عنوان پایان‌نامه
« مطالعه فیلوژنی گونه‌های جنس Armillaria(Fr) Staude در ایران»
- مقطع تحصیلی
- دکتری تخصصی PhD
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی شماره ثبت: 7504;کتابخانه مرکزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی شماره ثبت: 7504
- تاریخ دفاع
- ۰۹ اسفند ۱۳۹۵
- دانشجو
- سعیده جعفرپور
- استاد راهنما
- محمد جوان نیکخواه, خلیل بردی فتوحی فر
- چکیده
- در طی بازدیدهای به عمل آمده طی ماه های شهریور تا آذر سال‌های 1389 الی 1392 از مناطق مختلف جنگلی و باغات ایران، 97 نمونه شامل 95 نمونه بازیدیوکارپ و دو نمونه رایزومورف از دوازده سایت جنگلی واقع در بخشی از جنگل های شمال غرب کشور (جنگل ناب اسالم) تا شمال شرق (جنگل علی آباد-طرح سرخداری) و از میزبان های مختلف پهن برگ همچنین میزبان های باغی در استان های البرز و اصفهان جمع آوری و از آنها 87 جدایه به دست آمد. ویژگی های ریخت شناختی نمونه ها مورد بررسی قرار گرفتند. سپس آزمون سازگاری جنسی با استفاده از 10 جدایه منتخب ایرانی و 12 جدایه استاندارد از سه گونه اروپایی A. mellea، A. gallica و A. cepistipes انجام گرفت. آزمون تلاقی همچنین برای تشخیص معیارهای تفکیک درون گونه‌ای نیز مورد استفاده قرار گرفت. در ادامه تحقیق، مطالعات فیلوژنتیکی جدایه های ایرانی همراه با 44 جدایه استاندارد اروپایی متعلق به گونه های بیولوژیکی A. mellea، A. gallica، A. cepistipes، A. ostoyae، A. borealis، با استفاده از توالی یابی نواحی ITS، IGS و بخشی از توالی ژن tef-1? صورت گرفت. بررسی های ریخت شناختی، نمونه ها را در سه گروه A. mellea، A. gallica، و یک گونه جدید احتمالی قرار داد. تجزیه و تحلیل تلاقی‌ها، جداسازی واضحی از فراوانی پیوند هیفی (MFF) و فراوانی تشکیل خطوط تیره (BLF) و همچنین تغییر ریخت شناسی پرگنه را نشان داد. همچنین آزمون تلاقی جنسی، سه گونه A. mellea، A. gallica و A. cepistipes را به خوبی از هم تفکیک کرد و سازگاری جنسی گونه‌های ایرانی با همتای اروپایی‌شان را نشان داد. گونه A. gallica به دست آمده از ایران با گونه A. cepistipes، از نظر باروری کاملاً مجزا بود. تجزیه و تحلیل های فیلوژنتیک تفکیک پذیری زیادی در بین گونه های شناخته شده قبلی را نشان داد و در عین حال شواهدی از پتانسیل گونه های توصیف نشده از جمله گونه احتمالی جدید در ایران را در اختیار ما قرار داد. بر اساس نتایج حاصل نمونه های ایرانی متعلق به گونه های A. mellea، A. gallica و یک گونه جدید توصیف نشده ایرانی بودند. با این حال هیچ مورد از جدایی فیلوژنتیکی بین اعضای ایرانی و اروپایی از هر گونه مشاهده نشد. همچنین مشخص شد که برخی از گونه ها در این جنس از جمله گونه های بیولوژیک A. gallica موجود در ایران و اروپا و گونه بیولوژیکی A. borealis اروپا احتمال دارد ترکیبی از دو گونه مخفی باشند. تجزیه و تحلیل های حاصل از این تحقیق وجود یک گروه کوچک از جدایه های ایرانی درون گونه A. mellea را نشان داد. نتایج تحقیق حاضر یافته‌های ما جهت فهم سیستماتیک جنس Armillaria در آسیا، به ویژه در ایران که در آن این گروه قارچ‌ها به ندرت مورد بررسی قرار گرفته‌اند را افزایش می دهد این نتایج می تواند گام موثری در جهت شناخت پتانسیل تکاملی و تهاجمی گونه های این جنس و تاثیرات تغییر اقلیم در بیماری پوسیدگی آرمیلاریایی ریشه محسوب شود.
- Abstract
- During september to november of 2010-2012, 95 fruiting bodies and two rhizomorph specimens of Armillaria were collected from diverse broad leaf forest sites spanning from the northwestern (Asalem forest) to the northeastern regions (Aliabad forest) and also orchards of Alborz and Isfahan provinces of Iran. 87 basidiocarp derived isolates were obtained. Fresh and dried basidiocarps were initially used to investigate classical morphological characteristics. Mating tests were performed using 10 Iranian representative isolates and 12 European tester strains of biological species including A. mellea, A. gallica and A. cepistipes. Crossing tests also were used for identification of interspecific and intraspecific separation criteria. Subsequently, phylogenetic investigation of Iranian isolates and 44 European tester strains of A. mellea, A. gallica, A. cepistipes, A. ostoyae and A. borealis were conducted using sequence data from ITS, IGS regions and tef-1? gene. Based on morphology, samples were designated as A. mellea, A. gallica and a potential new species. Analysis of crosses demonstrated the clear separation for both MFF (mycelial fusion frequency) and BLF (black line frequency) and also change in culture morphology. Mating data clearly distinguished three species including A. mellea, A. gallica and A. cepistipes and defined sexual compatibility of Iranian species with their European counterparts. Iranian A. gallica and A. cepistipes, also represented a significant clear cut based on the sexual fertility. Phylogenetic analysis provided high resolution that allows clear separation of previously recognized species while providing evidence for potentially new species from Iran. Based on our results, Iranian isolates belonged to A. mellea, A. gallica and a potential new species however; there was no phylogenetic separation between Iranian and European members of these species. It also indicated that some currently recognized biological species particularly Iranian and European A. gallica and European A. borealis are perhaps consisting of two cryptic species. Also, a small subclade within Iranian and Eourpean A. mellea clade was identified. The results of our study contribute to our understanding of the systematics of Armillaria from Asia specially Iran where these fungi are relatively poorly investigated. It will provide information on the potential evolution and invasiveness and also impacts of climate change on Armillaria root disease.
