عنوان پایاننامه
اهل سنت در قلمرو صفویان :تاثیرسیاست های صفویه بر اوضاع سنیان
- رشته تحصیلی
- تاریخ و تمدن ملل اسلامی
- مقطع تحصیلی
- دکتری تخصصی PhD
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده الهیات و معارف اسلامی شماره ثبت: 552د;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 69809
- تاریخ دفاع
- ۲۸ شهریور ۱۳۹۴
- دانشجو
- مجتبی سلطانی احمدی
- استاد راهنما
- محمدعلی کاظم بیگی
- چکیده
- چکیده فرض غالب درباره اهل سنت در قلمرو صفویان این است که آنان بردوام در معرض سیاست فشار، سرکوب و تبعیض قرار داشتهاند. این فرض نیز نشأت گرفته از این انگاره¬ی کلی است که تغییر مذهب در ایران عصر صفوی مبتنی بر سیاست تحمیل، اجبار و فشار بوده است. حال آنکه رهیافتهای نظری و تجربههای تاریخی کذب چنین گزارههایی را نشان میدهند. در این بررسی با اتکا بر رهیافتهای نظری و تاریخی سه موضوع کلی تغییر مذهب در ایران عصر صفوی، وضع اهل سنت در قلمرو صفویان و همچنین کنشها و واکنشهای این گروه مذهبی مورد تدقیق و بررسی قرر گرفت. بر اساس یافتههای این بررسی توسعه و گسترش آیین اثنیعشری مبتنی بر ریشههای عمیق تاریخی تشیع در ایران بوده است. در واقع پیش از ظهور صفویه روندهایی همچون بحران تسنن و هژمونی تشییع به موازات هم زمینه ساز رشد تشیع و ضعف تسنن در قرن دهم ق. شدند و آن را در جایگاه آیین اکثریت مردم ایران قرار دادند. در قرن دهم ق. نیز توسعه¬ی تشیع در یک فرایند آرام و مسالمتآمیز صورت گرفت. به جز پارهای از خشونتهای سیاسی، که تنها صورت مذهبی داشتند، دولت صفوی از ابزار زور و سرکوب برای گسترش تشیع بهره نگرفت. این واقعیات نشانگر آن هستند که پیروان اهل سنت در این مقطع به تدریج به تشیع روی آوردند که در این فرایند تغییر مذهب نقش مؤلفههایی چون نفوذ اسلام عامیانه، حب اهل بیت، گرایش تاریخی به تشیع و روشهای تبلیغی عالمان شیعی بسیار مؤثر بود. بخش دیگری از یافتههای این پژوهش نشان میدهد که مذهب عاملی کمتر موثر و دخیل در کشاکشهای سنیان با دولت صفوی بوده است و آنچه نقش محوری داشت عوامل سیاسی بود. واژگان کلیدی: صفویان، اهل سنت، تسنن، سیاست مذهبی، تشیع، عثمانی.
- Abstract
- Abstract: The main assumption about Sunni in Safavid territory is that they have confronted with pressure, suppressed and discrimination. This assumption becoming from this idea that the changing of religious in Iran in Safavid period base on imposition, coercion and pressure policy. While theoretical approaches and historical experience show that this assumption is incorrect. So basing on theoretical and historical approaches in this studding, three subjects such as changing religious in Iran in Safavid period, status of Sunni in Safavid territory and action and reaction of this religious group are studied. According of findings, development and extension of duodenal regulations based on deep historical roots of Shia in Iran. Actually the trends such as Sunni crisis and Shia hegemony causing developing Shia and flagging Sunni in tenth century before advent of Safavid and these putting them in position of regulations of most people of Iran. Development of Shia has done in silent and peaceful process in tenth century. Safavid government doesn’t use force and repressive instrument for developing Shia expect of some policies strictures that are religious form. These facts show that Sunni become into Shia gradually. The factors same as influence of slangy Islam, loving holly people, historical tendency to Shia and propaganda methods of Shia probers are so useful in process of changing religious. Another part of this findings show that religious is less effective in conflict between Sunnies and Safavid government. Also policy factors have main role in this changing. Keywords: Safavids, Sunnies, Religious Policy, Shia, Osmanli