عنوان پایان‌نامه
حزب عدالت و توسعه در ترکیه از فراگیری تا اقتداگرایی
- رشته تحصیلی
- علوم سیاسی-اندیشه های سیاسی
- مقطع تحصیلی
- دکتری تخصصی PhD
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی شماره ثبت: LP4281;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 78615;کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی شماره ثبت: LP4281;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 78615
- تاریخ دفاع
- ۱۱ دی ۱۳۹۵
- دانشجو
- ابوالحسن خلج منفرد
- استاد راهنما
- حمید احمدی
- چکیده
- روی کار آمدن حزب عدالت و توسعه (AK Party)در ترکیه مهمترین تحول و نقطه عطفی در عرصه سیاست در دوره جمهوریت در این کشوربه شمار می رود. دوره‌ای که از آن به "جمهوریت گروه دوم " در مقابل جمهوریت گروه اول یعنی آتاترک و پیروانش تعبیر شده است. در این پژوهش حزب عدالت و توسعه در چهارچوب نظریه‌های مربوط به احزاب سیاسی مورد مطالعه قرارگرفته است. مطالعه ریشه‌های فکری و اجتماعی و زمینه‌ها و عوامل موثر بر تاسیس و موفقیتهای پی درپی "حزب عدالت و توسعه " از سال 2001 تا 2015 میلادی به عنوان پرسش اصلی و بررسی عوامل موثردر ناکامی حزب عدالت و توسعه درکسب اکثریت کرسیهای مجلس برای تشکیل دولت تک حزبی در انتخابات ژوئن 2015 وپیش بینی آینده‌ای این حزب درعرصه سیاسی ترکیه پرسش فرعی این تحقیق بوده که برای پاسخ به آنها ترکیبی از نظریات مطرح شده درخصوص احزاب سیاسی به کار گرفته شده است. نظرات "استین روکان " درباره نقش شکافهای اجتماعی در تاسیس احزاب سیاسی برای مطالعه ریشه‌های تاریخی واجتماعی "حزب عدالت و توسعه" و نظریه "اتو کرچ هایمر" در خصوص ایجاد و گسترش "احزاب فراگیر" برای توضیح سربرآوردن "نوگرایان "از درون حزب اسلام گرای رفاه ترکیه وتاسیس حزب عدالت و توسعه در سال 2001 میلادی در ترکیه به کاررفته است. گرایشات اقتدار طلبانه رجب طیب اردوغان در سالهای گذشته و تلاش حزب عدالت و توسعه برای کسب اکثریت دوسوم کرسیهای مجلس به منظور تغییر قانون اساسی درجهتی که بتواند نظام سیاسی این کشور را تغییر داده و" نظام ریاستی" را براین کشور حاکم گرداند تا حدی درچهارچوب نظریه "روبرت میخلز" درباره احزاب سیاسی قابل تحلیل است. اقتدارگرایی در حزب عدالت و توسعه وحاکمیت شخص مدار اردوغان برترکیه،تغییر در سیاستهای داخلی وخارجی حزب حاکم درترکیه را در پی داشت و موجب شد آرام آرام ویژگیهای یک حزب فراگیرازاین حزب سلب شود و در نتیجه شکافها درجامعه ترکیه مجددا تشدید شد.
- Abstract
- The advent of AK Party in Turkey is the most important change and a turning point in the politics during Turkish Republic era. This change is called “The Republic of Second Group” against “The Republic of First Group”, which refers to Ataturk and his Followers. Here in this research The Justice and Development Party is studied in the framework of Political Parties Theories. The main question of the research is: What are social roots of AK Party and the factors effecting its establishment and consecutive successes since 2001 till 2015 AD? The second purpose of this research is to investigate the causes of failure of AK Party to occupy the majority of Turkish Parliament seats in June 2015 elections. To answer these questions, a combination of Political Parties Theories has been used in this research. Stein Rokkan’s theory of social cleavages and their role in establishing political parties is used to investigate the historical and social roots of Justice and Development Party and Otto Kirchheimer's conception of the catch-all party is used to explain how reformists emerged from Islamic party of Refah in Turkey and established the Justice and Development Party in 2001. Finally Robert Michels’s conception of iron law of oligarchy, partly is used to explain the authoritarian behavior of recep tayyip erdo?an and his party in recent years in Turkey. In this authoritarian period, erdo?an and his government tried to change the domestic as well as foreign policy of Turkey which caused missing the characteristics of catch-all Party by AK Party. Trying to occupy two third of the seats in parliament by AK Party In order to change the parliamentary system of Turkey to presidential one is also of consequences of personalistic authoritarian rule.
