عنوان پایان‌نامه
:« تاثیر آفت کش های آبامکتین، ایمیداکلوپرید و کلرپایریفوس بر تغییرات دموگرافیک و فیزیولوژیک سن شکارگر( Macrolopus pygmaeus (wagner دشمن طبیعی شب پره مینوز گوجه فرنگی»
- رشته تحصیلی
- حشره شناسی کشاورزی - فیزیولوژی و سم شناسی
- مقطع تحصیلی
- دکتری تخصصی PhD
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی شماره ثبت: 6667;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 71995
- تاریخ دفاع
- ۱۳ دی ۱۳۹۴
- دانشجو
- ایمان شریفیان
- استاد راهنما
- قدرت اله صباحی
- چکیده
- سن شکارگر Macrolophus pygmaeus (Wagner) از خانواده Miridae یک شکارگر پلی¬فاژ آفات گلخانه¬ای در جهان است که اخیرا به طور وسیع در برنامه¬های مدیریت تلفیقی آفات استفاده می¬شود. این شکارگر قابلیت تغذیه از تخم و لارو شب¬پره مینوز گوجه فرنگی، یکی از مهمترین آفات گوجه¬فرنگی در محیط گلخانه، و کنترل قابل قبول آن را از خود نشان داده است. در مطالعه حاضر، اثرات جانبی آبامکتین، ایمیداکلو¬پرید و کلرپایریفوس به عنوان حشره¬کش¬های پرکاربرد در گلخانه¬ها، بر نوع واکنش تابعی، فراسنجه های نرخ حمله و زمان دستیابی، شاخص¬های مرتبط با رشد جمعیت و جدول زندگی و همچنین سطوح آنزیم¬های سم¬زدای سن شکارگر M. pygmaeus با تغذیه از تخم¬ Tuta absoluta مورد بررسی قرار گرفت. همه¬ی مراحل تحقیق در شرایط آزمایشگاهی (دمای 2±25 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 5±65 درصد و دوره نوری 16:8 تاریکی: روشنایی) و روی حشرات کامل شکارگر انجام گرفتند. در ابتدا آزمایش های زیست سنجی برای تعیین دزهای کشنده و زیرکشنده 50 و 30 درصد با استفاده از آفت¬کش فرموله شده و در زمان 24 ساعت صورت پذیرفت. آلوده¬سازی برگ گوجه فرنگی به روش غوطه¬وری انجام شد. نتایج این آزمایش¬های نشان داد که کلرپایریفوس (mg a.i./L 91/42LC50=) سمی¬ترین ترکیب علیه حشرات کامل M. pygmaeus بوده و پس از آن نیز آفت¬کش¬های آبامکتین (mg a.i./L 45/80LC50=) و ایمیداکلوپرید (mg a.i./L 48/81LC50=) بیشترین سمیت را از خود نشان دادند. همچنین LC30 کلرپایریفوس، آبامکتین و ایمیداکلو¬پرید به ترتیب 2/32، 6/69 و 2/66 میلی¬گرم ماده موثره بر لیتر برآورد گردید. غلظت زیرکشنده (LC30) حشره¬کش¬ها در زمان 24 ساعت در برآورد اثرات زیرکشنده آفت¬کش¬ها مورد استفاده قرار گرفت. مطالعات واکنش تابعی (با استفاده از تراکم¬های مختلف شامل 1، 2، 3، 4، 5، 8، 10، 15، 20 و 30 تخم میزبان) نشان داد که سن شکارگر قبل و بعد از تیمار با دز زیرکشنده آفت¬کش¬ها، واکنش تابعی نوع II را از خود نشان می¬دهد. مقایسه نرخ حمله حشرات تیمارشده توسط دز زیرکشنده آفت¬کش¬های مذکور با حشرات شاهد و مقادیر شاخص D? (و حدود بالا و پایین آن در سطح اطمینان 95%) نشان داد که آبامکتین ](0543/0- ?1973/0-) 1245/0- بر ساعت[، ایمیداکلوپرید ](0707/0- ?2129/0-) 1418/0- بر ساعت[ و کلرپایریفوس ](0666/0- ?2179/0-) 1423/0- بر ساعت[ هر سه نرخ حمله شک
- Abstract
- Predatory mirid bug Macrolophus pygmaeus is a polyphagous predator of greenhouse pests all over the world, which is widely used in IPM programs, recently. This predator is able to feed on eggs and larva of tomato leafminer moth, one of the most important tomato pests in greenhouses, and showed reliable control against it. In the current study, side effects of abamectin, imidacloprid and chlorpyrifos, as conventional insecticides, were investigated on functional response type, attack rate, handling time, population growth indices and life table parameters, accompanied by detoxifying enzymes assay of M. pygmaeus, fed on Tuta absoluta eggs. All experiments were performed under laboratory conditions (25±2?C, 60±5% R.H. and 16:8 light:darkness, photoperiod) on adult bugs. Bioassay experiments were performed to determine sublethal and lethal concentrations (30 and 50) of each pesticide using their formulations in 24 h. Leaflets were treated using leaf dipping method. The bioassay results showed that chlorpyrifos (LC50=42.91 mg a.i./L) was the most toxic compound against M. pygmaeus adults, followed by abamectin (LC50=80.45 mg a.i./L) and imidacloprid (LC50=81.48 mg a.i./L). Also, LC30 values chlorpyrifos, abamectin and imidacloprid were 32.2, 69.6 and 66.2 mg a.i./L, respectively. Sublethal concentration (LC30) of insecticides was used in assessment of their sublethal effect, in 24 h. Functional response study (using different densities including 1, 2, 3, 4, 5, 8, 10, 15, 20 and 30 of prey eggs) showed that predatory bug exhibited type II functional response before and after treatment with LC30 of insecticides. Comparison between the control and treated bugs (using sublethal dose of insecticides) and D? index values (and its lower and upper bounds in 95% fiducial limit) showed that abamectin (-0.1245 (-0.1973? -0.0543)), imidacloprid (-0.1418 (-0.2129? -0.0707)) and chlorpyrifos (-0.1423 (-0.2179? -0.0666)) decreased attack rate of the predator, significantly. While, as
