عنوان پایان‌نامه
آثار حاد و طولانی مدت تمرینات استقامتی بر سطوح پلاسمایی آدیپولین _ فورین فاکتور رشد تغییر دهنده بتا-۱ در زنان چاق یائسه کم تحرک
- رشته تحصیلی
- تربیت بدنی و علوم ورزشی - روانشناسی ورزشی
- مقطع تحصیلی
- دکتری تخصصی PhD
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی شماره ثبت: 1198;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 70336
- تاریخ دفاع
- ۱۱ شهریور ۱۳۹۴
- دانشجو
- نجمه رضائیان
- استاد راهنما
- علی اصغر رواسی, رحمن سوری
- چکیده
- زمینه و هدف: چاقی و انباشت چربی خطر وقوع دیابت و مقاومت به انسولین را افزایش می دهد. آدیپولین (CTRP12) آدیپوکاینی است نوظهور با خاصیت ضدالتهابی که عمدتاً در بافت چربی بیان و سنتز می شود. آدیپولین ضمن بهبود حساسیت انسولینی، در کاهش سطح گلوکز خون نیز نقش دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر حاد و طولانی مدت تمرینات استقامتی و مقاومتی بر سطوح سرمی آدیپولین، فورین، فاکتور رشد تغییردهنده بتا-1 (TGF-?1)، فاکتور نکروز کننده تومور- آلفا (TNF-?) و شاخص مقاومت به انسولین (HOMA-IR) در زنان چاق یائسه کم تحرک انجام شد. مواد و روش ها: 30 زن چاق (شاخص توده بدنی> 30 کیلوگرم بر مترمربع)، یائسه، سنین 65-50 سال و کم تحرک، انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه استقامتی و مقاومتی و کنترل تقسیم شدند. آزمودنی ها در گروه استقامتی در تمرینات دویدن روی تردمیل با شدت 80-60 درصد ضربان قلب بیشینه به مدت 45-15 دقیقه در هر جلسه، شرکت کردند. در گروه مقاومتی نیز آزمودنی ها در تمرینات مقاومتی 3-2 نوبت با 12-8 تکرار در شدت 65-40 درصد یک تکرار بیشینه مشارکت داشتند. تمرینات به مدت 12 هفته و سه جلسه در هر هفته انجام شد. خون گیری به منظور اندازه گیری سطوح فاکتورهای خونی مورد نظر، پیش از شروع پروتکل، بلافاصله پس از اولین جلس? تمرین و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین انجام شد. طبیعی بودن توزیع داده ها با استفاده از آزمون شاپیر و ویلک بررسی شد. از آزمون آنالیز واریانس با اندازه گیری مکرر جهت بررسی معنی داری تغییرات درون گروهی و بین گروهی و اثر تعاملی تغییرات درون گروهی و بین گروهی بعد از یک جلسه تمرین و 12 هفته تمرین استفاده شد. در صورت معنی داری اثر تعاملی و تغییرات درون گروهی و بین گروهی، از آزمون تی زوجی جهت گزارش تغییرات درون گروهی هر یک از متغیرها استفاده شد؛ معنی داری تغییرات بین گروهی متغیرها نیز با کمک آزمون تحلیل واریانس یک طرفه انجام شد و در صورت معنی داری آزمون تعقیبی بن فرونی انجام گرفت. با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون ارتباط بین شاخص های مورد بررسی، قبل و بعد از آزمون برآورد گردید. در همه آزمون ها مقدار خطا در سطح 05/0> P محاسبه و با استفاده از برنامه آماری SPSS ویراست 19، انجام شد. یافته ها: بنابر نتایج آزمون آنالیز واریانس با اندازه گیری مکرر اثر تعاملی زمان بر گروه برای آدیپولین (006/0P=)، TGF-?1 (020/0P=)، TNF-? (008/0P=) و HOMA-IR (007/0P=) و تغییرات بین گروهی تنها برای آدیپولین (002/0P=) معنی¬دار بود. اجرای یک جلسه تمرین استقامتی به ترتیب موجب کاهش و افزایش سطوح سرمی آدیپولین (000/0=P) و فورین (001/0=P) گردید و تنها تغییرات فورین سرم پس از یک جلسه تمرین مقاومتی معنی دار بود (033/0=P). سطوح سرمی آدیپولین (048/0=P)، TGF-?1 (037/0=P)، انسولین (002/0=P) و HOMA-IR (003/0=P) پس از 12 هفته تمرین استقامتی با کاهش معنی دار همراه بود. اجرای 12 هفته تمرینات مقاومتی منجربه کاهش معنی دار سطوح انسولین (032/0=P) و HOMA-IR (031/0=P) گردید. بنابر نتایج آزمون تحلیل واریانس یک طرفه، بین تاثیر یک جلسه تمرین استقامتی و مقاومتی بر سطح آدیپولین سرم (000/0=P)، تفاوت معنی داری وجود داشت. هم چنین، تفاوت معنی داری بین تاثیر 12 هفته تمرین استقامتی و مقاومتی بر سطح فورین (000/0=P)، TNF-? (028/0=P) و HOMA-IR (014/0=P) مشاهده شد. بنابر نتایج آزمون همبستگی پیرسون، بین سطوح اولیه آدیپولین سرم با ارزش های اولیه شاخص های آنتروپومتری و سطوح اولیه انسولین، گلوکز ناشتا و HOMA-IR، در دو گروه تمرینی استقامتی و مقاومتی، ارتباط معنی داری وجود نداشت (05/0>P). اما پس از یک جلسه تمرین، در گروه استقامتی بین تغییرات آدیپولین سرم با تغییرات انسولین (001/0=P) و در گروه مقاومتی بین تغییرات آدیپولین سرم با تغییرات شاخص مقاومت انسولین ارتباط معنی داری مشاهده شد (037/0=P). پس از 12 هفته تمرین نیز تنها در گروه مقاومتی بین تغییرات آدیپولین سرم با تغییرات درصد چربی بدن ارتباطی معنی دار گزارش گردید (046/0=P). نتیجه گیری: چنین به نظر می رسد تمرینات استقامتی در مقایسه با تمرینات مقاومتی در تنظیم سطوح آدیپولین سرم در زنان چاق یائسه کم تحرک موثرتر باشد. اما با توجه به بهبود مقاومت به انسولین پس از تمرینات استقامتی و مقاومتی و تغییرات دیگر شاخص های خونی مورد بررسی، انجام مطالعات بیشتر جهت تعیین ساز و کار درگیر در تغییرات آدیپولین ضروری است.
- Abstract
- Aim and Background: Obesity and fat accumulation increase the risk of diabetes and insulin resistance. Adipolin/CTRP12 is a novel adipokine richly expressed by adipose tissue with anti-inflammatory, insulin sensitizing and glucose lowering effects. This study examined the acute and chronic effects of endurance and resistance training on serum levels of adipolin, furin, transforming growth factor -?1 (TGF-?1), tumor necrosis factor- ? (TNF-?) and insulin resistance index (HOMA-IR) in Sedentary Postmenopausal Obese Women. Methods and Materials: Thirty Sedentary Postmenopausal Obese (BMI>30 Kg/m2) Women (aged 50-65 years) were randomly assigned to endurance ande resistance training groups and control group. Training groups performed endurance (15-45 min running on treadmill at 60-80% of maximal heart rate) and resistance training (2-3 sets of 8-12 repetitions at 40-65% of one-repetition maximum), 3 days per week for 12 weeks. Blood samples were taken before, immediately after first session and 48 hours after last training session. Data were assessed for normality using Kolmogrov-Smirnof’s test. The within groups and between groups differences assessed by Repeated measures ANOVA. When time and group interaction indicated the presence of a significant difference, paired t-test was used to determine significance of post training changes compared to pre training values. Furthermore, When between groups difference were significant, one-way analysis of variance (ANOVA) was used to compare pre- and post- training values among three groups. When ANOVA indicated the presence of a significant difference, post-hoc comparisons using Bonferroni’s method were applied to identify which mean differences were statistically significant. The relationships between pre and post training changes were determined using Pearson’s correlation test. The level of significance in all statistical analyses was set at P<0.05. All statistical analyses were performed with SPSS 19.0 software package for Windows. Results: Repeated measures ANOVA showed that time and group interaction were significant for changes in adipolin (P=0.006), TGF-?1 (P=0.020), TNF-? (P=0.008) and HOMA-IR (P=0.007), and between groups differences were significant just for adipolin changes (P=0.002). One session of endurance training caused in significant decreases and increases in adipolin (P=0.000) and furin (P=0.001) levels, respectively. However, changes in serum levels of furin were significant following one session of resistance training (P=0.033). serum levels of adipolin (P=0.048), TGF-?1 (P=0.037), insulin (P=0.002) and HOMA-IR (P=0.003) significantly declined after 12 weeks of endurance training. Twelve weeks of resistance training led to significant decreases in insulin levels (P=0.032) and HOMA-IR (P=0.031). According to ANOVA, there were significant differences between one session of endurance and resistance training for adipolin levels (P=0.000). Furthermore, there existed significant differences changes of between serum levels of furin (P=0.000), TNF-? (P=0.028) and HOMA-IR (P=0.014) after 12 weeks of endurance and resistance training. Pearson correlation did not show any significant correlations between pre training levels of adipolin and those of antropmotheric indecis and levels of insulin, glucose and HOMA-IR (P>0.05). However, there were significant correlations between changes in adipolin levels and insulin (P=0.001) after one session of endurance training and between changes in adipolin levels and HOMA-IR (P=0.037) after one session of resistance training. Additionally, significant correlations existed between changes in adipolin levels and body fat percent following 12 weeks of resistance training. Conclusion: It seems that endurance training is more effective than resistance traing to regulate serum levels of adipolin in Sedentary Postmenopausal Obese Women. As insulin resistant improved following both of endurance and resistance training and considering changes in other factors assessed, more investigations are needed to establish the related mechanisms involved in changing adipolin levels.
