عنوان پایان‌نامه

منظر ذهنی تهران در سینمای ایران مطالعه آثار سه نسل از فیلمسازان سینمای ایران



    دانشجو در تاریخ ۱۳ مهر ۱۳۹۵ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "منظر ذهنی تهران در سینمای ایران مطالعه آثار سه نسل از فیلمسازان سینمای ایران" را دفاع نموده است.


    رشته تحصیلی
    مطالعات زنان
    مقطع تحصیلی
    دکتری تخصصی PhD
    محل دفاع
    کتابخانه دانشکده علوم اجتماعی شماره ثبت: 5333 رس
    تاریخ دفاع
    ۱۳ مهر ۱۳۹۵
    استاد راهنما
    اعظم راودراد

    شهرها فارغ از منظر جغرافیایی شان از منظری ذهنی نیز برخوردارند که نه تنها ریشه در تجرب? زیسته افراد دارد که بخش عمده ای از آن توسط رسانه ها شکل می گیرد. نظر به اینکه رسانه سینما به یکی از مهمترین ابزارهای شناخت ما از جهان معاصر تبدیل شده و تهران نیز به عنوان مرکز سیاسی، اقتصادی و فرهنگی ایران، معنای «شهر» در سینمای ایران را نمایندگی می کند، هدف از نگارش این رساله، مطالع? شکلی از منظر ذهنی تهران است که توسط سینما شکل می‌گیرد. برای دستیابی به این هدف، مطالعه حاضر در دو بخش تحلیل متن و دریافت مخاطب به انجام رسیده است. در بخش اول مجموع سی فیلم از ده کارگردان سینمای ایران با روش تحلیل محتوای مضمونی مورد تحلیل و تفسیر قرار گرفته‌است. تحلیل آثار این سه نسل در چهار دهه تولید صنعتی در سینمای ایران نشان می‌دهد که در تصویر مخوف تهران میان آن‌ها توافقی نانوشته برقرار بوده‌است. چرا که در طول پنج دهه تهران کماکان با مسائل حل ناشدنی‌اش همچون پیامدهای مهاجرت روستاییان به شهر، کمبود مسکن و مسئله کار به تصویر درمی‌آید. تنها چیزی که میان این سه گروه تفاوت ایجاد می‌کند نوع مواجهه آنان است با این تهران مخوف و پُر مسئله. اما نتایج مربوط به بخش تفسیر مخاطبان، از شهری که در سینما دیده‌اند نشان داده که میان مخاطبان تهرانی و شهرستانی در شکل دریافت از تصویر سینمایی تهران تفاوت معناداری وجود دارد. به این معنا که هر چند مخاطبان تهرانی همچنان‌که در فیلم‌ها دیده‌اند، تهران را شهری مسئله‌دار و ترسناک تصوّر کرده‌اند اما مخاطبان شهرستانی این فیلم‌ها، نه تنها از تهرانی که در سینما دیده‌اند نترسیده‌اند که حتی مسائل آن را جذاب دیده و آرزوی تجربه آن را داشته‌اند. این مطالعه نشان می‌دهد که مسائلی که تهرانیان را از این شهر ترسانده و گریزان می‌کند، شهرستانی‌ها را به تهران گسیل می‌کند.
    Abstract
    My main question is that what kind of imagination is created on city through the Iranian films? Is Tehran image has changed over time? My central argument is that although the representation of city is interrelated to Tehran in the most of Iranian movies, the central components of the city had been absent. The first part of the thesis, go through the movies of three generation of Iranian filmmakers, (Filmmakers of the '40s, 60 s up to 80 s) and I have investigated thirty films through content analysis. The question is that what has changed in city images in these fifty years? Do filmmakers, have depicted the city and its problems in a very different ways during the time or not? The results of this study showed that, urban spaces and Tehran icons have been absent in the most of films in any period, instead the city represented through its acute problems and difficulties and central issues are the same in all three generations such as Consequences of immigration to the city, shortage of occupation and dwelling. The second section explore about the reception of the urban image on films. I wanted to understand how audiences are interpreting Tehran through the movies and if they were influenced by the images they experienced through those films? As a conclusion, I found there is a meaningful difference between the audiences who born and live in Tehran and the ones who are Immigrate to the city. First group are afraid of Tehran which is depicted on movies with its difficulties but the second group found these issues so interesting which made them to come and make life in this city. As a matter of fact, the issues which abandoned the first group, attracted the second one.