عنوان پایان‌نامه
نمایشنامه شکونتلا : آوانوشت، ترجمه، شرح و واژه نامه
- رشته تحصیلی
- فرهنگ و زبانهای باستانی
- مقطع تحصیلی
- دکتری تخصصی PhD
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده ادبیات و علوم انسانی شماره ثبت: 4345;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 75582;کتابخانه دانشکده ادبیات و علوم انسانی شماره ثبت: 4345;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 75582
- تاریخ دفاع
- ۳۰ تیر ۱۳۹۵
- دانشجو
- علیرضا اسماعیل پور
- استاد راهنما
- حسن رضائی باغ بیدی, محمود جعفری دهقی
- چکیده
- نمایش سنسکریت در فاصله¬ی هزارساله¬ی میان افول تئاتر یونانی و برآمدن نمایش چینی و ژاپنی در سده¬ی سیزدهم میلادی عملاً تنها سنت نمایشی زنده و دیرپای جهان بود. این سنت برغم برخی محدودیت¬ها تا حدود سده¬ی دهم میلادی دوام یافت و برخی از آثار به جا مانده از آن همچنان در زمره¬ی برترین آثار نمایشی جهان به شمار می¬رود. نامدارترین نمایشنامه¬نویس ادب سنسکریت کالیداسه (حدود سده¬ی چهارم میلادی) است که از وی دو حماسه¬ی منظوم، سه نمایشنامه و دو شعر غنایی بلند به جا مانده است. این رساله شامل ترجمه و حواشی نمایشنامه¬ی شکونتلا، معروف¬ترین اثر کالیداسه، است. مقدمه¬ی رساله در سه بخش به تاریخچه¬ی ادبیـات نمایـشی سنسکریت، زنـدگی و آثـار کالیـداسه و مشخصاً به نـمایـشنامه¬ی شکونتلا می¬پردازد. در بخش نخست شرحی از خاستگاه¬های هنر نمایش در هند آمده است و پس از آن مختصری در باب جایگاه، قواعد و تعاریف نمایشنامه¬ی سنـسـکریـت و تحلیل علل اصلی افول این سنت. بخش دوم مقدمه برخی روایات و فرضیات رایج درباره¬ی زندگی و زادگاه کالیداسه و نیز بررسی کارنامه¬ی ادبی وی را دربرمی¬گیرد. بخش سوم به شرح پیشینه¬ی داستان شکونتلا، ساختار آن، تفاسیری چند درباره¬ی این متن و تحلیلی از وجه بلاغی آن اختصاص دارد. پس از مقدمه، متن سنسکریت و ترجمه¬ی فارسی در یک صفحه آمده است. در پایان هر پرده و در شرح برخی نکات مبهم یا تلمیحات اسطوره¬ای نمایشنامه یادداشت¬هایی افزوده شده است. واژه¬نامه¬ی بسامدی رساله شامل شرح صرفی-نحوی و بسامدی تمام واژگان سنسکریت متن است. کلیدواژه¬ها: شکونتلا، کالیداسه، سنسکریت، ادبیات نمایشی، بلاغت
- Abstract
- The Sanskrit Drama, during a millennium between decline of the Greek drama and raise of Chinese and Japanese theatre in 13th century A.D, seems to be the only alive and permanent dramatic tradition in the world. Although with some limitations, this tradition endured to the 10th century A.D and some of its plays are known as the best dramas of the dramatic literature in the world. From Kalidasa (about 4th century A.D), the greatest poet and playwright of the Sanskrit literature, are preserved two verse epics, two lyrics and three plays. This thesis consists of an introduction; including a short history of Indian drama, Kalidasa’s life and works and some considerations about his main drama, Shakuntala, and transcription, Persian translation, commentary and a glossary of this world-famous play. The first chapter of introduction explains the origins, definition, principles and decline of Indian drama. The second is devoted to some theories about life and hometown of the poet and the third encompasses the background of the story of Shakuntala, some interpretations about it and its rhetoric. To facilitate the comparison between Sanskrit text and its Persian translation, these two are reciprocated in each page. Commentaries of every act explicate the mythical allusions and some obscurities of the text. The grammatical description of every Sanskrit word, according to its frequency in this drama, is mentioned in a Sanskrit-Persian glossary. Keywords: Shakuntala, Kalidasa, Sanskrit, Dramatic Literature, Rhetoric
