عنوان پایان‌نامه

اهل سنت در قلمرو صفویان :تاثیرسیاست های صفویه بر اوضاع سنیان



    دانشجو در تاریخ ۲۸ شهریور ۱۳۹۴ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "اهل سنت در قلمرو صفویان :تاثیرسیاست های صفویه بر اوضاع سنیان" را دفاع نموده است.


    مقطع تحصیلی
    دکتری تخصصی PhD
    محل دفاع
    کتابخانه دانشکده الهیات و معارف اسلامی شماره ثبت: 552د;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 69809
    تاریخ دفاع
    ۲۸ شهریور ۱۳۹۴

    چکیده فرض غالب درباره اهل سنت در قلمرو صفویان این است که آنان بردوام در معرض سیاست فشار، سرکوب و تبعیض قرار داشته‎اند. این فرض نیز نشأت گرفته از این انگاره¬ی کلی است که تغییر مذهب در ایران عصر صفوی مبتنی بر سیاست تحمیل، اجبار و فشار بوده است. حال آن‎که رهیافت‎های نظری و تجربه‎های تاریخی کذب چنین گزاره‎هایی را نشان می‎دهند. در این بررسی با اتکا بر رهیافت‎های نظری و تاریخی سه موضوع کلی تغییر مذهب در ایران عصر صفوی، وضع اهل سنت در قلمرو صفویان و همچنین کنش‎ها و واکنش‎های این گروه مذهبی مورد تدقیق و بررسی قرر گرفت. بر اساس یافته‎های این بررسی توسعه و گسترش آیین اثنی‎عشری مبتنی بر ریشه‎های عمیق تاریخی تشیع در ایران بوده است. در واقع پیش از ظهور صفویه روندهایی همچون بحران تسنن و هژمونی تشییع به موازات هم زمینه ساز رشد تشیع و ضعف تسنن در قرن دهم ق. شدند و آن را در جایگاه آیین اکثریت مردم ایران قرار دادند. در قرن دهم ق. نیز توسعه¬‎ی تشیع در یک فرایند آرام و مسالمت‎آمیز صورت گرفت. به جز پاره‎ای از خشونت‎های سیاسی، که تنها صورت مذهبی داشتند، دولت صفوی از ابزار زور و سرکوب برای گسترش تشیع بهره نگرفت. این واقعیات نشان‎گر آن هستند که پیروان اهل سنت در این مقطع به تدریج به تشیع روی آوردند که در این فرایند تغییر مذهب نقش مؤلفه‎هایی چون نفوذ اسلام عامیانه، حب اهل بیت، گرایش تاریخی به تشیع و روش‎های تبلیغی عالمان شیعی بسیار مؤثر بود. بخش دیگری از یافته‎های این پژوهش نشان می‎دهد که مذهب عاملی کمتر موثر و دخیل در کشاکش‎های سنیان با دولت صفوی بوده است و آن‎چه نقش محوری داشت عوامل سیاسی بود. واژگان کلیدی: صفویان، اهل سنت، تسنن، سیاست مذهبی، تشیع، عثمانی.
    Abstract
    Abstract: The main assumption about Sunni in Safavid territory is that they have confronted with pressure, suppressed and discrimination. This assumption becoming from this idea that the changing of religious in Iran in Safavid period base on imposition, coercion and pressure policy. While theoretical approaches and historical experience show that this assumption is incorrect. So basing on theoretical and historical approaches in this studding, three subjects such as changing religious in Iran in Safavid period, status of Sunni in Safavid territory and action and reaction of this religious group are studied. According of findings, development and extension of duodenal regulations based on deep historical roots of Shia in Iran. Actually the trends such as Sunni crisis and Shia hegemony causing developing Shia and flagging Sunni in tenth century before advent of Safavid and these putting them in position of regulations of most people of Iran. Development of Shia has done in silent and peaceful process in tenth century. Safavid government doesn’t use force and repressive instrument for developing Shia expect of some policies strictures that are religious form. These facts show that Sunni become into Shia gradually. The factors same as influence of slangy Islam, loving holly people, historical tendency to Shia and propaganda methods of Shia probers are so useful in process of changing religious. Another part of this findings show that religious is less effective in conflict between Sunnies and Safavid government. Also policy factors have main role in this changing. Keywords: Safavids, Sunnies, Religious Policy, Shia, Osmanli