سنجاب ایرانی یک گونه از خانواده سنجاب ها در خاور میانه بوده و در رابطه با آناتومی دستگاه های مختلف این حیوان اطلاعات کمی موجود می باشد. در این مطالعه ساختار پنیس 6 سنجاب بالغ نر مورد بررسی آناتومیکی و بافت شناسی قرار گرفت. روش کار: پنیس در هر حیوان بعد از آسان کشی با کتامین و زایلازین، ابتدا مورد بررسی آناتومیکی قرار گرفته و عضلات پنیس و بخش های مختلف پنیس شامل ریشه، بدنه و بخش آزاد مشخص گردید. برای بررسی نحوه خونرسانی پنیس و ورید های مربوطه، لاتکس رنگی در آئورت شکمی و اجسام غاری بخش آزاد پنیس تزریق گردید و انشعابات شریان ها و ورید ها با تشریح عروق ناحیه لگنی مشخص گردید. برای بررسی نحوه تخلیه خون پنیس ابتدا ماده رادیو اوپک آیوهگزول در اجسام غاری و اسفنجی بخش بالبی حیوان زنده تزریق شد و همزمان عکس رادیوگرافی تهیه گردید. یکبار هم ژلاتین به همراه ماده رادیو اوپک در اجسام غاری بخش آزاد پنیس حیوان مرده تزریق شد و عکس هاس رادیو گرافی تهیه گردید. برای انجام کارهای بافت شناسی، از ناحیه ریشه، تنه و قسمت آزاد با استفاده از تکنیک های بافت شناسی مقاطع بافتی تهیه و با استفاده از رنگ آمیزی H&E ، ورهاف و تری کرومایسن مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: یافته های آناتومیکی: پنیس به رنگ صورتی روشن با میانگین طول 0.27 ± 5.89 سانتی متر می باشد. یک خمیدگی به سمت خلفی- شکمی، بخش آزاد پنیس را که دارای گلانز به رنگ قرمز در بخش میانی و ساختار ناخنی شکل در نوک پنیس است، از بخش بدنه پنیس جدا می کند. عضلات خاصره ای – غاری، بالبی – اسفنجی و عقب برنده پنیس در ریشه پنیس مشاهده گردید. ولی عضلات مربوط به پرپیوس وجود نداشتند.. نحوه خونرسانی به پنیس در این حیوان شریان شرمی داخلی به کل بخش های پنیس خونرسانی می کند و شریان عمقی بالبی و پشتی پنیس را تشکیل می دهد. خون پنیس از طریق سه ورید های ورید شرمی، دومی ورید سرینی خلفی و سومی ورید سدادی تخیله می گردد. یافته های بافت شناسی: مجاری غدد کوپر بعد از ورود به بالب منشعب گشته و یک ساختار غده ای از نوع لوله ای آلوائلی مرکب وسیع با بافت پوششی استوانه ای ساده در بالب ایجاد می کنند، و در آخر به صورت مجرای واحد در طول بدنه پنیس که دارای زواید انگشتی هم اندازه با بافت پوششی استوانه ای ساده، همراه با میزراه و در زیر آن تا بخش آزاد پنیس ادامه می یابد. اجسام غاری ابتدا در ریشه جدا از هم بوده و در بدنه پنیس باهم ادغام شده و تشکیل یک جسم غاری واحد و هلالی شکل را می دهند که توسط سپید پرده احاطه شده و در انتهای بخش آزاد پنیس به استخوان تبدیل می شود. از سپید پرده رشته های همبندی وارد جسم غاری شده و فضای جسم غاری را محدود می کند. نتیجه گیری: . بر اساس یافته های بافت شناسی، پنیس سنجاب ایرانی از نوع بینابینی می باشد. خونرسانی به پنیس شبیه حیوان نشخوار کننده و گوشتخوار می باشد. پنیس این حیوان از چند نظر مانند ادامه مجرای غده تا بخش آزاد پنیس، غده ای بودن بالب پنیس و شکل اجسام غاری منحصر به فرد بوده و تا کنون در هیچ نوع حیوانی گزارش نگردیده است.یافته های این تحقیق اطلاعات مهمی در مورد آناتومی و بافت شناسی پنیس سنجاب ایرانی در اختیار قرار می دهد که به عنوان اطلاعات پایه در مقایسه مورفولوژی پنیس اعضای راسته جوندگان و گسترش دانش بیولوژی تولید مثلی در این حیوان مفید می باشد.
- Abstract
- Backgrounds: The Persian Squirrel (Sciurus anomalus) is one species of the Sciuridae family in the Middle East and very little information is available about anatomy of the various organs of this animal. Objectives: In this study, histological and macro anatomical structures of penis were examined on 6 adult male Persian squirrels. Methods: Each animal was sacrificed after anesthesia with ketamine and xylazine then dissected open with the penis exposed from its root. The penises were first grossly examined, and then root, body and free part of penis with using of histological technics and staining H&E, TCM and verhoeff were studied. Results. Grossly, the color of penis was bright pink and mean length of that was 5.87 ± 0.68 cm. A caudo-ventral curvature separates the free part of the penis, which contains the glans in the middle part and the nail in the head part, from the body part. The main vessel which supplies blood to the penis, the penile artery, is a branch of the internal pudendal artery. It divides into tree branches which form the deep, bulb and dorsal penile arteries at the level of the ischiadic arch. Histologically, the ducts cooper are branched after entering in penile bulb and make a large glandular structure in the bulb, then as a single duct continue along the body of penis with urethra and below it continue up to the free part. Two corpora are confluent in the body and form a uniform and crescent of corpus cavernosum that surrounded by tunica albuginea and converted to os penis in the free part. Numerous connective tissue septa and trabeculae pass inward from the tunica albuginea to corpus covernosum. Therefore, from a histological standpoint, the Persian Squirrel penis belongs to the intermediate type. Conclusions: these findings provide vital information on the penile anatomy of the Persian squirrel, which will serve as a basis for comparing penile morphology among the suborder hystricomorpha and expand knowledge of the reproductive biology in this animal.
