عنوان پایان‌نامه
بررسی تاثیر داروهای ضد سرطان پلاتین دار (به ویژه OXALIPLAATIN)بر روی پروتئین های کروماتین در شرایط INVITROو کشت سلولهای مغز
- رشته تحصیلی
- بیوشیمی
- مقطع تحصیلی
- دکتری تخصصی PhD
- محل دفاع
- کتابخانه مرکز تحقیقات بیوشیمی و بیوفیزیک شماره ثبت: 11460 ب;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 74050;کتابخانه مرکز تحقیقات بیوشیمی و بیوفیزیک شماره ثبت: 11460 ب;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 74050
- تاریخ دفاع
- ۰۹ تیر ۱۳۹۴
- دانشجو
- حسنا سوری
- استاد راهنما
- عذرا ربانی چادگانی
- چکیده
- داروهای ضد تومور پلاتین دار از متداولترین داروهای شیمی درمانی هستند که طبق مطالعات، سمیت خود را از طریق ایجاد اتصالات عرضی در DNA و به دنبال آن مهار رونویسی و همچنین به راه افتادن مسیرهای انتقال سیگنال که موجب آپوپتوز در سلول ها می گردد، اعمال می کنند. از آنجایی که در هسته سلول،DNA به همراه پروتئین های هیستونی و غیر هیستونی در یک ترکیب نوکلئوپروتئینی به نام کروماتین قرارگرفته است، بنابراین در واقع کروماتین و نه DNA برهنه هدف اصلی این داروهاست. به همین دلیل در این مطالعه به منظور بدست آوردن اطلاعاتی در مورد میانکنش این داروها با ترکیبات کروماتین،به بررسی اثر داروهای اگزالیپلاتین و کربوپلاتین بر هسته، کروماتین و هیستون H1 پرداخته شد. از طرفی با توجه به این که این داروها دارای اثر مخرب و سمی برسلول های مغز استخوان به عنوان مرکز خونسازی بدن هستند، تأثیر داروی اگزالیپلاتین بر سلول های غیر چسبنده مغز استخوان موش، به منظور بررسی مکانیسم اثر این دارو در این سلول ها نیز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از بررسی میانکنش هسته‌های با کربوپلاتین و اگزالیپلاتیننشان داد که میزان جذب هسته در 210 نانومتر در حضور هر دو دارو کاهش می یابد. ژل الکتروفورز محلول رویی نشان دادمقدار پروتئین‌های کروماتین و DNA موجود در این محلول پس از انکوباسیون هسته ها با کربوپلاتین یا اگزالیپلاتین تغییری نمی کند که نشان میدهد این داروها تاثیری بر رها شدن ترکیبات فوق از هسته ندارند. میانکنش اگزالیپلاتین و کربوپلاتین با کروماتین محلول نشان داد که اتصال داروها به کروماتین منجر به کاهش جذب در طول موج 210 نانومتر و ایجاد هیپوکرومیسیتی می گردد. شدت نشر فلورسانس نیز در یک رفتار وابسته به غلظت دارو کاهش می یابد. مقایسه کاهش شدت نشر فلورسانس و همچنین ضریب استرن ولمر نشان داد، اگزالیپلاتین اثر خاموش کنندگی قویتری بر کروموفور های کروماتین نسبت به کربوپلاتین دارد. افزایش ثابت استرن ولمربا افزایش دما نشان داد مکانیسم خاموشی نشر فلورسانس کروماتین توسط این داروها به صورت دینامیک است. محاسبه مقدار Ka ( ثابت اتصال پیوند) و تعداد جایگاه های اتصال (n) از دو روش دیالیز تعادلی و فلورسانس نمایانگر تمایل اتصالی بیشتر اگزالیپلاتین به کروماتین نسبت به کربوپلاتین است و اتصال به صورت تعاونی مثبت صورت می گیرد. مقادیر منفی تغییر
- Abstract
- Platinum drugs are potent chemotherapeutic agents widely used in cancer therapy. Their biological activity is exerted through binding to DNA and producing DNA adducts.These changes in DNA structure arrest DNA replicationand transcription, triggering a variety of responses, which lead to cell death. In the cell nucleus, DNA is complexed with histone proteins into a nucleoprotein structure known as chromatin.Thus, chromatin, but not DNA, is the major target for platinum anticancer drugs in vivo. In the present study, we have tried to explain mechanism of the interaction between nuclei,chromatin, histone H1 and platinum drugs, oxaliplatin and carboplatin. Given that bone marrow is one of the main sites of platinum drugs cytotoxicity and treatment with these drugs causes bone marrow suppression and anemia in patients, the effect of the oxaliplatin on viability and induction of apoptosis on non-adherent mouse bone marrow stem cells was investigated. The results from interaction of oxaliplatin and carboplatin with the nuclei showed that theabsorbance of the supernatants at 210 nmreduced upon increasing two drugs concentration. The possible release of histone proteins and DNA from the nuclei in the presence and absence of these drugs showed that histones and DNA content in the supernatants remain unchanged. Interaction of oxaliplatin and carboplatin with chromatin reduced absorbance at 210 nm and produced hypochromicity in a concentration dependent manner. Fluorescence emission of chromatin was decreased upon increasing drugs concentrations. The results showed that both drugsquenched chromophores of chromatin with oxaliplatinbeing a stronger quencher than carboplatin. Stern-Volmer curves showed positive and linear relationship and the higher temperature exhibited the higher Stern–Volmer constant for both drugs, suggesting that quenching mechanism of chromatin by these drugs is a dynamic mechanism. The calculated binding constants (k) and number of binding sites (n) for
