عنوان پایاننامه
خلیج فارس و فرانسه (۱۷۶۳-۱۸۱۰)
- رشته تحصیلی
- تاریخ - تاریخ ایران بعد از اسلام
- مقطع تحصیلی
- دکتری تخصصی PhD
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده ادبیات و علوم انسانی شماره ثبت: 4310;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 77746;کتابخانه دانشکده ادبیات و علوم انسانی شماره ثبت: 4310;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 77746
- تاریخ دفاع
- ۰۷ بهمن ۱۳۹۴
- دانشجو
- ستاره اسلامی
- استاد راهنما
- فرج اله احمدی
- چکیده
- جنگ های هفت ساله و انعقاد معاهده ی صلح پاریس در سال 1763 میلادی متصرفات فرانسه در هند را محدود کرد . فرانسویان تلاش کردند تا با ایجاد رابطه با کشورهای منطقه ی خلیج فارس ، به خصوص ایران وامامان مسقط ، ارتباط خود با هندوستان را حفظ کنند . اصلی ترین رقیب فرانسویان در منطقه ی خلیج فارس و اقیانوس هند بریتانیا محسوب می شد . وقوع انقلاب در فرانسه در سال 1789 میلادی مانع حضور مؤثر فرانسویان در خلیج فارس بود . تصرف مصر در سال 1798 م به دست نیروهای فرانسوی و تهدید متصرفات بریتانیا در شرق به ویژه هندوستان باعث شکل گیری دوره ای از رقابت بین این دو قدرت اروپایی در منطقه ی شمال آفریقا ، اقیانوس هند ، خلیج فارس ، ایران و امامان مسقط شد . ایران به دلیل داشتن مرز زمینی با هند و امام نشین مسقط به دلیل موقعیت جغرافیایی خود در اقیانوس هند و دهانه ی خلیج فارس که از سویی با شرق آفریقا و جزیره ی ایل دو فرانس ، پایگاه فرانسویان در اقیانوس هند و دارا بودن روابط تجاری با غرب هندوستان و مناطق تحت کنترل بریتانیا بود ، اهمیت استراتژیک نزد هردو کشور داشت و همین موضوع باعث شد تا حکومت انگلیسی هند و حکومت فرانسه و حاکم فرانسوی جزیره ی ایل دو فرانس تلاش کنند تا با ایجاد ارتباط با سلاطین ایران و امامان مسقط ، از نفوذ رقیب در منطقه جلوگیری کنند. خروج گاردان و همراهان از ایران در سال 1807 میلادی و شکست فرانسه و تصرف مستعمرات این کشور در اقیانوس هند و شرق آفریقا در سال 1810 م ، مسقط را نیز از دایره ی رقابتهای فرانسه و بریتانیا خارج کرد . در این نوشتار ، چگونگی شکل گیری و سرانجام این رقابت ها با در نظر گرفتن سیاست های تجاری و سیاسی فرانسه در منطقه خلیج فارس و اقیانوس هند مورد بررسی قرارگرفته است. .
- Abstract
- Seven Years' War and the Peace Treaty of Paris in 1763, was limited French power in India. From this time, The French tried to build a relationship with the Persian Gulf countries, especially Iran and Imams of Muscat, to maintain its relationship with India. The main French rival in the Persian Gulf region and the Indian Ocean was Great Britain. The 1789 Revolution in France prevented the French active presence in the Persian Gulf. Occupation of Egypt in 1798 AD by the French forces and threaten Great Britain's possessions in the East, especially India, began a period of competition between the two European powers in the region of North Africa, Indian Ocean, Persian Gulf, Iran and Muscat. Iran due to its land border with India and its domination on Persian Gulf and Muscat because of its geographical position in the Indian Ocean and in the Persian Gulf and Hormuz strait, it’s relation with East Africa and the island of Ile de France which was the main French base in the Indian Ocean and having business relations with West of India which was under domination of Britain gave to these two countries a strategical situation either for France or for the Great Britain. This situation created the eternal rivalry between the British government of India, the Government of France and the French governor of the island of Ile de France and oblige them to contact with the kings of Iran and Imams of Muscat to prevent the increase influence of their rival in these regions. The departure of General Gardane and his companions in 1807 from Iran and the defeat of France and seized of its colonies in the Indian Ocean and East Africa in 1810 by British forces, made Muscat also out of the Circle of competition between France and Great Britain. In this research, the trade policy of France in Persian Gulf and Indian Ocean and its competition with the Great Britain between the Paris treaty in 1763 till their final defeat in 1810 have been studied. Keywords: France, Great Britain, Iran, Imam of Muscat, the Persian Gulf, Ile de France, Indian Ocean