عنوان پایان‌نامه
« اثر ترکیبات محرک تغذیه ای روی برخی ویژگیهای فیزیولوژیک زنبور عسل Apis mellifera »
- رشته تحصیلی
- حشره شناسی کشاورزی - فیزیولوژی و سم شناسی
- مقطع تحصیلی
- دکتری تخصصی PhD
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی شماره ثبت: 6846;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 74200;کتابخانه مرکزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی شماره ثبت: 6846;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 74200
- تاریخ دفاع
- ۲۵ بهمن ۱۳۹۴
- دانشجو
- علی درویش زاده
- استاد راهنما
- غلامعلی نهضتی پاقلعه, وحید حسینی نوه
- چکیده
- یکی از مهم‌ترین پدیده‌هایی که امروزه زنبور عسل (Apis mellifera) با آن مواجه است بیماری سندروم ریزش کلنی‌های زنبوران عسل (CCD) می‌باشد. سندرم ریزش کلنی زنبوران عسل پدیده‌ای است که طی آن زنبوران کارگر به‌طور ناگهانی از مجموعه جمعیت ناپدید می‌شوند درحالی‌که در اطراف کلنی‌ها اثر چندانی از زنبوران تلف شده مشاهده نمی‌گردد. امروزه با توجه به گسترش سیستم‌های تک کشتی، تأمین مواد غذایی موردنیاز در زنبور عسل با خطر جدی روبرو شده است و چه‌بسا یکی از مهم‌ترین عوامل ضعیف شدن زنبوران عسل در دهه‌های اخیر نسبت به گذشته عدم توانایی تأمین مواد موردنیاز بدن باشد که استفاده از رژیم‌های غذایی مناسب می‌تواند باعث کاهش این پدیده در زنبوران عسل باشد. یکی از عوامل مهم جهت ساخت رژیم غذایی، استفاده از مواد محرک تغذیه‌ای می‌باشد که باعث افزایش تمایل زنبور به غذای مورد نظر می شود. این پژوهش برای مطالعه اثر دو ماده محرک تغذیه ای (اسیدآمینه پرولین و بره موم) روی برخی ویژگی های فیزیولوژیک زنبورعسل انجام شد. در این آزمایش تأثیر تیمارهای مختلف تغذیه ای روی رشد غدد شیری، تعداد هموسیت و فعالیت آنزیم فنول اکسیداز زنبور عسل مورد بررسی قرارگرفت. این آزمایش در زنبورستان و آزمایشگاه زنبورعسل پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران (گروه علوم دامی) در قالب دو مطالعه صحرایی و آزمایشگاهی (انکوباتور)، در سال های 1393 و 1394 انجام گردید. نتایج این تحقیق نشان داد بالاترین میزان مصرف روزانه شربت معادل 48/84 میکرولیتر برای هر زنبور در تیمار 1000 پی یی ام پرولین مشاهده گردید. درحالی‌که این میزان در تیمار شربت بره موم معادل 44/41 میکرولیتر برای هر زنبور در تیمار 15 درصد بره موم محاسبه شد. در شرایط آزمایشگاهی، جیره غذایی محتوی پرولین (7/5 درصد) میانگین مصرف بالاتری (1/98 میلی‌گرم بر روز برای هر زنبور) نسبت به جیره غذایی محتوی بره موم (غلظت 10 درصد و مصرف 1/68 میلی‌گرم بر روز برای هر زنبور) در جیره داشته است. نتایج به دست آمده نشان داد که اسید آمینه پرولین در شرایط آزمایشگاه برای زنبور عسل مصرف بیشتری داشته و به میزان بیشتری باعث رشد غدد شیری گردیده است. در مقابل، بره موم تاثیر بیشتری روی تعداد هموسیت و فعالیت آنزیم فنول اکسیداز داشته است. نتایج آزمایش صحرایی نشان داد که بین میزان رشد جمعیت و پرورش نوزادان، اختلاف م
- Abstract
- Colony Collapse Disorder (CCD) is one of the most important phenomena that honeybee (Apis mellifera) is facing it, recently. In CCD, honey bee worker disappear from the colony abruptly, while we cannot observed any effect of dead workers around the colonies. Due to the expansion of monoculture systems, food providing for the bees is a serious risk and perhaps one of the most important factors that weakening the honeybees is their inability to supply the body requirements. Using appropriate diets could reduce this phenomenon in the honey bees. Making nutritional diets using phagostimulant compounds is one of the important methods which increase the tendency of honeybees to these diets. In this research we studied the effect of phagostimulant compounds (proline and propolis) on some physiological properties of honeybee. The effects of dietary treatments on the growth of hypopharengeal glands, the number of hemocytes and phenoloxidase enzyme activity were studied in A. mellifera. This study was performed in the apiary and laboratory in Department of Animal Science, College of Agriculture and Natural Resources, University of Tehran, in two field and laboratory (incubators) tests, between 2014 and 2015. The results showed that the highest dose of proline syrup consumption was 48.84 µl/bee which observed in 1000 ppm proline treatment. While, this amount was measured as 44.41 µl/bee in 15% propolis treatment. In laboratory conditions, proline containing diet (7.5%) was more consumed (1.98 mg/day/bee) in compare with propolis (10 %) containing diet (1.68 mg/day/bee). The obtaind results showed that the proline amino acid was more consumed in laboratory conditions and caused higher hypopharyngeal glands growth (p < 0.05). However, propolis had more effects on hemocytes number and phenoloxidase activity. Field test results showed no significant difference between the growth and development of infants (p > 0.05), while palatability of produced diets were statistically signifi
