عنوان پایان‌نامه
بررسی ویژگیهای ریخت شناسی و مولکولی کنه بوافیلوس آنولاتوس براساس توالی ژن سیتوکروم اکسیداز I و مقایسه آن با کنه های جنس ری پی سفالوس
- رشته تحصیلی
- انگل شناسی دامپزشکی
- مقطع تحصیلی
- دکتری تخصصی PhD
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده دامپزشکی شماره ثبت: 594 ت;کتابخانه دانشکده دامپزشکی - مخزن مرد آباد شماره ثبت: 594 ت;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 67298
- تاریخ دفاع
- ۱۲ بهمن ۱۳۹۳
- دانشجو
- هومن رونقی
- استاد راهنما
- صدیقه نبیان
- چکیده
- کنه ها، انگل های اجباری و خونخوار می باشند که از اهمیت پزشکی و دامپزشکی ویژه ای برخوردار هستند. کنه ها می توانند اجرام بیماریزا، نظیر باکتری ها، قارچ ها، تک یاخته ها و ویروس ها را منتقل کنند و موجب طیف وسیعی از بیماری ها در انسان و دام ها در سرتاسر جهان می شوند. به طور معمول، شناسایی کنه های ری پی سفالوس از سایرگونه های مشابه با استفاده از ویژگی های ریخت شناسی صورت می گیرد. با توجه به این که این ویژگی ها جهت شناسایی دقیق گونه های مختلف کنه های ماده و برخی مراحل رشد کنه ها (لاروی و نوچه ای) به سختی امکان پذیر است لذا روش های بیولوژی مولکولی می تواند به عنوان روش های مکمل تشخیصی مفید واقع شود. در این بررسی توالی کامل ژن سیتوکروم اکسیداز یک(COI) کنه های ری پی سفالوس (بوافیلوس) آنولاتوس، ری پی سفالوس بورسا و ری پی سفالوس سنگوئینوس مناطق مختلف جغرافیایی ایران به منظور ارزیابی روش¬های مولکولی جهت شناسایی و مطالعات ریشه اجدادی کنه ری¬پی¬سفالوس (بوافیلوس) آنولاتوس تعیین توالی شدند. اندازه توالی¬های ژن COI، در تمامی گونه های مورد بررسی 1539 جفت باز بودند. اختلاف ترادف های نوکلئوتیدی و اسیدهای آمینه ژن COI بین گونه های مختلف کنه های ری پی سفالوس مورد بررسی به ترتیب 5/5 تا 9/13 و 4/0 تا 2% بودند. اختلاف ترادف های نوکلئوتیدی ژن COI بین گونه های مختلف کنه های ری پی سفالوس (بوافیلوس) آنولاتوس، ری پی سفالوس بورسا و ری پی سفالوس سنگوئینوس به ترتیب 7/8، 3/0 و 1/0 بودند. اختلاف ترادف های اسیدهای آمینه این ژن در کنه های ری پی سفالوس (بوافیلوس) آنولاتوس 4/1% بود در حالیکه بین سایر کنه های مورد مطالعه هیچ اختلافی بین ترادف های اسیدهای آمینه، مشاهده نشد. به منظور ارزیابی ارتباطات تکاملی کنه های مورد بررسی، درخت تبارشناسی با استفاده از توالی های نوکلئوتیدی و اسیدهای آمینه ژن COI با روش های اتصال همسایه و حداکثر شانس ترسیم شدند. در این درختان گونه های کنه های بوافیلوس در یک شاخه قرار گرفتند و کنه های جنس ری پی سفالوس با در نظر گرفتن گونه های کنه های تحت جنس بوافیلوس در یک شاخه پیراتبار قرار گرفتند و نزدیک ترین گونه های کنه ری پی سفالوس به کنه های زیر جنس بوافیلوس کنه دو میزبانه ری پی سفالوس بورسا بود. در نهایت، نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که ترادف های ژن COI می تواند نشانگر ژنتیکی مناسبی برای تفریق و همچنین تعیین خصوصیات ژنتیکی کنه های مورد مطالعه باشد.
- Abstract
- Ticks are blood-sucking ectoparasites of great medical and veterinary significance that can transmit bacteria, protozoa, fungi and viruses, and cause a variety of human and animal diseases worldwide. Traditionally, morphological features of Rhipicephalus spp. from closely-related species have been considered for their identification and differentiation. However, it is difficult and requires expertise in order to accurately identify and differentiate engorged female ticks and some developmental stages such as larva and nymph from other similar ticks. Hence, molecular markers may be a suitable alternative. In the present study, mitochondrial cytochrome c oxidase subunit I (COI) gene of Rhipicephalus (Boophilus) annulatus, Rh. bursa and Rh. sanguineus from different regions of Iran were sequenced to assess the use of molecular techniques for identifications and phylogenetic studies of these ticks. The length of COI sequences was 1539 bp. The comparison of COI sequences between Rhipicephalus species, revealed sequence difference at both the nucleotide (5/5-13/9%) and amino acid (0.4-2%) levels. The nucleotide variation within Rhipicephalus (Boophilus) annulatus, Rh. bursa and Rh. sanguineus were 8.7, 0.3 and 0.1%, respectively. The amino acid variation was 1.4% within Rhipicephalus (Boophilus) annulatus but no amino acid difference detected within the other Rhipicephalus species examined in this study. Phylogenetic relationships of the examined ticks were constructed based on the nucleotide and amino acid sequences. Topology of all trees inferred by maximum likelihood and neighbor joining method. The phylogenetic trees show that the species of Boophilus are grouped together. The Rhipicephalus species with regard to Boophilus were paraphyletic and the species of Rhipicephalus most closely related to Boophilus was Rh. bursa which is a two-host tick. This suggests that the COI sequences could provide suitable genetic markers for the discrimination and genetic characterization of these species.
