عنوان پایاننامه
باش گاه ضراب خانه، طراحی مرکز محله ای شهری در کنار آب راهه دروس
- رشته تحصیلی
- مهندسی معماری
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 79420;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 79420
- تاریخ دفاع
- ۲۵ بهمن ۱۳۹۱
- دانشجو
- نیما تبریزی
- استاد راهنما
- افرا غریب پور
- چکیده
- رشد فزایندهیِ شهرنشینی حاصل افزایش چشمگیر جمعیت جهان در قرنِ گذشتهاست.کرهیِ زمین با رشد شتابناک جمعیت انسانی و شیوهیِ ناصحیح توسعه در مسیر تخریب و نابودی قرار گرفتهاست، ناپایداری در توسعه، تهدیدی جدّی برایِ بقایِ بشر است. شهرها یکی از عوامل اصلی بروز ناهنجاری در رابطهیِ انسان و طبیعت هستند و امروزه به عنوان مصرف کننده و توزیع کنندهی اصلی کالاها و خدمات به نقاط کانونی بحث پایداری تبدیل شدهاند. در کنار توجه به برنامهریزیهایِ مدیریتیِ منطقهای و فرامنطقهای در شهرها برایِ تحقق اهداف توسعه پایدار، توجه به گسترش تفکر پایداری در زندگیِ شهروندان لازم است. فراهم آوردن امکانات و زیرساختها و آموزشهایی که شهروندان را به پیروی از رویکردهایِ پایدار در زندگیشان ترغیب کند، تأثیر ویژهای در نفوذ رویکرد پایداری دارد. یکی از ساختارهایی که عرصهیِ پیوند آزمون و آموزش در ابعاد زیستمحیطیِ توسعهیِ پایدار شهری است، پارکهایِ اکولوژیک هستند. این پارکها، همکاری متخصصانِ حوزههایِ مختلف را پیرامون محور پایداری ممکن میکنند و در صورت برنامهریزی دقیق و طراحی و اجرایِ مطلوب و جلب مشارکت عمومی میتوانند منشأ اثر در ابعاد دیگر پایداری از جمله اقتصاد و اجتماع قرار بگیرند.شهر تهران، پرجمعیتترین شهر ایران و یکی از پرجمعیتترین شهرهای خاورمیانه و جهان است که همچون بسیاری دیگر از ابرشهرها با مشکلات ومسائل زیادی روبه رو است.یکی از شاخصههای طبیعی تهران که لزوم توجه و احیایِ آنها در طرحهای فرادست شهر مورد توجه قرار گرفتهاست، روددرههایی است که همانند کریدورهایِ طبیعی شمال به جنوی تهران را در مینوردند. ساخت و سازهایِ بیشمار در حریم این عناصر طبیعی، آسیبهای غیرقابل جبرانی را برایِ این عرصهها ایجاد نمودهاست، با اینحال هنوز هم بقایایِ پهنههایِ کوچک طبیعی در حاشیه این روددرهها به چشم میخورد. با آزاد سازی حاشیهیِ این رودخانهها، احیایِ بستر آنها، افزایش کیفیت آبشان و مدیریت به همپیوسته آب و فضایِ سبز میتوان عرصههایِ مناسبی برایِ تجربهیِ طبیعت در دل شهر تهران فراهم کرد.باغچالهیِ ونک (اسلامآباد یا شهرک نیایش فعلی) به زمینهای بازمانده از دهونک در حاشیهیِ روددرهیِ درکه گفته میشود که به دلیل وجود یک سکونتگاه غیررسمی و ممنوعیت ساخت و ساز، تا حدودی ویژگیهایِ طبیعی خود را حفظ کردهاست. با توجه به موقعیت این منطقه در تهران تبدیل کردن آن به یک پارک اکولوژیک، میتواند با تبدیل سکونتگاه غیررسمی به یک روستاشهر، تهدید آن را به فرصت تبدیل کرده و ضمن حفظ ویژگیهایِ طبیعی سایت، آن را از خطر احتمالی تخریب مصون بدارد. این پارک اکولوژیک میتواند پایلوت مناسبی برایِ متخصصان در زمینههایِ گوناگون ، بستری برایِ آموزش و فراغت شهروندان و فعالیت نهادها و گروههایِ داوطلب و عرصهای برایِ توانمندسازی و ارتقایِ کیفیِ زندگیِ ساکنین سکونتگاه غیررسمی باشد.
- Abstract
- Increasing tendency for the urbanism is a result of the extraordinary urban population growth in the last century.With the mismanagement caused by this huge growth, the earth is terribly about to be environmentally demolished. Lack of attention to the disciplines of the sustainable development is a real threat for humankind.Cities are one of the main reasons of misleading relationship of human and nature. As the main consumer and distributer of the goods and services, they are becoming the focal points in sustainability discourses. Beside paying attention to the urban management and regional planning in the cities for accessing the sustainable development goals, focusing on the improvement of the sustainable thinking in the citizens’ lives is necessary. Providing the facilities and infrastructures and educational needs, by which the citizens will be motivated to be more sustainable, could be so much inspiring in the influence of the sustainable way of living.Ecological parks are one of the infrastructures which could be a bond between educational and environmental aspects in the sustainable urban development. These kind of parks increase the possibility of collaboration among the professionals of various fields, focusing on the sustainability- related issues. In case of punctual planning, fine design and execution, and absorbing the public participation, eco-parks will be influential in other dimensions of sustainability, like economy and society.Tehran, the most populated city in Iran and one the most populated urban areas in the Middle East and the world, like many other cosmopolitans, faces lots of problems and difficulties. North to south river-valleys are one of the notable natural characteristics of Tehran, which their conservation and rehabilitation have been took into consideration in the master plans. Numerous constructions in the buffer of these natural elements, have created irreversible harms on them, however still it is not hardly to find tiny spots of natural fieldsbeside them.It is possible to experiencing the nature in Tehran by Releasing the buffers of the river-valleys, regenerating their riverbeds, improving the quality of their water, and integrated water and vegetation management. Baghchaleh Vanak (Slum-Abad or Niyayesh complex) is referred to the remained field of Deh-e-Vanak in Darakeh River-valley. Existence of a slum in Baghchaleh Vanak make the municipality to legislate some prohibition rules in construction on this area, accordingly it is not that much naturally manipulated, in compare with other river-valleys. establishing an eco-park in Baghchaleh Vanak may transform the existing slum into an urban-village, make an opportunity out of its threat. It could prevent the region from environmentally damage by preserving its natural condition. This eco-park will be an experimental pilot for experts in different fields, a place for education and recreation, a setting for participation of organizations and volunteers, and alternative for upgrading and rehabilitation of the slum and its dwellers. Keywords: Sustainable Development, Sustainable Architecture, Ecological Park, Urban-Village, Baghchaleh Vanak