عنوان پایان‌نامه
تدوین الگوی توانمند سازی اجتماع محور در راستای توسعه ی پایدار سکونتگاههای روستایی( مطالعه موردی : شهرستان بهاباد استان یزد)
- رشته تحصیلی
- جغرافیاو برنامه ریزی روستائی
- مقطع تحصیلی
- دکتری تخصصی PhD
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 70102;کتابخانه دانشکده جغرافیا شماره ثبت: 1988
- تاریخ دفاع
- ۲۳ شهریور ۱۳۹۴
- دانشجو
- احمد افروزیان بهابادی
- استاد راهنما
- فضیله دادور
- چکیده
- چکیده توانمند سازی اجتماع محور فرایندی است مشتمل بر آگاه سازی و شناخت از وضعیت موجود،حذف محدودیت ها و موانع ساختاری،بهره گیری از منابع و ظرفیت های جوامع محلی به منظور مدیریت موثر بر تلاش ها و تصمیم گیری ها در جهت بهبود شرایط زندگی. و ابزاری است که هدف های فردی را با اهداف مشارکتی جامعه و مناطق روستایی هم سو و هم جهت کرده و این باور را ایجاد می کند که پیشرفت و تحول و توسعه در مناطق روستایی، منافع ساکنین این مناطق را به همراه خواهد داشت. بر این اساس هدف از این پژوهش تدوین الگوی توانمند سازی اجتماع محور در راستای توسعه پایدار سکونتگاههای روستایی شهرستان بهاباد است. نوع تحقیق کارکردی و روش پژوهش «توصیفی – تحلیلی و اکتشافی» است. ابزار جمع اوری اطلاعات سرشماری های عمومی نفوس و مسکن و همچنین پرسشنامه و مصاحبه های میدانی است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار استنباطی مانند ضریب همبستگی، ضریب رگرسیون و مدل های تاپسیس، منطق فازی، LSD استفاده شده است. شاخص های تحقیق 59 شاخص اقتصادی، اجتماعی - نهادی، کالبدی و زیست محیطی برای تحلیل وضعیت توسعه پایدار 21 مناطق روستایی بهاباد است. یافته های تحقیق نشان می دهد در شاخص های اقتصادی، نهادی-اجتماعی، کالبدی و زیست محیطی به ترتیب روستاهای روستای احمدآباد؛ آسفیج؛ بنستان و حسین آباد سرکازه به عنوان برخوردارترین روستاها و روستای سیمکوئیه؛ حسین آباد سرکازه؛ رحیم آباد و احمدآباد به عنوان محروم ترین روستاها شناخته شدند. طبق بررسی های صورت گرفته از دیدگاه ساکنین روستاهای احمد آباد، آسفیج، بنستان و دهنو ملا اسماعیل به ترتیب با ضریب فازی 72/2، 61/2، 53/2 و 40/2 دارای ظرفیت های توانمندسازی بالایی در قالب مشارکت های مردمی، تعاونی های چندمنظوره، استقبال از تغییرات در حوزه کشاورزی و صنعت، کسب آموزش های نوین توسعه روستایی می باشند. یافته ها بر اساس مدل برازش رگرسیونی نشان می دهد بخش های چهار گانه داده شده بر مدل به میزان 6/87 درصد از تغییرات توسعه پایدار مناطق روستایی بهاباد را تبیین می کند. همچنین مدل تحلیل مسیر نشان می دهد شاخص های اجتماعی - نهادی دارای بیشترین تاثیر و بخش کالبدی دارای کمترین تاثیر در توانمندسازی مناطق روستایی بهاباد می باشند. تحلیل نابرابری ها در مناطق روستایی بهاباد بر اساس مدل تحلیل واریانس چند متغیره (طرح عاملی) نیز نا
- Abstract
- ندارد
