عنوان پایان‌نامه
تحلیل گفتمانی سیاست گذاری فرهنگی دولت نهم و دهم در آموزش عالی
- رشته تحصیلی
- علوم سیاسی-جامعه شناسی سیاسی
- مقطع تحصیلی
- دکتری تخصصی PhD
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی شماره ثبت: LP4173;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 76651;کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی شماره ثبت: LP4173;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 76651
- تاریخ دفاع
- ۰۶ مهر ۱۳۹۵
- دانشجو
- سعید پورعلی
- استاد راهنما
- داود فیرحی
- چکیده
- پژوهش تلاش دارد تا تحلیل گفتمانی از سیاست گذاری فرهنگی دولت های نهم و دهم جمهوری اسلامی ایران که به لحاظ زمانی دوره هشت ساله 1384-1392 را در بر می‌گیرد،درحوزه آموزش عالی و نسبت سنجی آن با نظم گفتمانی آموزش عالی ارائه کند.برای سامان گرفتن پژوهش از گفتمان و تحلیل گفتمان به مثابه نظریه و روش استفاده شده تا به استناد نتایج ،به این سوال پاسخ دهیم که گفتمان حاکم بر سیاست گذاری فرهنگی دولت نهم و دهم جمهوری اسلامی ایران در حوزه آموزش عالی چه نسبتی با نظم گفتمانی آموزش عالی دارد؟فرضیه پژوهش عبارت است تفاوت تفسیر" امر فرهنگی" در گفتمان دولت نهم و دهم با نظم گفتمانی آموزش عالی در چهار حوزه: دانش، دانشجو، استاد و فضا موجب منازعه گفتمانی بین گفتمان این دولت و نظم گفتمانی آموزش عالی شده است. لذادر این پژوهش تلاش شده پس از فهم نظریه گفتمان با استفاده از نظریه گفتمان انتقادی لاکلا وموف وفرکلاف، فرایند تدوین سیاست فرهنگی در شورای عالی انقلاب فرهنگی به عنوان نهاد بالا دستی، نحوه منازعه گفتمان ها در شورای عالی انقلاب فرهنگی و آموزش عالی برای تبدیل شدن به گفتمان هژمون، جایگاه و نقش دولت درتدوین سیاست و سیاست گذاری فرهنگی در آموزش عالی بررسی شود . از جمله مهم ترین نتایج پژوهش حاضر می توان به این اشاره کردکه سیاست گذاری فرهنگی در آموزش عالی نباید با نظم گفتمانی دانشگاهی حاکم برمیدان علم ونهاد دانشگاه ناسازگار باشد وبا تاکید برناسازه قابلیت دسترسی وقابلیت اعتبار می توان ادعا کرد گفتمان دولت نهم و دهم با محوریت دال اسلامی شدن دانشگاه وتاکید بررویکرد اجرایی ومدیریتی برای تحقق آن علیرغم قابلیت دسترسی نتوانست، در دانشگاه از اعتبارلازم برخوردار شود.
- Abstract
- This is a study to investigate the cultural policy towards higher education in the two terms of Ahmadinejad's presidency (2005-2013), and to discuss the aspects of its relationship with the discourse order of the higher education. This paper employs the concept of discourse and discourse analysis as both theory and method to answer a major research question about the extent to which the dominant discourse of cultural policy in higher education in this period is associated with the discourse order of the higher education. This study concludes that cultural policy in the higher education should be in line with academic discourse order prevailing in the arena of academia. In respect of the controversy between the two factors of accessibility and credibility, this study touches upon the focus upon Islamization of the academia and the emphasis over the executive and managerial approaches in the established discourse during Ahmadinejad's presidency. The paper propounds the argument that the discourse in this time period, despite being accessible, did not turn out to be credible in the academic setting. Keywords: Policy-making; Hegemonic Discourse; Cultural Policy; Higher Education; State Institution
