عنوان پایان‌نامه
مقایسه یک دوره تمرین تناوبی شدید با استقامتی تداومی بر بیان mir-۱ و عوامل وابسته در کاردیو میوسیتهای رت های دیابتی
- رشته تحصیلی
- تربیت بدنی و علوم ورزشی - روانشناسی ورزشی
- مقطع تحصیلی
- دکتری تخصصی PhD
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی شماره ثبت: 1189;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 69700
- تاریخ دفاع
- ۱۸ فروردین ۱۳۹۴
- دانشجو
- مریم دلفان
- استاد راهنما
- علی اصغر رواسی, محمدرضا کردی
- چکیده
- مقدمه: به دلیل روند رو به رشد دیابت و عوارض ناشی از این بیماری، از جمله کاردیومیوپاتی دیابتی و با توجه به نقش ورزش در کنترل عوارض این بیماری، و عدم بررسی ورزش بر سازوکار-های مولکولی موثر بر کاردیومیوپاتی بیماران دیابتی، هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثر بخشی دو نوع تمرین تناوبی شدید و تمرین هوازی تداومی بر بیان ژن miR-1 و عوامل وابسته در مسیر آپوپتوزیس کاردیومیوسیت رت های دیابتی بود. روش شناسی: 21 سر رت نژاد ویستار با میانگین وزن g10±260، پس از القا دیابت (تزریق 50 میلی گرم استرپتوزوتوسین به ازاء هر کیلوگرم وزن بدن) به شکل تصادفی به سه گروه 7 تایی: کنترل (C)، استقامتی تداومی (CT) و تناوبی شدید (HIT) تقسیم شدند، برنامه تمرینی به مدت پنج هفته و پنج روز در هفته اجرا شد؛ هر جلسه برنامه تمرین هوازی 30 دقیقه دویدن با شدت 65- 60 درصد VO2max بود. برنامه تمرینی گروه تناوبی، چهار تناوب دویدن سه دقیقه¬ای با شدت 90 تا 85 درصد VO2max و یک دقیقه ریکاوری با شدت 30 تا 35 درصد VO2max بین هر تناوب بود، ابعاد پایان یسیتول و دیاستول، همچنین کسر تزریقی به وسیله اکوکاردیوگرافی، میزان پروتئین Hsp-60 و caspase-3 به روش western blot و بیان ژن های IGF-1 و IGF-1R وmiR-1 به روش qRT- PCR- و میزان گلوکز پلاسما به روش گلوکز اکسیداز سنجیده شد. یافته ها: نتایج نشان داد، هر دو مدل تمرینی، باعث کاهش معنادار بیان ژن miR-1 نسبت به گروه شده است اما این کاهش در گروه HIT بیشتر بود (0. 05P<) ؛ همچنین میزان بیان ژن IGF-1 و IGF-1R در هر دو گروه تمرینی نسبت به گروه C افزایش معناداری یافته بود که این افزایش در گروه HIT بیشتر بود (0. 05P<) ؛ نتایج Western blot حاکی از افزایش مقدار Hsp-60 و کاهش میزان تبدیل proCaspase-3 به Caspase-3 در هر دو گروه تمرینی نسبت به گروه C بود، هرچند این مشاهده در گروه HIT، بارزتر بود. همچنین ابعاد پایان سیستول و دیاستول در هر دو گروه تمرینی نسبت به گروه C کاهش معنادار و کسر تزریقی افزایش معناداری یافته است (0. 05P<). نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرینات ورزشی، به خصوص تناوبی شدید با سرکوب miR-1، می-تواند مداخله موثری برای کاهش عوارض دیابت از جمله کاردیومیوپاتی دیابتی باشد.
- Abstract
- Introduction: Due to the development of diabetes and complications of the disease such as diabetic cardiomyopathy, And Considering the role of exercise in the management of symptoms, the effect of Exercise on molecular mechanisms of diabetic cardiomyopathy remains unknown, The purpose of this study was to investigate the effect of high intensity interval training and continuous endurance training on expression of mir-1 and related factors in cardiomyocyte of diabetic rats. Method: 21 Wistar rats with an average weight 260 ± 10g, after induction of diabetes (streptozotocin injection of 50 mg per kg body weight) were randomly divided into 3 groups: control, continuous endurance, high intensity interval. Endurance training sessions was 30 minutes running on treadmill with intensity of about 60% VO2max. In intensity interval group the training program was four frequencies of 90 to 85% VO2max and one minute recovery between each frequency with 30 to 35% VO2max. End-systolic and diastolic dimension and ejection fraction was measured by ecocardiogerafy, Hsp-60 protein and the caspase-3 was measured by western blot and Gene expression of IGF-1, IGF-1R and mir-1 was measured by the method of qRTPCR and plasma glucose was measured by glucose oxidase. Results: The results showed that both exercise training significantly reduced the expression of mir-1 compared to control group, but this decline was more severe in intensity interval group (p?0.05); The expression of IGF-1, IGF-1R in both training groups compared to the control group had significantly incresed but this increased was more severe in intensity interval group (p?0.05); Western blot results showed an increase in the amount of Hsp-60 and reduce the conversion proCaspase-3 on Caspase-3 in both groups was compared to Group C, although this observation in HIT, was pronounced; The end systolic and diastolic dimensions of both groups significantly decreased compared to group C and injection fraction is a significant increase (P<0.05). Discussion: Appear to exercise; especially intermittent severe repression mir-1 can be effective interventions to reduce the complications of diabetes including diabetic cardiomyopathy.
