قدرت ، کیفر، فرهنگ :بررسی تطبیقی مداخله کیفری حکومتها در حوزه فرهنگ
- رشته تحصیلی
- حقوق کیفری و جرم شناسی
- مقطع تحصیلی
- دکتری تخصصی PhD
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی شماره ثبت: LP4075;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 74539;کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی شماره ثبت: LP4075;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 74539
- تاریخ دفاع
- ۱۹ اسفند ۱۳۹۴
- دانشجو
- فائزه واعظ فخری
- استاد راهنما
- محسن برهانی
- چکیده
- بحث مداخله حکومتها در عرصه های فرهنگی اجتماع و حدود این مداخله، در جهان امروز که مفاهیم فرهنگی و پیروآن انسجام اجتماعی در جوامع مختلف با مباحث امنیتی کشورها و قدرتهای مدرن آمیخته گشته، بسیار حائز اهمیت می¬باشد. مسلما حدود این مداخله را نظریه کیفری هر جامعه تبیین خواهد نمود که خود تابعی از نظریه سیاسی حاکم بر آن جامعه می¬باشد. در رساله حاضر تلاش شده است تا اولا استراتژیهای قدرت در دو حکومت ایران اسلامی و نولیبرالیسم آمریکایی در بستر نظریه های فراساختارگرایانه متفکر فرانسوی، فوکو، ارزیابی شده و سپس رابطه حدود مداخلات این دو نظام سیاسی در عرصه های فرهنگی اجتماع با استفاده ابزاری از کیفر در کنار ماهیت قدرت در این دو نظام سیاسی راستی آزمایی گردد. در پایان این مختصر نوشتار به خوبی آشکار خواهد شد که مداخلات حداکثری جمهوری اسلامی ایران در حوزه فرهنگ بسیار وابسته به ماهیت شبانی این سیستم حکمرانی خواهد بود تا بایسته های تمدن اسلامی، و در مقابل، کنترل و نظارت فرهنگی در نولیبرالیسم آمریکایی نیز، از دل استراتژیهای نوین قدرت و کاربرد تکنولوژیهای دانش و گفتمان در این کشور محقق می¬گردد که ازینرو قابل ردیابی در محدوده قوانین کیفری این کشور نمی¬باشد.
- Abstract
- In the new world where cultural notions and social stability in all different modern societies are intertwined with safety challenges to a modern power, the study of limits of the governmental interferences in the cultural realms of societies is a very important and considerable subject. In this study, in order to look at two criminal policies of two different countries, Islamic Republic of Iran and Neo-Liberal America, I have been first trying to show the strategies of power in these two countries in the postmodern ideas of French thinker, Michel Foucault, and then I have been trying to show how their political system of government can justify the limits of governmental interferences in these countries. In the end, it will appear that Iran’s maximum interference mostly is justifiable by its foucauldian description of “Shepherd power,” and on the other hand, in the US most interference will be through discourses instead of using penal codes.