عنوان پایاننامه
تحلیل ساختار فضایی شهر با تمرکز بر حمل و نقل عمومی: مورد مطالعاتی شهر تهران
- رشته تحصیلی
- شهرسازی
- مقطع تحصیلی
- دکتری تخصصی PhD
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس هنرهای زیبا شماره ثبت: 10957;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 71670
- تاریخ دفاع
- ۱۵ مهر ۱۳۹۴
- دانشجو
- سمانه حجازی
- استاد راهنما
- فرشاد نوریان
- چکیده
- چکیده رساله حاضر، با هدف ارائه الگوی تحلیلی ساختار فضایی شهر، و بررسی ارتباط ساختار فضایی شهر تهران با حمل و نقل عمومی انجام شده است. ساختار فضایی شهر موضوع گسترده ای است که از ابعاد مختلفی قابل بررسی است و همین امر مطالعه آن را پیچیده می سازد. همچنین، اهمیت این مطالعه در نوع نگاه متفاوت آن به موضوع حمل و نقل عمومی است. چراکه جابجایی جمعیت در مقیاس کلانشهری حتی اگر با وسایل نقلیه عمومی انجام شود، موجب تغییرات در شهر است. در این پژوهش مشخص شد، تحلیل ساختار فضایی شهر از طریق معیارهای سلسله مراتبی امکان پذیر است. معیارهای سطح اول ابعاد اصلی ساختار فضایی و معیارهای سطح دوم، معیارهای تحلیلی هستند. در بررسی ارتباط دوبدویی شاخص ها، ارتباط تراکم کاربری مسکونی با شریان های اصلی شهر تایید شده و با تراکم خطوط حمل و نقل عمومی نیز رابطه مستقیم دارد. اما رابطه ی معناداری میان وجود گره ها یا مراکز اصلی حمل و نقل عمومی و معیارهای ساختار فضایی شهر تهران پیدا نشد. مدلسازی تحلیل ساختار فضایی شهر تهران با توجه به حمل و نقل عمومی برای مراکز اصلی شهر معنادار است. این مدل نشان می دهد حمل و نقل عمومی در شهر تهران در رابطه با کاربری زمین، بخصوص کاربری مسکونی و در راستای خدمات رسانی به مرکز اصلی شهر است، اما لزوما مکان های پرجمعیت را پوشش نمی دهد. در مدل رگرسیون غیر خطی لجستیک کاربری مختلط جاذب سفر، شاخص اصلی مدل تحلیلی ساختار فضایی شهر تهران در ارتباط با حمل ونقل عمومی بوده و عامل دسترسی و کاربری زمین از وزن بیشتری نسبت به جمعیت و تمرکز برخوردار بوده است. از دیگر یافته های این پژوهش، تدوین الگوی موضوعی– تحلیلی ساختار فضایی با عنوان ماتریس ساختار فضایی شهر است. این مدل به شکل ماتریسی قابلیت تعمیم پذیری دارد. ستون های ماتریس مذکور، معیارهای سطح اول ساختار فضایی شهر مانند کاربری زمین و جمعیت، وسطرهای ماتریس، معیارهای سطح دوم مانند دسترسی و تمرکز هستند. موضوع خاص تحقیق، مانند حمل و نقل عمومی، در توصیف سطرهای ماتریس اعمال می شود. با تشکیل این ماتریس، شاخص سازی موضوعی در تحلیل ساختار فضایی شهر ممکن می شود. اجتناب از تعریف شاخص های وابسته، از ویژگی های این ماتریس است. همچنین می توان با توجه به مقیاس تحلیل، این ماتریس را به موضوعات دیگر تعمیم داد و عوامل دیگری را به عنوان سطر و ستون های ماتریس
- Abstract
- Abstract The purpose of the dissertation is developing analysis framework for urban spatial structure and studying relationship between spatial structure of City of Tehran and public transportation. According to the literature review, urban spatial structure can be analyzed by hierarchal metrics. First level of metric are major components in urban spatial structure and second level of metrics are analyzing components. One of the most important findings here is matrix of urban spatial structure as a model to analyze a subject in the city. Columns are first level metrics like population and land use. Rows are second level metrics like accessibility and centrality. Indices can be defined in the matrix without any conflicts. The matrix can be developed and new columns or rows can be added to consider different aspects of another subject in the spatial structure. Using the matrix and statistics methods in SPSS and ArcGIS, public transportation metrics in Tehran is a part of spatial structure metrics. Considering correlation between metrics, density of residential use is directly related to highways and arterials and transit corridors. There is no evidence in relationship between transit stations and spatial structure. Modelling urban spatial structure in Tehran regarding to public transportation shows transit depends on land use especially residential and service to CBD but dense areas. In logistic regression model, mixed land use is the most important factor between spatial structure and public transportation. Accessibility and land use also ate more important than population and centrality. Keywords: Spatial Structure, Public Transportation, Modelling, Logistic Regression