عنوان پایان‌نامه
طراحی مدلی برای بهبود امنیت غذایی خانوار در نظام های بهره برداری کوجک مقیاس استان مازندران
- رشته تحصیلی
- مهندسی کشاورزی - توسعه کشاورزی
- مقطع تحصیلی
- دکتری تخصصی PhD
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی شماره ثبت: 6590;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 71258
- تاریخ دفاع
- ۲۵ شهریور ۱۳۹۴
- دانشجو
- علی احمدی فیروزجائی
- استاد راهنما
- حسین شعبانعلی فمی
- چکیده
- چکیده مطالعه حاضر از نوع تحقیقات توصیفی-همبستگی و علی می¬باشد که با هدف طراحی مدلی برای بهبود امنیت غذایی در سطح حدود 200 هزار خانوار کشاورز خرده¬پای استان مازندران به اجرا درآمده است. با کمک جدول کرجسی و مورگان حجم نمونه آماری مورد مطالعه 384 نفر تعیین شد. برای دسترسی دقیق به خانوارهای مورد مطالعه از روش نمونه¬گیری چند مرحله¬ای بهره گرفته شد. ابزار جمع¬آوری اطلاعات پرسشنامه بود. نتایج نشان داده است که ناامنی غذایی در سطح خانوارهای مورد مطالعه وجود داشته است یا به عبارت دیگر وضعیت امنیت غذایی خانوارهای مورد مطالعه در حد مطلوبی قرار نداشته است. همچنین، نتایج حاصل از مطالعه حاضر نشان داد که علاوه بر ناامنی غذایی مزمن، ناامنی غذایی فصلی نیز در بین خانوارهای خرده پا وجود داشت. نتایج نشان داده است که از بین متغیرهای مؤثر بر امنیت غذایی خانوارهای خرده¬پا، چهار متغیر درآمد خانوار، بعد خانوار، سطح اعتماد اجتماعی و سطح بهداشت و سلامت خانوار به عنوان مهمترین متغیرهای مؤثر بر وضعیت امنیت غذایی خانوار شناخته شدند. نتایج حاصل از مطالعه حاضر نشان داده است که پدیده ناامنی غذایی فصلی خانوارها به عنوان مهمترین چالش پیش¬روی خانوارهای کشاورزان خرده¬پا از بعد موجودی غذا و دسترسی به آن شناخته شده است. سه چالش پایین بودن سطح آگاهی، دانش و مهارت تغذیه¬ای خانوارها، تغذیه نادرست از نظر سبد غذایی متعادل و ناکافی بودن مقدار غذای دریافتی توسط افراد از لحاظ کیفیت(ریز مغذی¬ها یا سیری سلولی) از نظر کارشناسان مربوطه نیز به عنوان مهمترین چالش¬های پیش روی خانوارها در راستایی دستیابی به امنیت غذایی از بعد مصرف مواد غذایی شناسایی شدند. در نهایت، مدلی برای بهبود امنیت غذایی خانوار ارائه شد. بر اساس این مدل برای بهبود امنیت غذایی خانوارهای خرده پا در درجه اول بایستی توان اقتصادی آنها را بهبود بخشید. مهمترین راهکار و قویترین راه برای بهبود توان اقتصادی خانوار بهبود سطح درآمد زراعی خانوارها می¬باشد. در درجه بعدی بایستی سطح سرمایه اجتماعی را از طریق ارتقای سطح سرمایه انسانی خانوار ارتقاء داد. همچنین، یکی دیگر از راههای بهبود توان اقتصادی خانوار، بهبود وضعیت سرمایه بیوفیزیکی خانوار می باشد. واژه¬های کلیدی: امنیت غذایی، ناامنی غذایی فصلی، عوامل اقتصادی- اجتماعی، متغیر¬های مزرعه¬، خانوارهای کشاورزان خرد
- Abstract
- The Main purpose of this study Was Designing a Model for Improving Household Food Security in Small-Scale Farming Systems of Mazandran Province, Iran. For achieving to this aim, in the first Step, this Study has investigated Smallholder Farmers’ Household Food Security Level in Mazandaran Province during the two times. Using Krejcie and Morgan’s Determining Sample table, 384 farmers selected as a sample. A Multi-Stage Sampling Technique was used to select preciously subjects. A researcher Developed Questionnaire was the main tool for collecting data on food security status. Face and content validity of scale was justified during the several steps with using an expert’s panel. The value of Cronbach’s ? indicated high internal consistency of the scale. The Results showed that during the T1 period about 28% of households classified into secure category, but during the T2 period about 21% of Households classified into secure category. Also, results indicated that Household Food Security Level has been more decreased during the T2 period rather than T1 period. In addition, the results indicated that 4 variables; Horticultural Products Area, Horticultural Products Value, Farm Income and Production Diversification were the most important Farm variables affecting household food insecurity and 4 variables; Household income, Household Size, Household Health Level and Social Trust were the most important Socio-Economic Factors affecting household food insecurity. Finally, based on the Improvement model, we can improve production level in farm by selecting appropriate cropping pattern, improving mechanization level, applying advanced agricultural practices and enhancing production diversity. In addition, this model showed that improving human capital by improving social capital lead to enhance production and then lead to improving Food security. Also, this model indicated that off-farm income and donations have important role in improving low-income household food security and
